Στο μικρό Δοκίμιό του «Ο συγγραφέας ως παραγωγός» (Εκδ. «Πλέθρον», Μτφρ. Αλφρ. Σταϊνχάουερ, Αθήνα 2017), ο Γερμανοεβραίος Στοχαστής Βάλτερ Μπένγιαμιν, αποτιμά το καλλιτεχνικό έργο όχι ως αντανάκλαση των παραγωγικών σχέσεων, αλλά βάση της θέσης του μέσα στις παραγωγικές σχέσεις.

Στο τεταμένο κλίμα του Μεσοπολέμου, ο Β. Μπένγιαμιν θα παραμερίσει τις έννοιες της «στρατευμένης τέχνης» και τις άγονες αντιθέσεις «μορφής-περιεχομένου», και αντί αυτών χρησιμοποιεί την έννοια της «τεχνικής», ως το κριτήριο μιας υλιστικής και διαλεκτικής αποτίμησης. Επίσης, ασκεί κριτική στους Διανοούμενους της εποχής του, που η επαναστατικότητα των φρονημάτων τους δεν συνοδεύεται από τον αναγκαίο αναστοχασμό της θέσης τους ως παραγωγών. Τέλος, μέσα από την κοσμογονία της εμφάνισης των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας, θα διακρίνει την «ανάταξη» των λογοτεχνικών μορφών.

Το σπουδαίο αυτό δοκίμιο εκφωνήθηκε ως Ανακοίνωση του Β. Μπένγιαμιν στο Ινστιτούτο Μελέτης του Φασισμού, στο Παρίσι, στις 27 Απριλίου 1934. Ως Επίμετρο, φιλοξενείται απόσπασμα από το Δοκίμιο του Μπένγιαμιν «Στοχασμοί πάνω στην ραδιοφωνία», γραμμένο όχι αργότερα από τον Νοέμβρη του 1931, και αδημοσίευτο όσο ζούσε ο συγγραφέας.

Δ. Ι. ΚΑΡΑΣΑΒΒΑΣ