Βαλέρια, ετών δυο. Πνίγηκε με τον πατέρα της Όσκαρ, στα ορμητικά νερά του Ρίο Γκράντε, στα σύνορα των ΗΠΑ με το Μεξικό, προσπαθώντας, με την οικογένειά της, να αγγίξει το «όνειρο». Μια καλύτερη ζωή, αφού στην πατρίδα της, το Ελ Σαλβαδόρ, όπως και σε κάθε Ελ Σαλβαδόρ, του «τρίτου» κόσμου, οι «πολιτισμένοι» της δύσης «φρόντισαν» να απομυζήσουν κάθε πηγή πλούτου, εγκαθιστώντας κυβερνήσεις-ανδρείκελα. Το όνειδος του δυτικού «πολιτισμού» στις όχθες ενός ποταμού. Η απελπισία, ο πόνος, η φτώχεια, η πείνα, απέναντι στα δισεκατομμύρια του «τείχους», των F-35 και των «έξυπνων» βομβών. Και να σκεφτούμε ότι εδώ, στην πατρίδα μας, κάποιοι ζητάνε να μπούνε...ναρκοπέδια στα σύνορά μας και φράκτες. Πόση υποκρισία Θεέ μου, για τους τρανούς της γης;