Ιταλία: Ένα νέο νησί από σκουπίδια στη Μεσόγειο – “Ιμαλάια” πλαστικών στην Ινδία!

Ένα νέο νησί από απορρίμματα σχηματίζεται στη Μεσόγειο κοντά στην Ιταλία, ενώ ένα βουνό από σκουπίδια μεγαλώνει στο Νέο Δελχί.

Η νήσος που βρίσκεται στη Μεσόγειο κοντά στην Ιταλία και το βουνό στο Νέο Δελχί έχουν δημιουργηθεί από απορρίμματα και συγκεκριμένα από πλαστικό.

Σε όλον τον κόσμο πάνω από 5 τρισ. πλαστικές σακούλες, 500 δισ. πιάτα και ποτήρια χρησιμοποιούνται κάθε χρόνο και 500 εκατ. πλαστικά καλαμάκια κάθε μέρα.

Αυτοί οι αριθμοί αντιστοιχούν σε 350 εκατ. τόνους πλαστικού και από αυτά τα μισά είναι μόνο μίας χρήσης. Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης, στη δεκαετία του ’50 η παραγωγή πλαστικού έφθανε μόλις τα δύο εκατ. τόνους το χρόνο.

Καθώς το πλαστικό είναι ένα υλικό ελάχιστα βιοδιασπώμενο (μόνο το 7% ανακυκλώνεται και το 12% καίγεται), τείνει να συσσωρεύεται παντού και είναι οι ποταμοί εκείνοι που συγκεντρώνουν το 90% από τα πλαστικά απορρίμματα: ο Γιανκτσέ στην Κίνα 1,469,481 τόνους, ο Ινδός 164,332 τόνους, ο Νείλος 84,792 και στην Ιταλία ο Άρνος, ο Τίβερης και ο Σάρνος.

Είναι ακριβώς στις ακτές της Τοσκάνης που δημιουργείται αυτή η νήσος, ανάμεσα στη νήσο Έλβα και την Κορσική.

Η μήκους δεκάδων χλμ νήσος αποτελείται από τμήματα πλαστικών ποτηριών, καλαμάκια, μπουκάλια, παπούτσια και ρούχα, που τα περισσότερα έχουν συρρικνωθεί σε κομμάτια όχι μεγαλύτερα από 2 χιλιοστά.

Σε αντίθεση με την αντίστοιχη Garbage patch στον Ειρηνικό, που συγκεντρώνει 80.000 τόνους τέτοιων υλικών σε μία έκταση ίσαμε τρεις φορές τη Γαλλία, η νήσος της Μεσογείου δεν είναι σταθερή.

Κάποιος μπορεί να τη δει μόνον ευκαιριακά και για λίγο: αποτελεί ένα άστατο χρονικό φαινόμενο, που επανεμφανίζεται κυκλικά.

Όλα εξαρτώνται από τα ρεύματα και από την πορεία των ανέμων ανάμεσα στην Κορσική και την Έλβα. Εμφανίζεται ιδιαίτερα ύστερα από δυνατές βροχές, όταν τα ρεύματα από τα βορειοδυτικά πιάνουν τις ιταλικές ακτές, παρασέρνοντας τα απορρίμματα από τις ακτές των ποταμών.

Φθάνοντας στο ύψος της Έλβας δεν μπορούν να φύγουν μακρύτερα, καθώς και το νότιο άκρο της Κορσικής χρησιμεύει ως κυματοθραύστης, δημιουργώντας μία στατική ζώνη.

Η Μεσόγειος είναι η θάλασσα με τη μεγαλύτερη πυκνότητα σε πλαστικό και η νήσος που σχηματίζεται έχει διπλάσια πυκνότητα από αυτή του Ειρηνικού.

Από την Ιταλία στην Ινδία

Στην άλλη μεριά του κόσμου, στην Ινδία, το ίδιο πρόβλημα έχει λάβει άλλες διαστάσεις.

Ένα βουνό από απορρίμματα αρχίζει να υψώνεται με ρυθμό 10 μ. το χρόνο στην περιφέρεια του Νέου Δελχί.

Ήδη έχει φθάσει τα 65 μ., όμως υπολογίζεται πως σύντομα θα ξεπεράσει το διάσημο μνημείο του Ταζ Μαχάλ. Ήδη, η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να τοποθετήσει φάρους επισήμανσής του για τα αεροσκάφη που προσγειώνονται στην ινδική πρωτεύουσα.

Και ας σημειωθεί πως εκεί συγκεντρώνεται μόνον το ένα τέταρτο από τα απορρίμματα που δημιουργούνται στην πόλη καθημερινά. Ορισμένες φορές, οι πλαγιές του καταρρέουν, παρασύροντας και τους ανθρώπους που καθημερινά αναζητούν τροφή και χρηστικά προϊόντα από τη μάζα του.

Και αυτό συμβαίνει σε μία χώρα, που η παραγωγή απορριμμάτων φθάνει μόλις τα 11 κιλά ανά κάτοικο, όταν στην Ευρώπη το ίδιο ποσοστό φτάνει τα 70 κιλά και στις ΗΠΑ τα 90. Στις αρχές του χρόνου, η Ινδία, όπως και η Κίνα, σταμάτησε τις εισαγωγές πλαστικών απορριμμάτων, διότι αντί να πηγαίνουν για ανακύκλωση ή καταστροφή, κατέληγαν σε παράνομες χωματερές.

*****

Τα νέα ρετρό τροχόσπιτα της Airstream θα σας πάρουν τα μυαλά

Με ιστορία σχεδόν ενός αιώνα, τα αλουμινένια τροχόσπιτα της Airstream, κατάφεραν να εδραιωθούν ως τα πιο πολυτελή της αγοράς. Ο λόγος; Δεν έχουν καμία σχέση με τα τροχόσπιτα που έχουμε συνηθίσει, καθώς διαθέτουν μια μοναδική ρετρό εμφάνιση, είναι κατασκευασμένα στο χέρι και έχουν εκπληκτικές επιδόσεις.

Η Airstream μόλις αποκάλυψε δύο νέα τροχόσπιτα με ρετρό στυλ και σύγχρονες ανέσεις, που σίγουρα ο καθένας μας θα ήθελε να αποκτήσει. Ονομάζονται “Bambi” και “Caravel” και είναι μια αναβίωση των τροχόσπιτων, που η μάρκα παρουσίασε πριν από περίπου 50 χρόνια.

Και τα δύο είναι κατασκευασμένα από ανθεκτικό αλουμίνιο, διατηρώντας τη θρυλική εμφάνιση των τροχόσπιτων της Airstream. Έχουν έναν κομψό και αεροδυναμικό σχεδιασμό, ενώ διαθέτουν πανοραμικά παράθυρα, πίσω προφυλακτήρα, προστατευτικά κάγκελα από ανοξείδωτο ατσάλι, μεγάλους αποθηκευτικούς χώρους και πολλά άλλα.

Κάθε ένα από τα δύο μοντέλα διατίθεται σε τέσσερις διαφορετικές κατόψεις (με μήκος 16, 19, 20 και 22 πόδια αντίστοιχα), ενώ όλα έχουν μοντέρνους εσωτερικούς χώρους, με καθαρές γραμμές και κομψή διακόσμηση.

*****

Μαρσέλ Προυστ: «Ας αφήσουμε τις όμορφες γυναίκες για τους άντρες που δεν έχουν φαντασία»

Ο Μαρσέλ Προυστ θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς συγγραφείς του 20ού αιώνα. Το μεγαλειώδες έργο του “Αναζητώντας τον Χαμένο Χρόνο” είναι ένα από τα καλύτερα μυθιστορήματα όλων των εποχών. Ο ίδιος, χωρίς να γνωρίζει ότι το βιβλίο του πρόκειται να γίνει έργο-σταθμός στην παγκόσμια λογοτεχνία, διακατεχόταν από μεγάλη ανασφάλεια για την τύχη του και λέγεται ότι πλήρωσε 660 γαλλικά φράγκα σε εφημερίδες της εποχής (1913) για την προώθησή του.

Γεννήθηκε στις 10 Ιουλίου του 1871 σε μια εύπορη γαλλική οικογένεια. Ο πατέρας του ήταν γνωστός πνευμονολόγος και επιδημιολόγος, με αρκετές δημοσιεύσεις σε ευρωπαϊκά περιοδικά, ενώ η μητέρα του καταγόταν από πλούσια εβραϊκή οικογένεια της Αλσατίας. Μικρός διεγνώσθη με άσθμα, το οποίο του δημιούργησε διάφορα προβλήματα κατά τη διάρκεια της παιδικής του ηλικίας. Σπούδασε στο Λύκειο Κοντορσέ, αλλά λόγω της υγείας του παρακολουθούσε μαθήματα από το σπίτι. Το 1893 παίρνει το πτυχίο του στη Νομική και δυο χρόνια αργότερα στη Λογοτεχνία.

Το 1896 κυκλοφορεί το πρώτο του βιβλίο με τίτλο “Οι ηδονές και οι ημέρες”. Το 1903 πεθαίνει ο πατέρας του και δυο χρόνια αργότερα η μητέρα του, στην οποία είχε ιδιαίτερη αδυναμία και αυτό τον οδήγησε να κλειστεί στο σπίτι και να απομονωθεί. Το ίδιο χρονικό διάστημα αφιερώθηκε στη συγγραφή του έργου “Αναζητώντας τον Χαμένο Χρόνο”, ένα ημιαυτοβιογραφικό αλληγορικό μυθιστόρημα έκτασης 3.200 σελίδων, το οποίο θεωρείται ένα από τα πιο αριστουργηματικά μυθιστορήματα όλων των εποχών.

Ο τρόπος γραφής του Προυστ ήταν αρκετά περίπλοκος, με αχανείς προτάσεις, γεμάτες με δευτερεύουσες επεξηγηματικές προτάσεις, που μερικές φορές ξεπερνούσαν σε έκταση τη μία σελίδα. Πολλοί τον θεώρησαν υπερεκτιμημένο συγγραφέα, όμως περισσότεροι είναι αυτοί που επηρεάστηκαν από τη μοναδική γραφή του.

Ο Προυστ ήταν ομοφυλόφιλος και μέσα από το έργο του αποκάλυψε τη σεξουαλική του ταυτότητα. Η σεξουαλικότητά του και η σχέση του με τους άνδρες αποτελούν συχνό θέμα συζήτησης από τους βιογράφους του.

Το τέλος για το σπουδαίο συγγραφέα γράφτηκε στις 18 Νοεμβρίου του 1922, καθώς πεθαίνει από πνευμονία, έχοντας ήδη αναγνωριστεί και βραβευτεί για το έργο του. Τα τελευταία τρία μέρη του βιβλίο του “Αναζητώντας τον Χαμένο Χρόνο” εκδόθηκαν μετά το θάνατό του.