Είναι η μεγάλη καπνοδόχος που αφήνει τους μολυσμένους ρίπους ενός εργοστασίου να βγαίνουν στην ατμόσφαιρα και να ρυπαίνουν το περιβάλλον. Αυτό συνέβαινε το πάλαι ποτέ όταν η βιομηχανία Λάρκο ήταν εν ενεργεία υπό την στιβαρή διοίκηση του μεγάλου επιχειρηματία Πρόδρομου Μποδοσάκη. Ήταν η εποχή που η επιχείρηση έβγαζε ικανά κέρδη για να μοιράζει στους μετόχους και να τρώνε μοσχαρίσιο κρέας καθημερινά και οι εργάτες. Η φύση όμως κράτησε στιβαρά τους νόμους της και κάποια στιγμή πέθανε ο Μποδοσάκης. Η επιχείρηση πέρασε αργότερα στα χέρια των εργατών οι οποίοι με στιβαρό τρόπο την οδήγησαν στα πλησιέστερα βράχια χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι έχασαν και τα μεροκάματά τους. Το εργοστάσιο έκλεισε και οι εργαζόμενοι παρέμειναν πεισματικά κάθε πρώτη του μηνός μπροστά στα ταμεία της εταιρείας εισπράττοντας τα δεδουλευμένα που είχαν μετατραπεί σε αδούλευτα. Το ερώτημα παραμένει αναπάντητο μέχρι σήμερα: αφού δεν δουλεύουν και η εταιρεία έχει κλείσει πως βρίσκονται τα λεφτά και πληρώνονται. Αααα, στην Ελλάδα είναι άλλο η δουλειά και άλλο ο μισθός. Δεν πρέπει να μπερδεύονται τα πράγματα, άλλωστε τους φορολογούμενους γιατί τους έχουμε, άμα ήταν για δουλειά μπορούσαμε να πάμε κι αλλού. Εμείς όμως παραμένουμε πιστοί στο καθήκον της είσπραξης, είναι μία δικαιοπραξία, να μην λέμε και σαχλαμάρες. Οι φορολογούμενοι έχουν το καθήκον να πληρώνουν κι εμείς το ύψιστο καθήκον να εισπράττουμε, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Αν κάποιος φορολογούμενος δεν θέλει να πληρώνει έχουμε όλα τα νόμιμα μέσα της εφορίας και της Αστυνομίας να τον αναγκάσουμε να πληρώσει. Μήπως εμείς δεν είμαστε αναγκασμένοι να ταλαιπωρούμαστε κάθε μήνα στην Τράπεζα για να εισπράττουμε? Λίγη λογική και ακόμη περισσότερος σεβασμός, ααα μα δα!
Το δίκαιο των μισθωτών έρχεται να επιβεβαιώσει ακόμη περισσότερο η απεργία της 17ης Απριλίου. Όλοι στον αγώνα, έχουμε την ομοψυχία, έχουμε την αποφασιστικότητα και θα επιβάλουμε την δίκαιη θέλησή μας. Θα γονατίσουν οι φορολογούμενοι θέλουν δεν θέλουν. Βέβαια δεν έχουμε απέναντί μας κανένα πρόσωπο και κανέναν εργοδότη. Όμως εδώ βρίσκεται το υψηλό φρόνημα της αγωνιστηκότητος. Πολεμάμε τους ανέμους σαν τον Δον Κιχώτη του Θερβάντες. Και να μην υπάρχει αφεντικό εμείς θα συντρίψουμε τελικά τους φορολογούμενους γιατί ξέρουμε πόσο φοροδιαφεύγουν, να μας τα δώσουν για να μας τα ξαναδώσουν όταν αργότερα θα είμαστε πάλι σε οργασμό. Εμείς είμαστε συνηθισμένοι σε οργασμούς εισπράξεων και αυτό μπορείτε να το διαπιστώσετε σε ώρες γεύματος και δείπνου!
Θα πρέπει μόνον για την ιστορία να αναφέρουμε πως η εταιρεία BMW, η εταιρεία Citroen και η εταιρεία Volvo μεγαλούργησαν με σκληρή δουλειά και όχι με απεργίες, όμως αυτό δεν αφορά εμάς. Τα δικά μας πλάνα είναι διαπλανητικά και παρακαλώ μην πλανάστε πλάνην οικτράν διότι θα κηρύξουμε την διαδικασία πεπλανημένη!
Η τσιμινιέρα θέλουν, δεν θέλουν θα ξανακαπνίσει όσο κι αν ρυπαίνει το περιβάλλον, αυτό είναι ένα θέμα που θα το παραπέμψουμε στους φίλους και συναγωνιστές οικολόγους που αντιλαμβάνονται τους κινδύνους των καπνών στην όμορφη παραλία μας και θα συνδράμουν στον τίμιο αγώνα μας υπέρ της αύξησης των μισθών μας και της εξολόθρευσης των φοροφυγάδων πολιτών. Εδώ, θα γονατίσουν όλοι, πληρώστε μας για να περιφρουρήσουμε και την Λάρκο και το περιβάλλον.
Φοίβος Ιωσήφ
