Βλέποντας και ακούγοντας, σε μια τηλεοπτική συνέντευξη προεκλογικού χαρακτήρα, τον «κύριο» Καιρίδη αναρωτήθηκα αν είναι δυνατόν μέσα στο σημερινό κοινωνικό περίγυρό μας να υπάρχουν άτομα τα οποία με τόση κυνικότητα και επιδεικτική άνεση, να υποστηρίζουν ότι τα γεγονότα της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού είναι «μύθοι».

Αλήθεια είναι απίστευτο και το ολιγότερον απαράδεκτον, για να μην χρησιμοποιήσω άλλο επιθετικό προσδιορισμό, να χαρακτηρίζονται τα όσα βίωσε ο Ποντιακός Ελληνισμός τα άσχημα εκείνα χρόνια (1916-23) που το Ελληνικό Έθνος έζησε μια από τις μεγαλύτερες δοκιμασίες του.

Είναι δυνατόν «ο κύριος» αυτός να ονομάζει «μύθους» τους βιασμούς, τις εκτοπίσεις, τις εξορίες και τις δολοφονίες των προγόνων μας Ποντίων από το Κεμαλ-Οσμανικό καθεστώς της Τουρκίας;

Ποιός επί τέλους είναι «ο κύριος» αυτός που προκαλεί και αμαυρώνει τις μνήμες των νεκρών προγόνων μας; Μήπως, αναρωτιέμαι, η διαφωνία του αυτή οφείλεται σε άλλου είδους οφέλη τα οποία μου είναι άγνωστα και δεν ενδιαφέρομαι να μάθω τίποτα απολύτως γι' αυτά. (Προεκλογική περίοδος).

Προσωπικά δηλώνω, ότι συγχωρήστε με γι' αυτό ότι ο συγκεκριμένος «κύριος» μάλλον αισθάνεται αδικημένος επειδή βρέθηκε σ' αυτήν την πλευρά του Αιγαίου Πελάγους και όχι στην απέναντι.

Ταυτόχρονα αναρωτήθηκα και αναρωτιέμαι γιατί δεν φρόντισε και γιατί δεν φροντίζει έστω και τώρα να μετακομίσει στην απέναντι πλευρά του Αιγαίου Πελάγους για να συντελεστεί η σχετική «αυτοκάθαρση»;

Κλείνοντας την μικρή αυτή παρέμβασή μου θα ήθελα να του πω ότι η συγκεκριμένη στάση και θέση όλων των Ποντίων δεν είναι αδυναμία αλλά στάση ζωής και να πάψει να μας προκαλεί με τέτοιου είδους αναλήθειες οι οποίες δεν τιμούν τον ίδιο και κατ' επέκταση την συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών.

Γιώργος Χειμωνίδης

Συντ/χος Εκπ/κός