Πλησιάζουν οι γιορτινές ημέρες των Χριστουγέννων και κατά την προσφιλή της συνήθεια η κυβέρνηση ετοιμάζεται να επιδοθεί σε μια πλειοδοσία δώρων και ποικίλων παροχών μέσω του πλεονάσματος που πομπωδώς διαφημίζει και το οποίο φυσικά συνέλεξε από την δυσβάστακτη φορολογία των Ελλήνων πολιτών.
Αναμφίβολα η κάθε είδους και όποιας μορφής οικονομική βοήθεια σε συνανθρώπους μας με χαμηλά εισοδήματα είναι πάντοτε ευπρόσδεκτη και καλοδεχούμενη, πόσο μάλλον στην σημερινή δύσκολη συγκυρία της πολύχρονης κρίσης και της ανέχειας.
Όμως, στα πλαίσια άσκησης της πολιτικής, το βασικό ζητούμενο δεν είναι να δοθεί μια προσωρινή και μεμονωμένη λύση σε ένα χρονίζον πρόβλημα και ουσιαστικά να κρυφτούν οι δεδομένες παρενέργειες που αυτό προκαλεί, μεταφέροντας στο μέλλον τις όποιες προσπάθειες οριστικής διευθέτησής του.
Τουναντίον, βασική στόχευση θα έπρεπε να είναι η υποστήριξη των πολιτών δια μέσου της χορήγησης οικονομικών κινήτρων για την υλοποίηση επενδύσεων, κάτι το οποίο θα τους εξασφάλιζε μόνιμα και σταθερά εισοδήματα. Και αυτό χωρίς να παραβλέπουμε την ψυχολογική τόνωση και την αυτοπεποίθηση που θα είχε ως αναπόφευκτη, θετική παράμετρο.
Δεν εννοώ κάτι σύνθετο, δύσκολα εφαρμόσιμο και γραφειοκρατικά δυσχερές. Για τη στήριξη και ανάδειξη του πρωτογενούς τομέα παραγωγής της πατρίδας μας κάνω λόγο. Να στηριχτούν δηλαδή είτε καινούριοι είτε ήδη υπάρχοντες αγρότες και κτηνοτρόφοι σε όλη την ελληνική ύπαιθρο. Να τους υποδειχτούν συγκεκριμένες καλλιέργειες και εκτροφές ζώων με αποκλειστικό στόχο την κάλυψη του συνόλου των αναγκών της ελληνικής αγοράς καταρχάς και μελλοντικά την ενίσχυση των εξαγωγών και τη διοχέτευση της παραγωγής σε άλλες χώρες.
Έτσι, με τον τρόπο αυτό θα ενισχύονταν σε μόνιμη βάση χιλιάδες συμπολίτες μας, που με τη δραστηριότητά τους θα δημιουργούσαν επιπλέον θέσεις εργασίας με φυσικό και επόμενο αποτέλεσμα την ενίσχυση των ασφαλιστικών ταμείων, την αύξηση των φορολογικών εσόδων και τη μείωση των εισαγωγών, άρα της εξασφάλισης πολύτιμου συναλλάγματος, απαραίτητου για τη χρηματοδότηση επιπλέον αναπτυξιακών πολιτικών.
