breaking news Νέο

Νησιώτες Άγιοι Νεομάρτυρες της Ορθοδοξίας μας

  • Νησιώτες Άγιοι Νεομάρτυρες της Ορθοδοξίας μας
  • Νησιώτες Άγιοι Νεομάρτυρες της Ορθοδοξίας μας
  • Νησιώτες Άγιοι Νεομάρτυρες της Ορθοδοξίας μας

Άγιος Ευθύμιος

Μητροπολίτης Ρόδου

 

Ο Άγιος Ευθύμιος ήταν Μητροπολίτης Ρόδου, όταν οι Οθωμανοί κατέλαβαν το νησί, το έτος 1523, βοηθώντας με όλες τις δυνάμεις του το ποίμνιό του, τα δύσκολα εκείνα χρόνια της Τουρκοκρατίας.

Το 1529 συνελήφθη ως πρωταίτιος συνωμοσίας εναντίον των Τούρκων και δολοφονήθηκε  μαζί με άλλους Κληρικούς και κοινοτικούς παράγοντες της Ρόδου. Ο Μητροπολίτης Ευθύμιος τιμήθηκε από τους Χριστιανούς ως Μάρτυς αμέσως μετά το μαρτυρικό τέλος του.

Ο Λατίνος Μισιονάριος Πέτρος Φαγγόνης, γενικός βικάριος του Λατίνου Αρχιεπισκόπου Alfonso Gonzaga, αναφέρει σε έκθεσή του προς τη Ρωμαϊκή Προπαγάνδα ότι ο τάφος του μακαρίου Ευθυμίου είχε αναδειχθεί ως κατ' εξοχήν προσκυνηματικός χώρος των Ροδίων και ότι σ' αυτόν πήγαιναν και κάθονταν, όσοι έπασχαν από τεταρταίο πυρετό «ελονοσία» με το συνακόλουθο ρίγος και θεραπεύονταν.

Η μνήμη του τιμάται  στις 9 Αυγούστου.

 Ἀπολυτίκιον
«Χαίρων ἤθλησας, ὑπὲρ τῆς ποίμνης, καὶ κατῄσχυνας, τῶν ἀλλοφύλων, τὸ ὑψάχευνον θράσος Εὐθύμιε· σὺ γὰρ θερμῶς ἀγαπήσας τὸν Κύριον, αὐτοῦ ἐπέβης προθύμως τοῖς ἴχνεσιν. Ὅθεν πρέσβευε, αὐτῷ ἐκτενῶς πανεύφημε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

 

Αγίες Θεοδώρα κα Θεοπίστη

εξ Αιγίνης

 

Η Αγία Θεοδώρα γεννήθηκε στην Αίγινα το 812.  Έχασε τη μητέρα της σε μικρή ηλικία, αλλά ο πατέρας της, που ήταν πρεσβύτερος, την ανάθρεψε χριστιανικά και την αρραβώνιασε με ένα νέο από το νησί.

Κατά τη διάρκεια μιας επιδρομής Σαρακηνών πειρατών, σφαγιάστηκε ο αδελφός της και η Θεοδώρα κατέφυγε στη Θεσσαλονίκη μαζί με όλη την οικογένειά της. Εκεί παντρεύτηκε τον αρραβωνιαστικό της, με τον οποίο  απέκτησε μια κόρη και άλλα δύο παιδιά, που όμως πέθαναν σε βρεφική ηλικία.

Η Θεοδώρα αφιέρωσε την εξάχρονη πρωτότοκη κόρη τους, Θεοπίστη, στη Μονή του Άγιου Λουκά και αργότερα, μετά το θάνατο του συζύγου της, εγκατέλειψε τα εγκόσμια και πήγε να μονάσει στη Μονή του Αγίου Στεφάνου, στην οποία ήταν ηγουμένη μια συγγενής της.

Μετά το θάνατο της ηγουμένης της Μονής του Αγίου Λουκά, η κόρη της Θεοπίστη έφυγε από εκεί και ήρθε κοντά στη μητέρα της. Η ηγουμένη της Μονής δέχθηκε τη Θεοπίστη με έναν όρο, να μη συναναστρέφεται και να μη μιλά με τη μητέρα της. Αυτό διήρκησε δεκαπέντε χρόνια και όταν αρρώστησε σοβαρά η Θεοδώρα, τότε η ηγουμένη επέτρεψε στη Θεοπίστη να μιλά και να προσέχει τη μητέρα της.

Όταν αρρώστησε η ηγουμένη, τη διαδέχθηκε η Θεοπίστη κατόπιν εντολής του Επισκόπου Θεσσαλονίκης, ενώ η Θεοδώρα ανέλαβε να προσέχει την παλιά ηγουμένη, η οποία ήταν σε άσχημη κατάσταση. Η Θεοδώρα πέθανε σε ηλικία εβδομήντα πέντε ετών και λίγα χρόνια αργότερα το λάδι της καντήλας που είχαν κρεμάσει στον τάφο της, άρχισε να ξεχειλίζει και να ρέει άφθονο, θεραπεύοντας τους ασθενείς που αλείφονταν με αυτό.

Μύρο έρεε και από την εικόνα της Θεοδώρας, γι΄ αυτόν το λόγο πήρε την προσωνυμία Μυροβλήτις. Κατά την άλωση της Θεσσαλονίκης από τους Τούρκους  το 1430, ανοίχθηκε η σαρκοφάγος και κομματιάστηκε το λείψανο της Οσίας, το οποίο ήταν άφθορο. Οι χριστιανοί συνέλλεξαν τα οστά της Οσίας και τα εναπόθεσαν στη μονή της, όπου βρίσκονται μέχρι σήμερα.

Οι Οσίες γιορτάζουν την 

 

Άγιος Φανούριος

 

Για τον Άγιο Φανούριο η  Εκκλησία δεν γνωρίζει πού και πότε μαρτύρησε, γι’ αυτό και ήταν άγνωστος στους Συναξαριστές. Έγινε γνωστός από την τυχαία ανεύρεση της εικόνας του μεταξύ 1355 και 1369 στη Ρόδο.

Κατά τη διάρκεια ανασκαφών στο νότιο μέρος των παλαιών τειχών της πόλης, βρέθηκε αρχαίος χριστιανικός ναός με πολλές κατεστραμμένες εικόνες και μία καλώς διατηρημένη.

Η εικόνα αυτή έδειχνε ένα νεαρό στρατιωτικό, ο οποίος κρατούσε σταυρό και λαμπάδα αναμμένη, ενώ ολόγυρά της  ήταν ζωγραφισμένες δώδεκα παραστάσεις του μαρτυρίου του. Η εικόνα έφερε επιγραφή με τις λέξεις «Άγιος Φανούριος». Ο τότε μητροπολίτης Ρόδου Νείλος Β' ο Διασπωρηνός (1355-1369) ανοικοδόμησε το ναό του Αγίου, συνέταξε την ακολουθία του και καθιέρωσε την εορτή του στις 27 Αυγούστου.

Τη μέρα αυτή οι νοικοκυρές φτιάχνουν ένα νηστίσιμο έδεσμα, τη φανουρόπιτα  (κέικ με αλεύρι, μαύρες σταφίδες, ζάχαρη, λάδι, ξύσμα πορτοκαλιού κ.ά.) και τη μοιράζουν, για να συγχωρεθούν οι αμαρτίες της μάνας του Αγίου, που σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση ήταν αμαρτωλή.

Πολλές φανουρόπιτες φτιάχνονται κατά την ημέρα της εορτής του Αγίου, για να τον ευχαριστήσουν ή να ζητήσουν τη βοήθειά του, για να βρουν κάτι που έχουν χάσει.

Η παράδοση αναφέρει ότι ο Άγιος μπορεί να βοηθήσει στην ανεύρεση («φανέρωση») οποιουδήποτε χαμένου αντικειμένου, προφανώς από την παρετυμολογική σύνδεση του ονόματός του με τη λέξη «φανερώνω».

Επίσης παλιότερα οι ανύπαντρες κοπέλες πίστευαν ότι με την επίκληση του Αγίου Φανουρίου θα εύρισκαν τον άνδρα που θα παντρεύονταν.

Στην Κρήτη, το κέντρο της λαϊκής λατρείας του Αγίου βρίσκεται στην περιοχή Βαλσαμόνερου Ηρακλείου, όπου υπήρχε παλαιότερα μονή αφιερωμένη και στο όνομα του Αγίου Φανουρίου. Εκεί οδηγούν τους υπόπτους για ζωοκλοπή και μπροστά στην εικόνα του αγίου «ξεφανερώνονται», ορκίζονται δηλαδή για την αθωότητά τους.


Αγίες Θεοδώρα κα Θεοπίστη
Άγιος Φανούριος

Σύνδεση Συνδρομητή

Καλώς Ήρθατε! Συνδεθείτε στο λογαριασμό σας

Να με θυμάσε Ξεχάσατε τον κωδικό σας;

Δεν είστε συνδρομητής; Αίτηση Εγγραφής

Ξεχάσατε τον κωδικό σας

Αίτημα Εγγραφής