Με αφοπλιστική ειλικρίνεια ο Αμερικανός Τζέιμς Ντέιβιντ Βάνς, στο αμείλικτα σκληρό αφήγημά του «Το Τραγούδι του Χιλμπίλη» (Εκδ. «Δώμα», Μτφρ. Αριστείδης Μαλλιαρός, Αθήνα 2018), περιγράφει την δραματική  προσωπική ιστορία ενός παιδιού που γίνεται άνδρας.

Πρόκειται για την αδυσώπητη ψυχογραφία μιας παραγνωρισμένης κοινωνικής ομάδας στις ΗΠΑ, που όμως με διαφορετικά χαρακτηριστικά και άλλο όνομα μπορούμε να την εντοπίσουμε παντού, σε κάθε χώρα. Στην Αμερική τους λένε «Χιλμπίληδες», δηλαδή «λευκά σκουπίδια», αλλού τους λένε αλλιώς.

Ο Τζέιμς Ντέιβιντ Βάνς, με ειλικρινή τρόπο, σχεδόν ξεγυμνωτικό και σίγουρα σκληρό, επιχειρεί μία ωδή στην πίστη και την αγάπη. Δεν είναι απλά μια προσωπική ιστορία γραμμένη με δραματικό τόνο, αλλά ταυτόχρονα είναι και το χρονικό μιας διαλυμένης οικογένειας. Ο Συγγραφέας, αφοπλιστικά μιλά για τον θυμό, την παραίτηση, την αυτοεγκατάλειψη, τα παράφορα πάθη που καταστρέφουν ζωές, τις εξωτερικές συνθήκες που σημαδεύουν βαθιά το άτομο. Μιλά όμως, και για ανθρώπους που κόντρα στα προγνωστικά, κατάφεραν να σταθούν όρθιοι και βρήκαν το κουράγιο να πάρουν την μοίρα στα χέρια τους.

Χάρη στις αξιοσημείωτα ποιοτικές Εκδόσεις «Δώμα», αυτό το σημαντικό βιβλίο για την αμερικανική κοινωνία, γίνεται προσιτό στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό, που μπορεί να πάρει πολλά, από αυτή την συγκλονιστική μαρτυρία, στην κρίσιμη περίοδο που βιώνουμε.

Δ. Ι. ΚΑΡΑΣΑΒΒΑΣ