«Παρατηρώντας ανάγλυφη παράσταση σ' ένα κοχύλι της θάλασσας· τα σώματά μας είναι αδύνατα και εύθραυστα σαν όστρακα· η ψυχή – καρδιά – και το «σύμπλεγμα» των νευρώνων του εγκεφάλου του ανθρώπου»
«Του κύκλου τα γυρίσματα π' ανεβοκατεβαίνουν,
και του τροχού, π' ώρες ψηλά κι' ώρες στα βάθη πηαίνουν
και του καιρού τα πράμματα, που αναπαημό δεν έχουν,
μια στο καλό κι' εις το κακό, περιπατούν και τρέχουν»
(στίχοι του Ερωτόκριτου)
«Επειδή δε ακριβώς και οι θλίψεις αποβλέπουν εις το αγαθόν, δεν αποκάμνωμεν και δεν αποθαρρυνόμεθα. Αλλ' αν και ο έξω άνθρωπος, το σώμα μας, ταλαιπωρείται και θλίβεται και φθίρεται, ο έσω όμως άνθρωπος, η ψυχή ξανακαινουργώνεται και ξανανιώνει ημέρα με την ημέρα»
(Επιστολή Κορινθίους Β' κεφ. Δ', στίχος 16)
«Απίστευτος ο κόσμος και ο χαρακτήρας μας
νάχεις τον ήλιο συντροφιά στον κεραυνό και στη βροχή!
Το φώς μου και το φώς χορεύουν γύρω μας,
κάνω κρυφά μια προσευχή, νάχεις τον ήλιο συντροφιά.
Έλεγα περνούν τα χρόνια να συμμορφωθώ!
Λάθη, στραβά και πάθη κι' έφτασα ως εδώ.
Απίστευτος ο κόσμος και ο χαρακτήρας μας!
Μα είναι δώρο άδωρο ν' αλλάξεις χαρακτήρα...
Έξω φυσάει αέρας κι' όμως μέσα μου...
Μέσα σ' αυτό το σπίτι πριγκηπέσσα μου. (Πριγκηπέσσα)
Δεν πρέπει να λησμονούμε ό,τι λόγω της αφάνταστης πολυπλοκότητας του ανθρώπινου ψυχισμού και της μεγάλης ποικιλίας των συμπεριφορών υπάρχουν πολλές... διϊστόσες. (Διίσταμαι – αγγλικά: conFlict).
Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο κάποιες μπορούν να αλλάξουν, απλώς διαφέρει το είδος της θεραπείας, ενώ επηρεάζονται από παράγοντες όπως η ικανότητα του θεραπευτή, το δικό τους κίνητρο, και το δίκτυο στήριξης που διατίθεται... στην κοινωνία μας.
Περί καρδιάς ο λόγος – του οργάνου που μας απασχολεί όσο κανένα άλλο, τόσο μεταφορικά, όσο και κυριολεκτικά. Την αγαπάμε ακόμα κι' όταν αυτή μας πονάει. Την ακολουθούμε ακόμα κι' όταν μας τρομάζει. Δεν μιλάει και την καταλαβαίνουμε. Πολλές φορές γίνεται παράλογη, αλλά εμείς συνεχίζουμε να την εμπιστευόμαστε.
Το πολύτιμο αυτό όργανο το οποίο απασχολεί το σύνολο της ανθρώπινης δραστηριότητας, την ιατρική, την βιολογία, την ποίηση, την μουσική, την ψυχολογία, την εργασία και κάθε είδους σχέσης. Στόχος μας είναι να υπεισέλθουμε σε κάθε πτυχή της καρδιάς και να αποκαλύψουμε τα μυστικά της.
Ιατροί, ψυχίατροι, ψυχολόγοι, ιερείς μας βοηθούν να κατανοήσουμε καλύτερα τόσο το ίδιο το όργανο – καρδιά – ψυχή – όσο και τις μεταφορικές προεκτάσεις του.
Εμφάνιση ακραίων πολιτικών συστημάτων, ανεξέλεκτες πυρκαγιές που καταστρέφουν το περιβάλλον, κλιματική αλλαγή, προσφυγικό, οικονομική ύφεση, πολεμικές συγκρούσεις και κοινωνικές αναταραχές μας καταδεικνύουν ότι εκτός από τις δικές μας πληγωμένες καρδιές, είναι επίσης πληγωμένη και η καρδιά του πλανήτη. Το βέβαιο είναι ότι, φροντίζοντας την καρδιά μας και θεραπεύοντας τις πληγές της, επουλώνουμε ταυτόχρονα και τα τραύματα του πλανήτη και αυτό επιτυγχάνεται όταν: «ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ Η ΑΛΛΑΓΗ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ».
Α. Η ψυχή του ανθρώπου είναι «ΑΒΥΣΣΟΣ»
- (Μεγάλο ωκεάνιο βάθος και, ειδικότερα, εκείνο μέχρι του οποίου δεν φθάνει το ηλιακό φως).
- (Γενικότερα... μεγάλο και απότομο βάθος σε υδάτινη (λίμνη, ποτάμι) ή γήινη επιφάνεια (φαράγγι, γκρεμός, βάραθρο κ.ο.κ.)
- (Φυσική: η φερώνυμη αβυσσική, θαλάσσια ζώνη)
- (Συνεκδοχικά: η θάλασσα...
και σκότος ήν επάνω της αβύσσου... (Γένεσις 1,2) Θαλασσοπνίγομαι.
- Ο οποιοσδήποτε τεραστίου μεγέθους – ανεξερεύνητος χώρος – Η άβυσσος του σύμπαντος.
- (Μεταφορικά: μεγάλη ποσότητα ή μεγάλη διαφορά.
- Τρώει την άβυσσο
- Μ' αυτόν μας χωρίζει άβυσσος
- (Συμπερασματικά: Το πιο βαθύ σημείο της καρδιάς – της ψυχής του ανθρώπου. «Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου».
Εκφράσεις: Στο χείλος της αβύσσου. Από το ζενίθ ως το ναδίρ.
Κι εμείς τα πάθη και τα λάθη μας.
Εκπρόσωποι μιας φάσης που ήταν πάντα η Ιθάκη μας...
Β. «ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ»
Ο Λαβύρινθος στην Ελληνική Μυθολογία, ήταν μια σύνθετη οικοδομική κατασκευή, στην Κνωσσό. Φτιάχτηκε από τον μηχανικό Δαίδαλο για λογαριασμό του Μυθικού Βασιλιά της Κρήτης, Μίνωα. Ο λόγος που κατασκευάστηκε ήταν για να απομονώσει τον Μινώταυρο, πλάσμα μισός άνθρωπος και μισός ταύρος. Σύμφωνα με τον μύθο οι Αθηναίοι έστελναν επτά νέους και επτά νέες κάθε χρόνο στον Λαβύρινθο. Τελικά τον σκότωσε ο Αθηναίος ήρωας Θησέας, τον οποίο βοήθησε η κόρη του Μίνωα Αριάνδη να βρει την έξοδο με τον μίτο της.
Ο ίδιος ο Δαίδαλος, κατασκεύασε τόσο περίτεχνα και πολύπλοκα τον Λαβύρινθο, που ακόμη και αυτός κατάφερε με δυσκολία να βρεί την έξοδό του, όταν ολοκλήρωσε το έργο. Μόνο ένας δρόμος κατέληγε στην έξοδο. Είναι δύσκολο να προσανατολιστεί κάποιος.
Γ. «ΓΟΡΔΙΟΣ ΔΕΣΜΟΣ»
Κάθε τι πολύπλοκο και δύσκολο (π.χ. εγχείρημα, σκέψη, επιχείρημα) να το παρακολουθήσει ή να το κατανοήσει ή να το επιλύσει κάποιος π.χ. Λόγοι λαβυρίνθοις μοιοι (= λόγια που μοιάζουν με λαβύρινθους – δύσχρηστα, δυσνόητα, ακαταλαβίστικα.
Διανόημα, σκέψη, συλλογισμός πολύπλοκος και δύσκολος να τον παρακολουθήσει ή να τον κατανοήσει κανείς!
Μου ήταν αδύνατο να παρακολουθήσω τον λαβύρινθο των συλλογισμών του. «Γόρδιος Δεσμός».
Μπερδεύτηκε σ' ένα λαβύρινθο σκέψεων και θεωρητικών αναζητήσεων. «Γόρδιος Δεσμός».
Δ. «ΝΑΡΚΟΠΕΔΙΟ – ΝΑΡΚΑΛΙΕΥΤΗΣ»
Έκταση ξηράς ή θάλασσας όπου έχουν τοποθετήσει νάρκες, ή έχουν ποντιστεί νάρκες σε τέτοια διάταξη, ώστε να καθίσταται απαγορευτική η μέσω αυτής διέλευση.
«Κατάσταση που εγκυμονεί κινδύνους».
Στις παραπάνω ενότητες (Α+Β+Γ+Δ), ο «πνευματικός ή εξομολόγος» κατά την Πατερική Θεολογία και την Θεοπνευτία της Αγίας Γραφής βοηθάει τον άνθρωπο. Πολλοί Πατέρες δεν παραδέχονται το ρόλο του «Ψυχιάτρου».
Ο πατήρ – πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Θερμός έχει άλλη γνώμη. Είναι διδάκτωρ της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και επίκουρος καθηγητής στην Ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθηνών. Είναι ψυχίατρος παιδιών και εφήβων. Στα ενδιαφέροντά του ανήκουν η σχέση Ψυχολογίας – Ψυχιατρικής – Ψυχοθεραπείας με την Ποιμαντική με την Θεολογία κλπ.
Ποιός είναι ο ρόλος του «ψυχίατρου» στις παραπάνω ενότητες (Α+Β+Γ+Δ).
- Του «Ναρκαλιευτή» να μην εκραγούν οι νάρκες.
- Να επιλύσει τον «Γόρδιο Δεσμό» της ψυχής του ανθρώπου.
- Να βγάλει τον άνθρωπο από τον «Λαβύρινθο». Να τον βοηθήσει να βρεί τον δρόμο του.
- Να τον βγάλει από την «Άβυσσο», το φαράγγι, να τον βοηθήσει να μπεί φώς στην ψυχή του.
Ο Παρατηρητής
