Ο Απόστολος των Εθνών Παύλος σαν μια μεγάλη και σημαντική προσωπικότητα της εποχής του, ήταν φυσικό να συγκινήσει  όλους τους ζωγράφους της Αναγέννησης, οι οποίοι  επηρεασμένοι από τον πολυτάραχο και γεμάτο συγκινήσεις βίο του, ζωγράφισαν τον Απόστολο σε πολλές φάσεις της ζωής του. Ένα πολύ αγαπημένο θέμα, με το οποίο ασχολήθηκαν σχεδόν όλοι οι διάσημοι ζωγράφοι, ήταν η Μεταστροφή του Αποστόλου Παύλου καθ’ οδόν για τη Δαμασκό της Συρίας, που δείχνει τον Απόστολο τυφλωμένο και πεσμένο στο έδαφος, να ακούει τον Κύριο να τον ρωτά.. Σαούλ... Σαούλ.. γιατί με καταδιώκεις? Ακολουθούν άλλα θέματα από τη ζωή του Αποστόλου, με το Βαρνάβα στα Λύστρα, με τον Ανανία στη Δαμασκό κ.α. Με την ευκαιρία  των ετήσιων εορτασμών των «Παυλείων», που είναι αφιερωμένα στη μνήμη του, ας δούμε λοιπόν το Μεγάλο αυτόν Απόστολο των  Εθνών, που έχει τιμήσει με την παρουσία του την πόλη μας από μια διαφορετική σκοπιά ... με τα μάτια των ζωγράφων της Αναγέννησης.

Τζάκοπο Ρομπούστι Τιντορέττο

Jakobo Robusti Tintoretto

1518 – 1594

Γεννήθηκε το 1519 στην Βενετία  και ήταν ο μεγαλύτερος γιός  από τα 21 παιδιά του Τζιοβάνννι, ενός βαφέα υφασμάτων. Από το επάγγελμα του πατέρα του προέρχεται και το προσωνύμιό του Τιντορέτο-μικρός βαφέας.

Έζησε και δημιούργησε στην Βενετία του 16ου αιώνα και ήταν σπουδαίος ζωγράφος της Βενετικής Σχολής και από τους σημαντικότερους της Αναγέννησης. Εκτός από θρησκευτικά και μυθολογικά θέματα  ζωγράφισε αρκετές προσωπογραφίες αριστοκρατικών οικογενειών της Βενετίας.

Μαθήτευσε κοντά στον Αντρέα Μελντόλλα (Andrea Meldolla), από τον οποίο επηρεάστηκε, και παρόλ' αυτά, ο Τιντορέττο ανέπτυξε δικό του στυλ. Στον τοίχο του εργαστηρίου του, σύμφωνα με τον ζωγράφο και βιογράφο Κάρλο Ριντόλφ, υπήρχε χαραγμένο το "μότο": «Σχεδίαζε σαν τον  Μιχαήλ Άγγελο και χρωμάτιζε όπως ο Τιτσιάνο.

Ζωγράφιζε πολλές φορές για τους απλούς πολίτες της Βενετίας, ορισμένες φορές με αμοιβή μόνο το κόστος των υλικών του και κάποιες φορές δωρεάν έχοντας σαν σκοπό την αναγνώριση του έργου του. Λέγεται ότι χρησιμοποιούσε μοντέλα από πηλό ή από κερί, τα οποία έλιωνε, αφού τα φώτιζε όπως επιθυμούσε μέσα σε ένα είδος κουτιού για να μελετήσει τις αλλαγές του φωτός επάνω τους. Αυτή η τεχνική, επίσης, εξηγεί γιατί στους πίνακές του συχνά απεικονίζονται παρόμοιες μορφές, φωτισμένες όμως από διαφορετικές οπτικές γωνίες. Διασώζονται ελάχιστα σχέδια και προσχέδιά του, γι' αυτό πιστεύεται ότι ζωγράφιζε χωρίς να προσχεδιάζει.

Ο Τιντορέττο  είχε δικό του εργαστήριο, στο οποίο απασχολούνταν, δύο από τους γιους του, ο Ντομένικο και ο Μάρκο, καθώς και η κόρη του Μαριέττα. Τα περισσότερα έργα του έγιναν σε τοιχογραφίες και κτίρια της πόλης του και υπάρχουν μέχρι σήμερα.

Ύστερα από τις καταστροφικές πυρκαγιές στο Παλάτι των Δόγηδων (1574 και 1577) οι Καναλέττο και Βερονέζε ήταν αυτοί στους οποίους ανατέθηκε η ανακατασκευή του εσωτερικού. Ο Τιντορέττο ζωγράφισε, μεταξύ άλλων, το γιγαντιαίο πίνακα "Παράδεισος" στον κεντρικό χώρο υποδοχής, ο οποίος θεωρείται ως ο μεγαλύτερος πίνακας σε καμβά που έχει ποτέ δημιουργηθεί.

Έγινε ευρύτερα γνωστός για τους θρησκευτικού περιεχομένου πίνακές του,  Από τις σημαντικότερες εργασίες του είναι η σειρά πινάκων που δημιούργησε για τη Σχολή του San Rocco (Scuola Grande di San Rocco) στη Βενετία κατά το χρονικό διάστημα 1565 - 1587, όπου εργάζονταν μέχρι τον το θάνατό του το 1594. Ζωγράφισε, επίσης, σκηνές από τη ζωή του Ιησού Χριστού καθώς και αρκετές σκηνές από την Παλαιά Διαθήκη, ενώ στον ισόγειο χώρο υποδοχής απεικονίζονται σκηνές από τη ζωή της Παρθένου Μαρίας. Σημαντικό έργο επίσης είναι η "Σταύρωση" (1565].

Πολυάριθμα έργα του καλλιτέχνη βρίσκονται και σήμερα στη Μεγάλη Σχολή του San Rocco, στο Παλάτι των Δόγηδων και σε ιερούς ναούς της Βενετίαςενώ πολλοί πίνακές του βρίσκονται  σε πολυάριθμα μουσεία ανά τον κόσμο.

Ο Τιντορέττο πέθανε  στη Βενετία στις 31 Μαΐου 1594.