«…και να αδερφέ μου…» Αυτό τον τίτλο επέλεξε το μουσικό σχήμα «Μπούσουλας» να δώσει στην ανθρωπιστική συναυλία ελληνικού τραγουδιού που έλαβε χώρα το βράδυ της Τετάρτης στο θέατρο Άλσους «Μελίνα Μερκούρη».

Όπως και πέρυσι, το Βεροιώτικο συγκρότημα μάγεψε τα πλήθη από το πρώτο άκουσμα. Με ιδιαίτερη ευαισθησία, μέσα από τις νότες τους, αφιέρωσαν ένα πλούσιο μπουκέτο τραγουδιών στο συνάνθρωπο. Το Βεροιώτη αλλά και τον πρόσφυγα. Για εκείνους που έχασαν τις δουλειές τους και για εκείνους που έχασαν την Πατρίδα τους. Για μια πονεμένη ιστορία -  ανεργία, προσφυγιά - που ο Έλληνας γνωρίζει καλά, αφού την έχει ζήσει στο πετσί του πολλές φορές.

Αντί εισιτηρίου, οι φίλοι του «Μπούσουλα», προσφέροντας είδη πρώτης ανάγκης, ό,τι ο καθένας μπορεί, έκαναν και πάλι τη διαφορά, συγκεντρώνοντας τρόφιμα, φάρμακα και όχι μόνο, για την ενίσχυση του Κοινωνικού Παντοπωλείου - Φαρμακείου του Δήμου Βέροιας, καθώς επίσης και των προσφύγων που φιλοξενούνται στο κέντρο φιλοξενίας στο στρατόπεδο «Αμαρτωλού Κόκκινου» στην Αγία Βαρβάρα.

Ήταν μια γλυκιά βραδιά, γεμάτη ελληνικό τραγούδι, συγκινήσεις, ανθρωπιά που πέρα από τους συντελεστές του «Μπούσουλα» (στο τραγούδι ήταν ο Μιχάλης Ρίζος, στο πιάνο ο Κωστής Ρίζος, στο μπάσο ο Γιώργος Αθανασιάδης, στην κιθάρα ο Χρήστος Δαμιανίδης και στα τύμπανα ο Κώστας Ρίζος) αγκάλιασαν και τίμησαν με τη φιλική συμμετοχή τους η Μάγδα Πένσου στο τραγούδι, ο Πέτρος Ρίστας στην κιθάρα, ο Ηλίας Δεμερτζίδης στο μπουζούκι, ο Γιάννης Γεωργουδάκης στην κιθάρα και τα φωνητικά και ο Γιώργος Τσιρώνης στο κλαρίνο.

Τη συναυλία προλόγισε, διαβάζοντας ποίημα του Γιάννη Ρίτσου, ο σκηνοθέτης Οδυσσέας Γωνιάδης.

Τη συναυλία εκτός από την ΚΕΠΑ Δήμου Βέροιας στήριξαν οι:

Δικηγορικός Σύλλογος Ημαθίας και ο Ιατρικός Σύλλογος Ημαθίας

Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης

Σύλλογος Εκπαιδευτικών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης

Ένωση συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης

Εύξεινος Λέσχη Βέροιας

Ευχόμαστε ολόψυχα στον ακούραστο Κώστα (Ρίζο) και τη μουσική του παρέα, να μας ταξιδεύει όσο πιο συχνά μέσα από τις νότες τους σε έναν κόσμο όμορφο, ελπιδοφόρο, γεμάτο ανθρωπιά, έτσι όπως μας έχουν συνηθίσει….

Νίκος Δήμου