Σε μια χώρα καθημαγμένη από ένα δεκάχρονο μνημόνιο. Για το οποίο, οι μεν κατηγορούν τους...«δεν». Οι πρώην και οι τέως ξέχασαν το φόρο ακίνητης περιουσίας που επέβαλαν μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ και οι νυν ότι τον μονιμοποίησαν, κρατικοποιώντας την ιδιωτική περιουσία, που ξεπουλούν μπιρ παρά στα διάφορα κερδοσκοπικά κεφάλαια, που αγοράζουν τα δάνεια του ελληνικού λαού στο 1/50 της αξίας τους. Οι πρώην και οι τέως ξέχασαν το «κούρεμα» στα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, μόνο όμως για τους μικροκαταθέτες του λαουτζίκου, που έχασαν το 90% της αξίας τους, τη στιγμή που οι «επενδυτές» της «Εσπερίας» τα πήραν χοντρά και με πανωτόκια! Οι νυν ξεχνούν ότι το πρώτο εξάμηνο της διακυβέρνησής τους με το «Γιάνη» και τα go back madam Merkel στοίχισαν δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες δις, στον ελληνικό λαό. Που πλήρωσε, ως το μόνιμο κορόιδο, την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, που όμως δεν κρατικοποιήθηκαν, αλλά ξαναδόθηκαν «πάλλευκες» στους τραπεζίτες. Και τώρα ήρθε ο καιρός των υποσχέσεων. Δεν είναι περίεργο το να βιώνουμε την παρακμή της τρίτης ελληνικής δημοκρατίας. Αλλά είναι τόσο θλιβερό το να δεχόμαστε ως «αντίδωρο» πολύχρωμες χάντρες, όπως οι ιθαγενείς του μεσαίωνα από τους κονκισταδόρες, ξεχνώντας ότι με τα ψίχια που δίνονται από τους μεν και υπόσχονται από τους...«δεν», χάσαμε πλέον και τα τελευταία απομεινάρια μιας λέξης, που λέγεται φιλότιμο!