breaking news Νέο

Αύγουστος, ο μήνας της Παναγίας

  • Αύγουστος, ο μήνας της Παναγίας
  • Αύγουστος, ο μήνας της Παναγίας
  • Αύγουστος, ο μήνας της Παναγίας
  • Αύγουστος, ο μήνας της Παναγίας

Η Παναγία του Νόστου, η Μικρασιάτισσα

Η Παναγία του Νόστου, ξεριζωμένη και αυτή από τις προγονικές  εστίες του Μικρασιατικού Ελληνισμού, πεταμένη στη θάλασσα για να διασωθεί από τα βέβηλα χέρια των εικονομάχων, λεηλατηθείσα από τους αδίστακτους και αιμοδιψείς Σταυροφόρους  της Δύσης και τέλος φορτωμένη στις πλάτες των δυστυχισμένων προσφύγων του 1922, που προσπάθησαν να διασώσουν ό,τι πιο πολύτιμο είχαν, την Παναγιά τους, έφθασε στην Ελλάδα και σήμερα στολίζει με την παρουσία της τους ναούς των προσφυγικών χωριών, πόλεων και μοναστηριών, χαρίζοντάς τους προστασία και ευημερία.

Είναι η Παναγιά μας, Παναγιά της Ελπίδας, της Προσδοκίας και της Νοσταλγίας, που η Παρουσία της διατηρεί στις μνήμες μας τις αδικοχαμένες Πατρίδες.

Είναι η Παναγία του Νόστου.

 

Παναγία Μικρασιάτισσα

Αλμυρού Βόλου

              

Η πανέμορφη αυτή εικόνα  της Παναγίας βρίσκεται  σήμερα στην Ιερά Μονή της Παναγίας Ξενιάς ή Μικρασιάτισσας, κοντά στον Αλμυρό Βόλου.

Η παράδοση αναφέρει ότι την ονόμασαν Μικρασιάτισσα, διότι φιλοτεχνήθηκε στη Μικρά Ασία.

Τη δύσκολη εποχή των εικονομαχιών, οι μοναχοί ενός μοναστηριού, που βρίσκονταν κοντά στα παράλια της Μικράς Ασίας, για να σώσουν τη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας από τη μανία των εικονομάχων,  την τοποθέτησαν μέσα σε ένα κασόνι και το άφησαν στη θάλασσα.

Το κασόνι με την εικόνα της Παναγίας ακολούθησε το δρόμο της προσφυγιάς και πλέοντας πάνω στα κύματα του Αιγαίου, έφθασε στις ακτές της Εύβοιας.

Μια μέρα, κάποιοι ψαράδες που άπλωναν τα δίχτυα τους δίπλα στις ακτές, διέκριναν να επιπλέει στη θάλασσα ένα μεγάλο ξύλινο κασόνι. Το άνοιξαν και  με μεγάλη τους χαρά διέκριναν τη μεγαλόπρεπη εικόνα της Παναγίας.

Χαρούμενοι για το θεόσταλτο αυτό δώρο, πήραν την εικόνα  και την τοποθέτησαν στο καθολικό ενός μοναστηριού, πάνω στο βουνό Τελέθριο, κοντά στο χωριό Άγιος.

Ήταν η εποχή που βάρβαροι πειρατές σκορπούσαν το θάνατο και την καταστροφή στις ακτές και στα νησιά του Αιγαίου. Όταν κάποτε έφθασαν και στο μοναστήρι που βρίσκονταν η Παναγία η Μικρασιάτισσα, το λεηλάτησαν και το κατέστρεψαν.

Η παράδοση λέει ότι η εικόνα της Παναγίας, για να διασωθεί, πέταξε απέναντι στη Μαγνησία και κρύφτηκε στην κουφάλα μιας ελιάς.

Κατόπιν παρουσιάστηκε στον ύπνο μιας χωρικής, που της φανέρωσε την κρυψώνα της και την πρόσταξε να πάει να την πάρει και να την τοποθετήσει στην εκκλησία του χωριού της.

Έτσι και έγινε. Η περιπλάνησή της όμως δεν σταμάτησε εκεί, διότι μετά από πολλές περιπέτειες κατέληξε στη Μονή της Παναγίας Κισσιώτισσας, που προς τιμή της μετονομάστηκε σε Μονή της Παναγίας Ξενιάς ή Μικρασιάτισσας.

 

Παναγία Πωγωνίτισσα

Κόνιτσας

 

Η Εικόνα της Παναγίας Πωγωνίτισσας βρίσκεται στην Ιερά Μονή της  Παναγίας Μολοβδοσκεπάστου,  κοντά στην Κόνιτσα και κτίστηκε  το 668 μ.Χ., από το βυζαντινό αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Πωγωνάτο.

Την Ιερή Εικόνα την δώρισε στη μονή ο ίδιος ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Πωγωνάτος, που την έφερε ο ίδιος από την Κωνσταντινούπολη και με την πάροδο των χρόνων πήρε το όνομά του και ονομάστηκε Πωγωνίτισσα.

 

Παναγία Αντινίτσας

Φθιώτιδας

 

Η Ιερά Μονή της Παναγίας Αντινίτσας είναι κτισμένη στις πλαγιές του όρους Όρθρυς στην Επαρχία Δομοκού Φθιώτιδας.

Για την ονομασία  της θαυματουργής εικόνας υπάρχουν πολλές εκδοχές. Πιστεύεται ότι την έφεραν πρόσφυγες από το Αϊδίνι της Μ. Ασίας, οι οποίοι μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή εγκαταστάθηκαν στην περιοχή, οπότε πήρε το όνομα Αϊδινιώτισσα.

Άλλη εκδοχή αποδίδει την ονομασία της στην παλιά πόλη Αντίνα, που ήταν κτισμένη κοντά στο όρος Όρθρυς.

Μια άλλη παράδοση αναφέρει ότι, όταν ξεκίνησαν οι σφαγές και οι διωγμοί στο Αϊδίνι από τους Τούρκους, δυο Αϊδινιώτες κληρικοί  πήραν τη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας του Αϊδινίου και κατέφυγαν στην Ελλάδα.

Ψάχνοντας να βρουν ένα τόπο, για να χτίσουν ένα μοναστήρι, έφθασαν στην ορεινή Στερεά Ελλάδα. Κατάκοποι από την πεζοπορία και τις ταλαιπωρίες, κάθισαν να ξεκουραστούν, εναποθέτοντας στο έδαφος την εικόνα της Παναγιάς.

Όταν όμως σηκώθηκαν για να φύγουν,  αντιλήφθηκαν πως η εικόνα βάρυνε τόσο πολύ, ώστε ήταν αδύνατο να τη σηκώσουν.

Μετά από πολλές άκαρπες προσπάθειες να σηκώσουν την εικόνα, κατάλαβαν ότι ήταν επιθυμία της να παραμείνει σε αυτό το μέρος.

Στην όμορφη πλαγιά του όρους Όρθυς έκτισαν το μοναστήρι της Αϊδινιώτισσας Παναγιάς, που έμεινε στην ιστορία σαν το μοναστήρι της Αντινίτσας.

Η Παναγία Αϊδινιώτισσα έγινε πολύ γνωστή για τα πολλά θαύματα που έκανε και κατά τη διάρκεια της γιορτής της, πολλοί πιστοί έρχονται στο μοναστήρι, για να την προσκυνήσουν και να ζητήσουν τη Χάρη της και την προστασία της.

 

Παναγία Βουρλιώτισσα

Βουρλών

     

Στα Βουρλά, μια μικρή κωμόπολη της Μικράς Ασίας, ένας νεαρός βοσκός, καθώς βοσκούσε τα πρόβατά του σε έναν τόπο γεμάτο βουρλιές, έβλεπε τις νύχτες ένα φως να τρεμοσβήνει ανάμεσά τους.

Παρατήρησαν επίσης ότι, αν κάποιο πρόβατο πήγαινε στην περιοχή εκείνη, χάνονταν στην πυκνή βλάστηση και δεν ξαναεμφανίζονταν.

Μια μέρα, ο βοσκός  ακολούθησε ένα πρόβατο και βρέθηκε δίπλα σε ένα ποταμάκι, στις όχθες του οποίου διέκρινε μια παλιά εικόνα της Παναγίας.

Γεμάτος χαρά για το ανέλπιστο αυτό εύρημα, πήρε στα χέρια του την εικόνα, την ασπάσθηκε και τη μετέφερε στο χωριό, όπου την παρέδωσε στον ιερέα.

Ξεσηκώθηκε όλο το χωριό, χτυπούσαν οι καμπάνες, για να μεταφέρουν την είδηση της εύρεσης της εικόνας της Παναγιάς.

Το νέο μαθεύτηκε στα γύρω χωριά, οι κάτοικοι των οποίων έρχονταν να προσκυνήσουν την Παναγία.   Στο σημείο που είχε βρεθεί η εικόνα, φτιάχτηκε ένα μικρό εκκλησάκι της Ευρέσεως και δίπλα η μεγάλη εκκλησία, όπου φυλάσσονταν η εικόνα. 

Το 1689 ανεγέρθη τρίκλιτος ναός και αριστερά της ωραίας Πύλης ήταν θρονιασμένη η εικόνα, της οποίας τα χαρακτηριστικά είχαν έντονα σημάδια από το διάβα των χρόνων.

Σε μία Βουρλιώτικη εφημερίδα του 1873 αναφέρεται ότι φιλοτεχνήθηκε στα χρόνια του Βυζαντίου και αργότερα,  επειδή τα χαρακτηριστικά της ήταν μαύρα, οι Τούρκοι την ονόμαζαν Καρά Παναγιά, δηλαδή μαύρη Παναγιά.

Όλο το εικόνισμα ήταν σκεπασμένο με ασημένιο κάλυμμα, ενώ τα χέρια και τα φωτοστέφανα της Παναγίας και του Χριστού ήταν σκεπασμένα με φύλλα χρυσού. Είχε δε πρόσθετα στέφανα και πάνω τους ήταν πολύτιμα πετράδια.

Πάνω στο στέμμα της Παναγίας υπήρχαν διαμαντόπετρες μεγάλης αξίας. Ήταν γνωστή σε όλη τη Μικρά Ασία για τα θαύματα που έκανε  και την εκτιμούσαν και σέβονταν ακόμη και οι Τούρκοι. Το Δεκαπενταύγουστο χιλιάδες πιστών από όλη την περιοχή κατέκλυζαν τα Βουρλά και έρχονταν με καΐκια και αραμπάδες, για να την προσκυνήσουν.

Το μεγάλο πανηγύρι διαρκούσε τρεις μέρες. Οι πιστοί έφερναν μαζί τους βαμβάκι, το έτριβαν πάνω στην εικόνα και μετά το κρατούσαν στο σώμα τους σαν φυλακτό.

Το 1922, μετά τις 15 Αυγούστου, οι Τούρκοι μπήκαν στα Βουρλά και τα κατέστρεψαν, ενώ βεβήλωσαν και έκαψαν την εκκλησία.  Είναι άγνωστο ποιος μετέφερε την εικόνα στη Νέα Φιλαδέλφεια.

Ένας Βουρλιώτης, ονόματι Παναγιώτης, δεν πίστευε ότι η εικόνα αυτή ήταν η Παναγία Βουρλιώτισσα και αμφισβητούσε την ύπαρξή της. Ένα βράδυ φανερώθηκε στον ύπνο του η Παναγία και του ομολόγησε ότι αυτήν ήταν η Παναγία Βουρλιώτισσα και δεν έπρεπε να την αμφισβητεί. Από τότε κανείς δεν αμφισβήτησε την ύπαρξή της.

Η Εικόνα υπέστη πολλές φθορές  από μια πυρκαγιά που συνέβη ανήμερα της επίθεσης των Τούρκων στην Κύπρο και ανήμερα της επετείου των εγκαινίων της εκκλησίας.

Σήμερα η Παναγία Βουρλιώτισσα βρίσκεται στην εκκλησία της οδού Βρυούλων στη Νέα Φιλαδέλφεια και θεωρείται πολιούχος της πόλης. Εορτάζει την πρώτη Κυριακή του μηνός Οκτωβρίου.

 

Παναγία Μυρτιδιώτισσα

Βουρλών

         

Βρίσκεται στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου (Παναγίτσα) Καισαριανής και προσφέρθηκε από την  κυρία Κυριακούλα Χαραλάμπους, που την έφερε από τα Βουρλά της Μικράς Ασίας.

Είναι έργο του 1816 και το ασήμι της είναι φτιαγμένο στην Ύδρα το 1818.

Γιορτάζει στις 24 Σεπτεμβρίου κάθε έτους.


Παναγία Πωγωνίτισσα
Παναγία Βουρλιώτισσα
Παναγία Μυρτιδιώτισσα

Σύνδεση Συνδρομητή

Καλώς Ήρθατε! Συνδεθείτε στο λογαριασμό σας

Να με θυμάσε Ξεχάσατε τον κωδικό σας;

Δεν είστε συνδρομητής; Αίτηση Εγγραφής

Ξεχάσατε τον κωδικό σας

Αίτημα Εγγραφής