Τα αλογάκια σου ξεχύθηκαν, Κυρία,

γιά να μας φέρουν καβαλάρηδες στην χάρη σου.

Στιχάρι φόρεμα ασπρογάλανο φορούσες΄

να αρπαζόμουν απ’την άκρη του, ο άθλιος,

Στου Παραδείσου σε μιάν άκρη να με πέταζες.

Παλιά τα σύννεφα φέραν την Δωδεκάδα τους

από τα πέρατα της γης στην Κοίμησή σου

Και τώρα γέμισε η Πατρίδα απ’ τις χάρες σου,

τις εκκλησίες τις πεντάμορφες, Κυρία.

Τρέχει ο λαός γιά να δοξάσει το όνομά σου

Να σε τιμήσει σαν την μάννα της ελπίδας μας

Εσέ, που γέννησες τον Κύριο και Θεό μου.

Μυριώνυμη Κυρία, Παναγία μου,

Πάρε τα δάκρυα απ΄ τα μάτια του λαού σου,

Δροσοσταλίδες κάνε τα, μπας και μας σώσεις

Στην κατρακύλα που έχει πάρει αυτός ο τόπος.

Του Καθηγουμένου της Ι.Μ. Τιμίου Προδρόμου, Σκήτης Βεροίας, π. Πορφυρίου