Πολλές φορές στο παρελθόν αναλύσαμε πως ένας νεοφερμένος , « ουρανοκατέβατος» , κέρδισε τις εσωκομματικές εκλογές τον Σεπτέμβρη του 2023.Πως μέσα σε 8 μήνες κατάφερε να «ξεπεράσει» τους μηχανισμούς προβεβλημένων στελεχών και με μεγάλη άνεση να εκλεγεί πρόεδρος! Αυτό δεν ήταν αποτέλεσμα της ικανότητας του ,αφού κανείς δεν τον ήξερε , και ακόμη δεν γνώριζαν τι πρέσβευε. Ποτέ δεν ξεδίπλωσε μία πολιτική πρόταση με αρχή ,μέση και τέλος παρά απευθυνόταν στο θυμικό και στο συναίσθημα των μελών. Πότε με το χέρι στην καρδιά να χαιρετάει ,να επαναλαμβάνει την ατάκα της Αλιφέρη «σας αγαπώ», να υπόσχεται δεν θα σας προδώσω , να αναφέρεται σε κάποια «γλυκανάλατα» συνθήματα ανάλογα με το περιβάλλον που βρίσκεται , και από λόγο , θέσεις , ουσία :μηδέν!
Και στην πορεία μετά την εκλογή την ίδια πεπατημένη ακολούθησε, μάλιστα όσο εκτίθονταν στον δημόσιο λόγο άλλο τόσο αναδεικνύονταν τα κενά , οι αδυναμίες και προ πάντων η έλλειψη ενσυναίσθησης , η παντελής απουσία πολιτικής σκέψης και κουλτούρας .Έζησε μακριά από την Ελληνική πραγματικότητα , επηρεασμένος ,γαλουχημένος με τον Αμερικάνικο τρόπο σκέψης ,συμπεριφοράς και ζωής. Δεν συμμετείχε στα κοινά. Ένα τέτοιο άτομο δεν έχει καμία σχέση με την αριστερά. Παιδί του συστήματος είναι. Είναι δυνατόν να το πολεμήσει;
Τι «προσόντα» έδειξε μέχρι τώρα: ναρκισσισμό, έπαρση , αυτοπροβολή ,αγνόηση οργάνων , συλλογικών αποφάσεων. Το μόνο που πρέπει να του αναγνωρίσουμε είναι την επικοινωνιακή του ικανότητα. Και μπορεί μόνο αυτό το χάρισμα να σου δώσει το «εισιτήριο» να γίνεις πρόεδρος ενός αριστερού κόμματος; Δηλαδή και άλλοι ενδεχομένως με μεγαλύτερο τέτοιο χάρισμα θα μπορούσαν να θέσουν μελλοντικά υποψηφιότητα; Θα ήταν πιο σημαντική η προσφορά του σαν επικοινωνιολόγος παρά πρόεδρος σε ένα κόμμα που δεν έχει καμία ιδεολογική ή πολιτική σχέση!!
Τι άλλο πρέπει να συμβεί για να αναδειχθεί η «αλλοίωση» της φυσιογνωμίας του κόμματος , η μετεξέλιξη του σε ένα προσωποπαγές κόμμα με θολό πολιτικό στίγμα. Τα όργανα είναι απαξιωμένα και αδρανοποιημένα. Αντ’ αυτού βλέπουμε μόνο την παρουσία του προέδρου στα κοινωνικά δίκτυα ,μία κάμερα να τον ακολουθεί και να εκφράζει πολλές φορές αντιφατικές απόψεις , μάλιστα αντίθετες με τις θέσεις της αριστεράς , που αναγκάζει στελέχη σε παρεμβατικές διορθώσεις για δήθεν διευκρινίσεις. Είχε ποτέ θέση η αριστερά ότι το ΝΑΤΟ είναι ιερή συμμαχία, αμφιλεγόμενη στάση για το Ισραήλ -ευτυχώς ακύρωσε την τελευταία στιγμή την προγραμματισμένη του συνάντηση στις ΗΠΑ με ένα ισχυρό Αμερικανοισραηλινό λόμπυ- , να στοιχίζεται προκλητικά με την κυβέρνηση στο Ουκρανικό ,να υιοθετεί την αύξηση των εξοπλισμών , τον φράχτη του Έβρου , την χρηματοδότηση του ΕΣΥ στο 5% δηλ. πιο χαμηλά απ’ ότι είναι σήμερα - έγινε προσπάθεια να «μπαλωθεί» και έγινε χειρότερα - , και πολλά άλλα ;;
Ελέγχεται από κάποιο όργανο όταν την μία μέρα εκφράζει μία άποψη , την επόμενη την αναιρεί με αποτέλεσμα να έχουμε μία συρραφή από αλληλοαναιρούμενες , αντιφατικές απόψεις που όχι μόνο δημιουργούν σύγχυση στην βάση , αλλά υπάρχει έντονος προβληματισμός για το τι κόμμα είναι τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Παραμένει ΣΥΡΙΖΑ ή εξελίχθηκε μόνο σε ΠΣ.
Δεν μιλάμε για την φαιδρότητα να βάζει σε δημόσια θέα τις κάλτσες του με τα αστακοκάραβα , το πως κουρεύεται για να υπηρετήσει τις 15 ημέρες , την συνομιλία με την μαμά του και την προτροπή της να μην ξεχάσει να πάρει …ζακέτα , την επίδειξη του …κεραμιδιού των …2 εκατομμυρίων ευρώ και άλλα ευτράπελα!!!!Αυτόν τον ναρκισσισμό , την αυτοπροβολή, την επιδειξιμανία μπορεί να τα έχει άτομο, επικεφαλής ενός κόμματος που μέχρι τώρα ανήκε στο χώρο της αριστεράς ; Μπορεί αυτό το άτομο να το εμπιστευθεί η κοινωνία ,να την εμπνεύσει ,να την συσπειρώσει, να την κινητοποιήσει να αγωνιστεί για ένα καλλίτερο μέλλον;
Η αδιαμεσολάβητη σχέση με τον κόσμο που επικαλείται -με αποκορύφωμα την παρωδία ,κοροιδία των προκριματικών εκλογών για τους υποψηφίους για το ευρωψηφοδέλτιο -, δεν ήταν παρά το πρόσχημα για να παρακάμψει τις οργανώσεις , και με την συνεχή προβολή του να δημιουργήσει ένα δικό του «κοινό» , τους δικούς του «ταλιμπάν» που η πρώτη «βροντερή» παρουσία τους έγινε στο συνέδριο – παρωδία. Αυτό το συνέδριο καταγράφτηκε σαν το πιο μελανό στίγμα στην ιστορία του αριστερού κινήματος όταν ανεξέλεγκτα άτομα με ευθύνη της ηγεσίας εισχώρησαν στο χώρο και αποδοκίμαζαν έντονα –θύμιζε τον οπαδικό χουλιγκανισμό των γηπέδων – όσους δεν συντάσσονταν με την προεδρική γραμμή. Έγινε ποτέ για αυτήν την «κατάντια» συζήτηση σε κάποιο όργανο , προβλημάτισε αυτός ο εκφυλισμός;
Δυστυχώς αυτό το αρρωστημένο κλίμα , μεταφέρθηκε και στα κοινωνικά δίκτυα όπου έχουμε την νεκρανάσταση του αυριανισμού της δεκαετίας του 80 ,με την νέα μορφή του νεοαυριανισμού των Kasselistas , όπου κατακεραυνώνεται όποιος δεν συντάσσεται με τον πρόεδρο ,όποιος επισημάνει την ολισθηρότητα που διανύει το κόμμα, την μετάλλαξη του. Τα «σκήπτρα» κρατούν ο πρόσφατος φίλος του Άδωνη ,και ο πρώην γραμματέας των ΑΝΕΛ!!
Δεν έχουμε μόνο φαιδρότητες έχουμε και τις «γραφικότητες» του προέδρου με ποιο χαρακτηριστική αυτή του θαύματος που έγινε στην κολυμβήθρα όταν βαπτιζόταν , και της συνεχούς μνείας για την θρησκοληψία του .Μέχρι και ο Άδωνις δεν απέφυγε τον σχολιασμό. Ορίστε ένα μικρό δείγμα:
Άδωνις Γεωργιάδης στον ΣΚΑΙ στις 17 Απρίλη 2024 για τον Κασσελάκη: Η στάση του υπέρ της εκκλησίας και της θρησκείας είναι πολύ καλή για τη Ελλάδα. Γενικά η στάση του υπέρ του ΝΑΤΟ ,του Ισραήλ, της Ουκρανίας , αλλά και υπέρ του Χριστιανισμού ,θέσεις παραδοσιακά αντίθετες από τον χώρο που εκπροσωπεί είναι πολύ θετική….. «Είναι μεγάλη πρόοδος αυτή και ιδεολογική νίκη της Νέας Δημοκρατίας…». «…Βλέποντας τον ΣΥΡΙΖΑ να ενστερνίζεται όλες τις ιδέες ,για τις οποίες κάποτε οι αριστεροί με κυνηγούσαν , είναι μία προσωπική νίκη και ευχαριστώ τον Κασσελάκη για αυτό…».
Χρειάζονται σχόλια;
Το μεγάλο ερώτημα είναι πως αντιδρούν τα κορυφαία στελέχη σ’ αυτόν τον κατήφορο. Μέχρι πότε θα ανέχονται την γελοιοποίηση από τον πρόεδρο του, ενός κόμματος που πρόσφερε πολλά στην αριστερά και στον τόπο . Δεν αντιλαμβάνονται ότι η κοινωνία μετά από 5 σχεδόν χρόνια σκληρής αντιλαικής πολιτικής από το σύστημα Μητσοτάκη , δεν βλέπει καμία διέξοδο ,κάποια εναλλακτική λύση και δυστυχώς στρέφετε σε δεξιές ή ακροδεξιές επιλογές; Με Tik Tok , κάμερα σε κάθε βήμα δεν χτίζεται κίνημα. Μόνο η φιλαυτία και ο ναρκισσισμός ικανοποιούνται. Μπορεί να υπάρξει κόμμα που αυτοπροσδιορίζεται αριστερό, όταν ο επικεφαλής του δεν έχει καμία σχέση με την αριστερά;
Αν αυτή η αντίφαση οξυνθεί περαιτέρω το γνωρίζουν καλά τα στελέχη ότι η μελλοντική λύση όταν και όποτε έλθει θα είναι πολύ οδυνηρή; Τι περιμένουν! Υπάρχει καταστατικό , υπάρχουν όργανα που και να μην θέλει ο πρόεδρος να τα συγκαλέσει προβλέπεται υπό προυποθέσεις να συγκλιθούν. Μην επικαλείστε την προεκλογική περίοδο. Για την αριστερά όλες οι περίοδοι είναι το ίδιο σημαντικές. Ίσα-ίσα τώρα να παρέμβουν για να δώσουν το πολιτικό στίγμα του κόμματος εν όψει των εκλογών , να ξεδιαλύνουν την «θολούρα»! Τώρα ,για να μην φτάσουμε στο σημείο να «μοιρολογούμε» πάνω σ’ ένα κουφάρι… Να αναλογιστούμε τις θυσίες που έκανε ο λαός για να βγει η χώρα στο «ξέφωτο» ,και όχι να παρακολουθούμε σήμερα αδρανείς την κατρακύλα της , να οδηγείται πάλι στα σκοτεινά μονοπάτια των μνημονίων , από την πιο επικίνδυνη κυβέρνηση και τον πιο ανίκανο πρωθυπουργό.
Καιροί ου μενετοί!!!!
Γιώργος Κακαφίκας
Βέροια.
