Τα τελευταία 15 χρόνια, η κατανόησή μας για το πώς εξελίχθηκε το ηλιακό σύστημα σε αυτό που παρατηρούμε σήμερα έχει επεκταθεί σε μεγάλο βαθμό. Αυτό έγινε δυνατό, καθώς οι εξελίξεις στο υπολογιστικό πεδίο μας επέτρεψαν να διερευνήσουμε πλήρως έναν πλούτο παρατηρησιακών δεδομένων και - το πιο σημαντικό - την ισχυρή θεωρία της Ουράνιας Μηχανικής,  ξεπερνώντας τα παραδοσιακά όριά της. Ως αποτέλεσμα, προέκυψε μια νέα θεωρία Κοσμογονίας, που έρχεται σε αντίθεση με την παραδοσιακή άποψη ενός συστήματος "τέλειου ρολογιού" -- η θεωρία μπορεί να εφαρμοστεί και σε άλλους "κόσμους" (δηλαδή, σε άλλα ηλιακά συστήματα). Στην ομιλία μας, 
θα ξεκινήσουμε με μια σύντομη παρουσίαση των πληθυσμών των ουράνιων σωμάτων στο Ηλιακό Σύστημα. Στη συνέχεια, θα εξηγήσουμε τις βασικές επιστημονικές ιδέες στις οποίες βασίστηκαν τα παραδοσιακά κοσμογονικά μοντέλα και θα συζητήσουμε πώς και γιατί τελικά αποτυγχάνουν να 
ερμηνεύσουν βασικές παρατηρήσεις. Τέλος, θα παρουσιάσουμε πρόσφατες, ρηξικέλευθες θεωρητικές προσεγγίσεις που πράγματι ερμηνεύουν τη γένεση και δυναμική μορφοποίηση του ηλιακού μας συστήματος.