breaking news Νέο

Ένα ταξίδι στην αντίπερα όχθη, στα Ελληνικά χωριά της Προύσας. Στην Μυσόπολη

  • Ένα ταξίδι στην αντίπερα όχθη, στα Ελληνικά χωριά της Προύσας. Στην Μυσόπολη
  • Ένα ταξίδι στην αντίπερα όχθη, στα Ελληνικά χωριά της Προύσας. Στην Μυσόπολη
  • Ένα ταξίδι στην αντίπερα όχθη, στα Ελληνικά χωριά της Προύσας. Στην Μυσόπολη
  • Ένα ταξίδι στην αντίπερα όχθη, στα Ελληνικά χωριά της Προύσας. Στην Μυσόπολη

         Τη Μυσόπολη την είχα ακούσει σε ένα ποιηματάκι που μου έλεγε ο θείος ο Νίκος Καραμπουτσακίδης από την Πτολεμαΐδα. Με αυτό το ποιηματάκι εξυμνούσαν την ανδρεία που επεδείκνυαν οι Κουβουκλιώτες και οι Μυσοπολινοί ενάντια στους Τούρκους, μετά το 1915, όταν οι ορδές των Τσετών λεηλατούσαν τα Ελληνικά χωριά.

 

«Γεια σας Κουβούκλια όμορφα   και συ Μυσόπολη γεια σας,

που δεν αφήσατ’ τους εχθρούς   να μπούνε στα χωριά σας.»

 

Σύμφωνα με τον καθηγητή Σάββα Ιωαννίδη, στη Μυσόπολη εγκαταστάθηκαν χίλιοι πεντακόσιοι Έλληνες από την περιοχή της Θεσσαλίας.

Για την ονομασία της υπήρχαν πολλές ερμηνείες. Την ονόμαζαν  Μυσόπολη δηλαδή πόλη των Μυσών, και Μεσέπολη διότι υπήρχαν στην περιοχή πολλοί «μεσέδες» (βελανιδιές). Στα Οθωμανικά κιτάπια αναφέρονταν σαν Μεσέ Μπολού.

Ο περιηγητής Hammer ωστόσο, στην περιγραφή του ταξιδιού του στην περιοχή της Προύσας, αναφέρει ότι μετά μιας ώρας ταξίδι, φθάνει κανείς από τα Μουδανιά στη Μυσόπολη και επεξηγεί ότι η ονομασία της προέρχεται από το «μισή πόλις».

Ο γείτονας του θείου Νίκου Καραμπουτσακίδη, αδελφoύ της γιαγιάς μου της Τριανταφυλλούς, ο παππούς Χριστόφορος, καταγόταν από τη Μυσόπολη. Περνούσα πολλές ώρες μαζί του και κατέγραφα αυτά που μου έλεγε για το όμορφο χωριό του.

 

«Το χωριό μας, Γιώργη, ανήκε στην υποδιοίκηση Μουδανιών, ξεκίνησε την περιγραφή του ο παππούς Χριστόφορος, είχε χίλιους πεντακόσιους κατοίκους και ήταν ένα από τα μεγαλύτερα χωριά της περιοχής Μουδανιών.

Οι γονείς μας ασχολούνταν με την αμπελουργία, τη σηροτροφία, την ελαιοκομία και τη βαμβακοπαραγωγή. Βγάζαμε περίπου ενάμισι εκατομμύριο οκάδες ελιές, τετρακόσιες με πεντακόσιες χιλιάδες οκάδες σταφύλια και εβδομήντα με ογδόντα χιλιάδες οκάδες κουκούλια, τα οποία πουλούσαμε στις αγορές της Προύσας, της Κίου, των Μουδανιών και της Κωνσταντινούπολης.

Ήταν πλούσιο το χωριό μας και είχε σημαντική κτηματική περιουσία. Το 1914 με έξοδα της κοινότητας είχε κτιστεί πλήρες δημοτικό σχολείο, με αρρεναγωγείο και παρθεναγωγείο, στο οποίο φοιτούσαν διακόσιοι πενήντα μαθητές και μαθήτριες.

Από το σχολείο της Μυσόπολης βγήκαν σπουδαίοι άνθρωποι, με κορυφαίο παράδειγμα το μετέπειτα Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Γεννάδιο. Εγώ δυστυχώς, αν και ήθελα να μάθω γράμματα, πήγα μόνο τρεις τάξεις διότι βοηθούσα τον πατέρα μου στις γεωργικές εργασίες.

Η εκκλησία μας, ασύγκριτης ομορφιάς ναός, με πολλές εικόνες φερμένες από τα Ιεροσόλυμα, ήταν αφιερωμένη στον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο.

Έξω από το χωριό και σε απόσταση δέκα λεπτών, υπήρχε το παρεκκλήσι του Αγίου Ιωάννη, όπου στις 29 Αυγούστου γινόταν μεγάλο πανηγύρι με τη συμμετοχή πολλών Ελλήνων και από τα γύρω χωριά.

Μεταξύ Μυσόπολης και Μουδανιών υπήρχε ένα άλλο παρεκκλήσι, που το ονομάζαμε του Σκοτεινού Αϊ Γιώργη, διότι βρισκόταν μέσα σε μια σπηλιά που είχε βάθος είκοσι μέτρων. Δίπλα στο Αγίασμά του υπήρχε σκαλισμένη σε μάρμαρο μια εικόνα του Αγίου Γεωργίου. Το είχα επισκεφτεί με τον πατέρα μου, αλλά δεν τόλμησα να μείνω πολύ έτσι θεοσκότεινο που ήταν.

Οι Μυσοπολινοί ήταν πολύ θρήσκοι άνθρωποι και διατηρούσαν άλλα δυο Αγιάσματα, των Αγίων Φωτεινής και Άννας και άλλα τρία παρεκκλήσια προς τιμή της Αγίας Παρασκευής, του Αγίου Παντελεήμονα και του Αρχαγγέλου Μιχαήλ.

Τους Τούρκους δεν τους φοβόμασταν καθόλου. Πολλές φορές ο πατέρας μου  διηγούνταν διάφορες ιστορίες για την παλικαριά των χωριανών μας.

Έλεγαν ότι επί σουλτάνου Μαχμούτ Β΄, η βασιλομήτωρ σουλτάνα  αποφάσισε να επισκεφθεί την Προύσα. Όταν πλησίαζαν στη Μυσόπολη, τους είχαν στήσει καρτέρι διάφοροι ληστές για να τους ληστέψουν.

Ευτυχώς όμως το αντιλήφθηκαν οι Μυσοπολινοί και τους απέκρουσαν, σώζοντας έτσι την βασιλομήτορα από δυσάρεστες καταστάσεις.

 Ο σουλτάνος Μαχμούτ  Β΄για να τους ευχαριστήσει, τους απένειμε φιρμάνι, σύμφωνα με το οποίο τους παρεχόταν πλήρης ελευθερία κινήσεων και πολλές τιμές.

Παλαιότερα το ταχυδρομείο της Ανατολής μεταφερόταν από την Προύσα στα Μουδανιά συνοδεία του Ντελή Μεχμέτ. Ένας στρατιώτης του, μπήκε σε ένα Μυσοπολινό αμπέλι και έκλεψε πολλά σταφύλια.

Τον είδε ο αγροφύλακας και διαμαρτυρήθηκε στον Ντελή Μεχμέτ. Αυτός θύμωσε και αφού συνέλαβε τον αγροφύλακα, τον ξυλοφόρτωσε και τον έδεσε στην ουρά ενός αλόγου, για να τον μεταφέρουν στην Προύσα.

Το περιστατικό αντιλήφθηκε ένας χωριανός και αφού συγκέντρωσε γρήγορα πολλά παλικάρια, πρόφθασαν τους Τούρκους. Στη συμπλοκή που ακολούθησε, οι χωριανοί μου ξυλοφόρτωσαν τον Ντελή Μεχμέτ και απελευθέρωσαν τον αγροφύλακα.

 Από τότε όταν ο Ντελή Μεχμέτ συναντούσε κάποιον Μυσοπολινό, τον φρόντιζε σαν φίλο».

Το 1914 όμως αναγκαστήκαμε να αδειάσουμε το χωριό και φύγαμε για το Ντεμιρτέσι, ενώ άλλοι συμπατριώτες μας κατέφυγαν στην Αμερική. Επιστρέψαμε βέβαια το 1919 για να ξαναφύγουμε οριστικά το 1922.

Από τα Μουδανιά πήραμε το καράβι που μας κατέβασε στη Ραιδεστό και από εκεί με τα κάρα, μετά από πολλές στάσεις, ήρθαμε και εγκατασταθήκαμε στην Πτολεμαΐδα.

Μαζί μας φέραμε και τη θαυματουργή εικόνα του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, την οποία εναποθέσαμε στην εκκλησία που οικοδομήσαμε προς τιμήν του Αγίου».

 

      Ξεκινήσαμε την άλλη μέρα για τη Μυσόπολη. Οδηγός αυτήν τη φορά ήταν ο Εμίν, ο εγγονός του παππού Ραμαζάν, ο οποίος λόγω της ιδιαίτερης σχέσης μου με τον παππού, με αποκαλούσε συγγενή του.

 

<<Αkrabam>>με ανέβαζε<>με κατέβαζε. Τόσο πολύ με συμπαθούσε. Ο Μουσταφά εκτελούσε χρέη συνοδηγού και φρόντιζε με τα καλαμπούρια του για την ψυχαγωγία μας.

 

       Η Μυσόπολη είναι χτισμένη σε υψόμετρο και είναι περιτριγυρισμένη και πνιγμένη στην κυριολεξία από λιόδεντρα. Το σημερινό της όνομα είναι Aydin Pinar, αλλά οι παλαιότεροι την ξέρουν και σαν Misebolu.

Σταματήσαμε στο κέντρο του χωριού όπου υπήρχαν τα καφενεία. Ευγενέστατοι οι κάτοικοι, οι οποίοι ήταν όλοι τους Τουρκοκρητικοί, μας κέρασαν τσάι και καφέ.

 Πήρα τη φωτογραφική μου μηχανή και απαθανάτισα κάθε πτυχή της εκκλησίας του Προδρόμου, η οποία ήταν δίπλα μας. Άνοιξα τη μισάνοιχτη πόρτα και μπήκα μέσα. Το εσωτερικό της εκκλησίας ήταν σε άσχημη κατάσταση, ενώ σε μια γωνία ήταν πεταμένος ο ξυλόγλυπτος άμβωνας.

Ένας κύριος που με είχε συνοδέψει, μου είπε ότι προσπάθησαν να τον πουλήσουν στο Πατριαρχείο αλλά δεν ενδιαφέρθηκε κανείς.

Έτσι, η άλλοτε πανέμορφη εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, είχε μετατραπεί σε αποθήκη ζωοτροφών, όπως άλλωστε και πολλές άλλες εκκλησίες στη Μικρά Ασία.

Στο χωριό υπήρχαν και πολλά παλιά ελληνικά σπίτια, που σε συνδυασμό με τα γραφικά καλντερίμια του χάριζαν μια ξεχωριστή ομορφιά.

 Αν ανακαίνιζαν αυτά τα σπίτια, η Μυσόπολη θα εξελισσόταν σε ένα μοναδικό παραδοσιακό χωριό.

Επέστρεψα στο καφενείο όπου η συντροφιά είχε πια μεγαλώσει κατά πολύ. Ηλικιωμένοι άνθρωποι που αναπολούσαν την πατρίδα τους, την Κρήτη και τη ζωντάνευαν μέσα από μαντινάδες και διάφορες άλλες ιστορίες.

Τους έδωσα τις πληροφορίες που ήθελαν για την Κρήτη και αναχωρήσαμε για ένα άλλο ιστορικό χωριό, τους Ελιγμούς ή με το σημερινό του όνομα Kursunlu.

Ακολουθήσαμε τον παραλιακό δρόμο από τα Μουδανιά για τους Ελιγμούς. Πανέμορφη διαδρομή με τις βουνοκορφές να καθρεπτίζονται στον Κυανό κόλπο, ενώ από ψηλά διακρίνονταν η Κίος ή Gemlik.


Σύνδεση Συνδρομητή

Καλώς Ήρθατε! Συνδεθείτε στο λογαριασμό σας

Να με θυμάσε Ξεχάσατε τον κωδικό σας;

Δεν είστε συνδρομητής; Αίτηση Εγγραφής

Ξεχάσατε τον κωδικό σας

Αίτημα Εγγραφής