Μέρες γιορτών και οι περισσότεροι Έλληνες επέλεξαν τον ύπνο. Όχι του δικαίου, αλλά της ανάγκης, αφού τα οικονομικά τους το πολύ-πολύ να τους επέτρεπαν για έναν καφέ παραμονή Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς, άντε και κανένα τσίπουρο με σαλαμάκι και ελιές (σ.σ γράπα πλέον είναι της μοδός στις νεοελληνικές μας συνήθειες, μαζί με αμερικάνο με διπλό νερό, σκέτο!). Το σκιτσάκι του ανώνυμου καλλιτέχνη φοβερό. Όπως και η ονειρική...πράσινη αναπόληση. Όταν τα «πρώτο τραπέζι πίστα» έπαιρναν φωτιά τούτες τις μέρες, με τα μπαρ του κάμπου να αναστενάζουν από μικρόσωμες Δομινικανές, που κρατούσαν συντροφιά στο σοσιαλισμό των επιδοτήσεων! Άλλαξαν τα πράγματα. Και στις διανυόμενες αυτές εποχές των ισχνών αγελάδων, άρχισαν να μεταβαίνουν οι Έλληνες στον Άγιο Δομίνικο, για τα διάφορα ριάλιτι!