«Κύριε Δήμαρχε Νέας Μάκρης-Μαραθώνα, κύριε Ηλία Ψινάκη, τα πάντα όλα έτοιμα για την τελευταία κατασκηνωτική περίοδο των ατόμων με αναπηρία στον Άγιο Ανδρέα;;;

- Ναι πασά μου, όλα έτοιμα.

- Ξέρω εγώ κύριε δήμαρχε, να φέρω κάνα λάστιχο για έκτακτη ανάγκη;;

- Όχι όλα καλά, η δημοτική αρχή έχει φροντίσει για όλα.

- Εντάξει κύριε Δήμαρχε, καλή αντάμωση στα μέρη σας για ακόμη μια φορά πολύ σύντομα.

-Καλώς να έρθετε αγωνιστές της ζωής».

(Φανταστικός διάλογος, που θα μπορούσε να είναι αληθινός).

Ομολογώ πως με συγκίνησε η ευαισθησία του Αντώνη Δημισιάρη, ενός μαχητή της ζωής, που αγωνίζεται με τις ειδικές του δυνατότητες, δίνοντας το παράδειγμα ότι όλοι είμαστε διαφορετικοί, αλλά όλοι ίσοι. Ο διάλογος καρδιάς που δημοσιεύει, είναι απόδειξη ότι τα διαμάντια λάμπουν πάντοτε και παντού. Καλές διακοπές στον ίδιο και σε όλα τα παιδιά με ειδικές δυνατότητες στις κατασκηνώσεις της Νέας Μάκρης.