breaking news Νέο

Αύγουστος, ο μήνας της Παναγίας

  • Αύγουστος, ο μήνας της Παναγίας
  • Αύγουστος, ο μήνας της Παναγίας
  • Αύγουστος, ο μήνας της Παναγίας
  • Αύγουστος, ο μήνας της Παναγίας

Η Παναγία του Νόστου, η Μικρασιάτισσα

Η Παναγία του Νόστου, ξεριζωμένη και αυτή από τις προγονικές εστίες του Μικρασιατικού Ελληνισμού, πεταμένη στη θάλασσα για να διασωθεί από τα βέβηλα χέρια των εικονομάχων, λεηλατηθείσα από τους αδίστακτους και αιμοδιψείς Σταυροφόρους της Δύσης και τέλος φορτωμένη στις πλάτες των δυστυχισμένων προσφύγων του 1922, που προσπάθησαν να διασώσουν ό,τι πιο πολύτιμο είχαν, την Παναγιά τους, έφθασε στην Ελλάδα και σήμερα στολίζει με την παρουσία της τους ναούς των προσφυγικών χωριών, πόλεων και μοναστηριών, χαρίζοντάς τους προστασία και ευημερία.
Είναι η Παναγιά μας, Παναγιά της Ελπίδας, της Προσδοκίας και της Νοσταλγίας, που η Παρουσία της διατηρεί στις μνήμες μας τις αδικοχαμένες Πατρίδες.
Είναι η Παναγία του Νόστου.

 

Παναγία Οδηγήτρια

Προαστίου Μαρμαρά Προποντίδας

 

Η Ιερή Εικόνα της Παναγίας Οδηγήτριας φυλάσσεται στον Καθεδρικό ναό του Αγίου Δημητρίου Χαλκίδας μεταφερθείσα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή από το χωριό Προάστιο της Προποντίδας.

Σύμφωνα με την παράδοση, ένας Τούρκος καπετάνιος αγάπησε μια Ελληνίδα, την οποία ανάγκασε να τον παντρευτεί, αφού της υποσχέθηκε να σεβαστεί την πίστη της.

Μια μέρα, όταν το ζευγάρι ταξίδευε σε μακρινό ταξίδι, έπεσαν σε θαλασσοταραχή και ξαφνικά άκουσαν ένα δυνατό κρότο από την μια πλευρά του πλοίου.

Έντρομοι οδηγήθηκαν προς εκείνη την πλευρά, όπου ακούστηκε ο θόρυβος και διέκριναν ένα μεγάλο ξύλο χρωματιστό, το οποίο ανέβασαν με δυσκολία στο κατάστρωμα.

Με μεγάλη τους έκπληξη διαπίστωσαν ότι επρόκειτο για μια παλιά εικόνα της Παναγίας. Η καπετάνισσα γεμάτη δέος για το αναπάντεχο αυτό Θείο δώρο, ασπάστηκε την εικόνα και αξίωσε από τον άνδρα της να της κτίσει ένα μικρό εκκλησάκι, για να προσκυνά τη Μητέρα του Θεού και να ζητά τη βοήθειά της.

Πράγματι ο καπετάνιος έχτισε ένα εκκλησάκι κοντά στο χωριό Προάστιο και εναπόθεσε εκεί την Εικόνα, τηρώντας την υπόσχεσή του. Η Εικόνα της Παναγίας Οδηγήτριας παρέμεινε εκεί μέχρι τη Μικρασιατική Καταστροφή και διασώθηκε από τους Προαστιανούς, οι οποίοι την έφεραν στην πατρίδα Ελλάδα.

 

Παναγία του Πάθους

Μουρσελή Εφέσου

 

Η ξεχωριστή αυτή εικόνα βρίσκεται στο ναό των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, στο χωριό Ταξιάρχης της Εύβοιας.

Παρουσιάζει την Παναγία να κρατά στην αγκαλιά της τον Εσταυρωμένο γιο της. Μεταφέρθηκε στον Ταξιάρχη από το χωριό Μουρσαλή, της περιοχής Εφέσου, από την οικογένεια Λυμπέρη.

Εκεί στην πατρίδα, η γριά Λυμπέρη είδε στον ύπνο της την Παναγία να της λέει….  «Έξω στην αυλή σου, στο σανίδι που ακουμπάς τη σκάφη σου και πλένεις, είμαι εγώ ζωγραφισμένη. Πάρε σαπούνι και νερό και πλύνε με».

Η γιαγιά το θεώρησε όνειρο και δεν έδωσε σημασία, όταν όμως το όνειρο αυτό επαναλήφθηκε,  τότε βγήκε στην αυλή της, βρήκε το ξύλο και άρχισε να το πλένει. Τότε άρχισε να εμφανίζεται πάνω στο ξύλο η Παναγία με τον Εσταυρωμένο γιο της και η γιαγιά με όση δύναμη είχε, έτρεξε στον παπά του χωριού και του παρουσίασε το μεγάλο θαύμα.

Μεγάλη  ευλογία  για το Μουρσαλή η εμφάνιση της ιεράς εικόνας, η οποία έγινε γνωστή στην ευρύτερη περιοχή και την επισκέπτονταν πολλοί κάτοικοι από τα γύρω χωριά. Δυστυχώς όμως  το 1922 ακολούθησε και αυτή το δρόμο της προσφυγιάς μαζί  με τους κατοίκους του χωριού. Τα θαύματα όμως συνεχίστηκαν και στη νέα πατρίδα.

Κάθε χρόνο η Άγια Εικόνα περιέχεται στα χωριά της ευρύτερης περιοχής της Ιστιαίας, με σκοπό τον αγιασμό και την ευλογία των κατοίκων.

 

Παναγία Παραβουνιώτισσα

Ερέτριας

          

Η Ιερή Εικόνα της Παναγίας  Παραβουνιώτισσας εικάζεται ότι αγιογραφήθηκε τον 7ο αιώνα, την εποχή που αυτοκράτορας στο Βυζάντιο ήταν ο Ηράκλειος. Την εικόνα αγιογράφησαν δυο μοναχοί από την Κύπρο, ο Σιλβέστρος και ο Ησαΐας, οι οποίοι είχαν εγκατασταθεί στην Προικόννησο, όταν ο Ηράκλειος, μετά τη νίκη του επί των Περσών, αποφάσισε να μεταφέρει χριστιανούς από την Κύπρο,  για να κατοικήσουν εκεί.

Οι δυο μοναχοί επέλεξαν να μείνουν στο βουνό, όπου ανήγειραν παρεκκλήσι, που του έδωσαν το όνομα Παναγία Παραβουνιώτισσα.

Το 1204, όταν οι Σταυροφόροι κατέκτησαν την Κωνσταντινούπολη, έκαψαν και λεηλάτησαν πολλές περιοχές. Από τη μανία τους δεν γλύτωσε  η περιοχή του Μαρμαρά και το παρεκκλήσι της Παναγίας Παραβουνιώτισσας, το οποίο πυρπόλησαν. Για πολλά χρόνια τα ερείπια του παρεκκλησιού είχαν εξαφανιστεί.

Τον 16ο αιώνα εγκαταστάθηκαν στην περιοχή κάποιες οικογένειες, οι οποίες  δημιούργησαν ένα χωριό, που το ονόμασαν Γαλλιμή και έχτισαν μια εκκλησία προς τιμή του Αγίου Γεωργίου.

Μετά από πολλά χρόνια, κάποιοι βοσκοί, θέλοντας να χτίσουν μαντριά, ανακάλυψαν τα ερείπια του παρεκκλησιού και ψάχνοντας καλύτερα, βρήκαν την Ιερή Εικόνα της Παναγίας, καθώς και άλλα ιερά σκεύη.

Αμέσως ειδοποίησαν τον εφημέριο του χωριού, παρέλαβαν την εικόνα και την τοποθέτησαν στο ναό  του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου.

Με δαπάνη της πλούσιας οικογένειας Χατζή Δροσίνου ανακαινίστηκε η Ιερά Εικόνα από τον αγιογράφο Δημήτριο Κουτάλεως.

Επειδή η ανεύρεση της εικόνας έγινε Δευτέρα του Θωμά, καθιερώθηκε να εορτάζεται πανηγυρικά αυτή την ημέρα κάθε χρόνο έως σήμερα. Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, οι πρόσφυγες μετέφεραν την Άγια εικόνα τους στην Ερέτρια,  όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα.

 

Παναγία Βρεφοκρατούσα Νικομήδειας

Ιερός Ναός Υπαπαντής Νάξου

 

Η Εικόνα αυτή της Παναγίας βρίσκεται σήμερα στον Ιερό Ναό της Υπαπαντής Νάξου και θεωρείτα ότι είναι από τις πιο παλαιότερες στον Ελλαδικό χώρο, που παρουσιάζει την Παναγία ολόσωμη, κρατώντας το Χριστό.

Οι αρχαιολόγοι την ανάγουν στον 11ο με 12ο αιώνα.

Η παράδοση αναφέρει ότι την περίοδο των εικονομαχιών, ευσεβείς χριστιανοί από τη Νικομήδεια της Μικράς Ασίας την πέταξαν στη θάλασσα, για να τη διασώσουν από τα βέβηλα χέρια των εικονομάχων.

Η εικόνα ακολούθησε το θαλάσσιο δρόμο της και κατέληξε στη Νάξο. Είναι διπλής όψεως και στην πίσω πλευρά της υπάρχει η εικόνα του Ιωάννη του Προδρόμου.

Η εικόνα ήταν καλυμμένη από νεώτερη στρώση και από επάνω με ασήμι, μέχρι τα πόδια του Ιησού Χριστού. Κατόπιν ενεργειών του Εφημέριου π. Εμμανουήλ Ρεμούνδου και της Ομάδας Συντηρητών από το Βυζαντινό Μουσείο Αθηνών με επικεφαλής τον κ. Σταύρο Μπαλτογιάννη, η παλαιά εικόνα αποκαλύφθηκε στα 1970 και τοποθετήθηκε σε απλή κορνίζα περιστρεφόμενη, για να μπορεί κανείς να θαυμάζει και από πίσω.

 

Παναγία Γαλατιανή

Καλύμνου

 

Σύμφωνα με την παράδοση, πριν διακόσια περίπου χρόνια ένας βοσκός, κυνηγώντας τα πρόβατά του ψηλά στο βουνό, βρέθηκε μέσα σε μία σπηλιά, στο μέσον της οποίας υπήρχε μία μεγάλη εικόνα της Παναγίας.

Προσκύνησε το εικόνισμα,  στο πίσω μέρος του οποίου διέκρινε γραμμένο  το όνομά της, Παναγία Γαλατιανή. Έβαλε την εικόνα στο ντορβά του και κατέβηκε στη Χώρα,  για να τη δείξει στον παπά και στους συγχωριανούς του. Κατά τη διάρκεια της μεταφοράς της, όταν άνοιξε το ντορβά του,  διαπίστωσε μετά λύπης ότι είχε εξαφανιστεί.

                Γεμάτος περιέργεια την άλλη μέρα ξαναπήγε  στη σπηλιά, βρήκε την εικόνα και τη μετέφερε στο σπίτι του. Το βράδυ παρουσιάστηκε η Παναγιά στον ύπνο του και θυμωμένη τον ρώτησε.

 Γιατί με πήρες από το σπίτι μου; Εγώ εκεί θέλω να χτίσεις το ναό μου!!

Και πως θα μεταφέρουμε εδώ πάνω στον γκρεμό τα υλικά;, ρώτησε απορημένα ο βοσκός.

Ξεκίνα εσύ και εγώ θα σε βοηθήσω, απάντησε η Παναγιά και εξαφανίστηκε.

Πράγματι την άλλη μέρα πήγε στη σπηλιά, όπου τον περίμεναν όλα τα υλικά, που ήταν απαραίτητα, για να κτίσουν ένα μικρό ναό, για  να τοποθετήσουν τη θαυματουργή εικόνα.

Μετά από λίγα χρόνια, φοβούμενοι μήπως κλέψουν την εικόνα, την κατέβασαν στο χωριό  και την τοποθέτησαν στο ναό του Αγίου Νικολάου, όπου τη γιορτάζουν το Δεκαπενταύγουστο.

Κάθε χρόνο, όταν γιορτάζουν τα Εννιάμερα της Παναγίας, υπάρχει η παράδοση από τους παλιούς, να πηγαίνουν την εικόνα ψηλά στο εκκλησάκι της και να κάνουν λειτουργία, για να βλέπει η Παναγιά το σπίτι της.

Οι Καλύμνιοι σέβονται και αγαπούν τη θαυματουργή αυτή εικόνα, η οποία προστάτεψε τους κατοίκους του νησιού, όταν είχε ξεσπάσει επιδημία πανούκλας.

Μια άλλη παράδοση αναφέρει ότι η εικόνα ονομάζεται Γαλατιανή, διότι την έφεραν από το Γαλατά της Κωνσταντινούπολης. Οι γυναίκες της Καλύμνου τραγουδούν πάντοτε στην Παναγιά τη Γαλατιανή και την  αναφέρουν σε νανουρίσματα και σε τραγούδια του γάμου.

Ω Παναγιά Γαλατζανή πού σαιγκρεμαράκι

βλέπε το παιδάκι μου πού ναι πολύ μικράκι.

Ω Παναγιά Γαλατζανή και συ Χαριτωμένη

ελάτε δώστε την ευχή στ΄αντρόγυνο


Παναγία του Πάθους
Παναγία Παραβουνιώτισσα
Παναγία Βρεφοκρατούσα Νικομήδειας

Σύνδεση Συνδρομητή

Καλώς Ήρθατε! Συνδεθείτε στο λογαριασμό σας

Να με θυμάσε Ξεχάσατε τον κωδικό σας;

Δεν είστε συνδρομητής; Αίτηση Εγγραφής

Ξεχάσατε τον κωδικό σας

Αίτημα Εγγραφής