Ένα απίστευτο σκηνικό προσωπικών «κάτω από τη μέση» χτυπημάτων έχει στηθεί στην ελληνική βουλή, τη στιγμή που στις εσχατιές της πατρίδας μας, όπως είναι το Καστελόριζο, αλλά και στην Ανατολική Μεσόγειο, εντός της ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας, οι Τούρκοι στήνουν σκηνικό σύγκρουσης. Σύμφωνα με τον Αίσωπο, ένα χωριατόπουλο εξέλαβε ως τραγούδι τον ήχο που έβγαζαν κάποια σαλιγκάρια, που ψήνονταν στα κάρβουνα, και με αγανάκτηση είπε τα ακόλουθα : «Ω κάκιστα ζώα, των οικιών υμών εμπιπραμένων, αυτοί άδετε». Με άλλα λόγια, είπε στα σαλιγκάρια πως, ενώ τα σπίτια τους καίγονταν, αυτά τραγουδούσαν. Ο ίδιος μύθος, στο πρώτο πληθυντικό πρόσωπο, δεν είναι άγνωστος στον ελληνισμό, στα τελευταία 100 χρόνια. Από τη Μικρασιατική καταστροφή, μέχρι τα εγκλήματα στην Πόλη το 1955 και τον «Αττίλα 1 και 2» στην Κύπρο το 1974. Λίγες μέρες πριν τη μνήμη των 100 χρόνων της ποντιακής γενοκτονίας και εμείς τραγουδάμε, ενώ καίγονται τα σπίτια μας!