Άγιος Ευθύμιος
Μητροπολίτης Ρόδου
Ο Άγιος Ευθύμιος ήταν Μητροπολίτης Ρόδου, όταν οι Οθωμανοί κατέλαβαν το νησί, το έτος 1523, βοηθώντας με όλες τις δυνάμεις του το ποίμνιό του, τα δύσκολα εκείνα χρόνια της Τουρκοκρατίας.
Το 1529 συνελήφθη ως πρωταίτιος συνωμοσίας εναντίον των Τούρκων και δολοφονήθηκε μαζί με άλλους Κληρικούς και κοινοτικούς παράγοντες της Ρόδου. Ο Μητροπολίτης Ευθύμιος τιμήθηκε από τους Χριστιανούς ως Μάρτυς αμέσως μετά το μαρτυρικό τέλος του.
Ο Λατίνος Μισιονάριος Πέτρος Φαγγόνης, γενικός βικάριος του Λατίνου Αρχιεπισκόπου Alfonso Gonzaga, αναφέρει σε έκθεσή του προς τη Ρωμαϊκή Προπαγάνδα ότι ο τάφος του μακαρίου Ευθυμίου είχε αναδειχθεί ως κατ' εξοχήν προσκυνηματικός χώρος των Ροδίων και ότι σ' αυτόν πήγαιναν και κάθονταν, όσοι έπασχαν από τεταρταίο πυρετό «ελονοσία» με το συνακόλουθο ρίγος και θεραπεύονταν.
Η μνήμη του τιμάται στις 9 Αυγούστου.
Ἀπολυτίκιον
«Χαίρων ἤθλησας, ὑπὲρ τῆς ποίμνης, καὶ κατῄσχυνας, τῶν ἀλλοφύλων, τὸ ὑψάχευνον θράσος Εὐθύμιε· σὺ γὰρ θερμῶς ἀγαπήσας τὸν Κύριον, αὐτοῦ ἐπέβης προθύμως τοῖς ἴχνεσιν. Ὅθεν πρέσβευε, αὐτῷ ἐκτενῶς πανεύφημε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.
Αγίες Θεοδώρα κα Θεοπίστη εξ Αιγίνης
Η Αγία Θεοδώρα γεννήθηκε στην Αίγινα το 812. Έχασε τη μητέρα της σε μικρή ηλικία, αλλά ο πατέρας της, που ήταν πρεσβύτερος, την ανάθρεψε χριστιανικά και την αρραβώνιασε με ένα νέο από το νησί. Κατά τη διάρκεια μιας επιδρομής Σαρακηνών πειρατών, σφαγιάστηκε ο αδελφός της και η Θεοδώρα κατέφυγε στη Θεσσαλονίκη μαζί με όλη την οικογένειά της. Εκεί παντρεύτηκε τον αρραβωνιαστικό της, με τον οποίο απέκτησε μια κόρη και άλλα δύο παιδιά, που όμως πέθαναν σε βρεφική ηλικία. Η Θεοδώρα αφιέρωσε την εξάχρονη πρωτότοκη κόρη τους, Θεοπίστη, στη Μονή του Άγιου Λουκά και αργότερα, μετά το θάνατο του συζύγου της, εγκατέλειψε τα εγκόσμια και πήγε να μονάσει στη Μονή του Αγίου Στεφάνου, στην οποία ήταν ηγουμένη μια συγγενής της. Μετά το θάνατο της ηγουμένης της Μονής του Αγίου Λουκά, η κόρη της Θεοπίστη έφυγε από εκεί και ήρθε κοντά στη μητέρα της. Η ηγουμένη της Μονής δέχθηκε τη Θεοπίστη με έναν όρο, να μη συναναστρέφεται και να μη μιλά με τη μητέρα της. Αυτό διήρκησε δεκαπέντε χρόνια και όταν αρρώστησε σοβαρά η Θεοδώρα, τότε η ηγουμένη επέτρεψε στη Θεοπίστη να μιλά και να προσέχει τη μητέρα της. Όταν αρρώστησε η ηγουμένη, τη διαδέχθηκε η Θεοπίστη κατόπιν εντολής του Επισκόπου Θεσσαλονίκης, ενώ η Θεοδώρα ανέλαβε να προσέχει την παλιά ηγουμένη, η οποία ήταν σε άσχημη κατάσταση. Η Θεοδώρα πέθανε σε ηλικία εβδομήντα πέντε ετών και λίγα χρόνια αργότερα το λάδι της καντήλας που είχαν κρεμάσει στον τάφο της, άρχισε να ξεχειλίζει και να ρέει άφθονο, θεραπεύοντας τους ασθενείς που αλείφονταν με αυτό. Μύρο έρεε και από την εικόνα της Θεοδώρας, γι΄ αυτόν το λόγο πήρε την προσωνυμία Μυροβλήτις. Κατά την άλωση της Θεσσαλονίκης από τους Τούρκους το 1430, ανοίχθηκε η σαρκοφάγος και κομματιάστηκε το λείψανο της Οσίας, το οποίο ήταν άφθορο. Οι χριστιανοί συνέλλεξαν τα οστά της Οσίας και τα εναπόθεσαν στη μονή της, όπου βρίσκονται μέχρι σήμερα. Οι Οσίες γιορτάζουν την |