Ο Γάλλος Δημοσιογράφος Σεμπαστιάν Σπιτζέρ, στο εξαιρετικό και βραβευμένο Ιστορικό Μυθιστόρημά του «Αυτά τα όνειρα που ποδοπατούνται» (Εκδ. του «Εικοστού Πρώτου», Μτφρ. Γιάννης Καυκιάς, Αθήνα 2018), περιγράφει την θανατερή ατμόσφαιρα των τελευταίων ημερών του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου.

Με φόντο το πολιορκημένο και βομβαρδισμένο Βερολίνο, η πιο ισχυρή γυναίκα του Γ’ Ράϊχ κρύβεται με τα έξι παιδιά της στο Καταφύγιο του Φύρερ. Η φιλόδοξη Μάγδα Γκέμπελς αναρριχήθηκε, μέσω του γάμου της, στην κορυφή της ναζιστικής εξουσίας, χωρίς να γυρίσει να κοιτάξει ποτέ αυτούς που θυσίασε. Τις τελευταίες ώρες του εγκληματικού ναζιστικού καθεστώτος, η Μάγδα Γκέμπελς βυθίζεται στην άβυσσο, παίρνοντας μαζί της και τα ένοχα μυστικά της… Ανάμεσα τους κι εκείνο που αφορά τον Εβραίο πατριό της Ρίχαρντ Φριντλάντερ.

Ο Σεμπαστιάν Σπιτζέρ κάνοντας χρήση του υλικού της έρευνάς του, σε συνάρτηση με το μυθοπλαστικό στοιχείο, σκιαγραφεί έξοχα την ζοφερή κατάσταση της ναζιστικής περιόδου, με τις διώξεις, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τις θηριωδίες σε βάρος του εβραϊκού πληθυσμού. Παράλληλα αναδεικνύει εύστοχα τον χαρακτήρα του κεντρικού προσώπου της ιστορίας του, της Μάγδας Γκέμπελς, η τυφλή αφοσίωση της οποίας απέναντι στον Χίτλερ και το Γ΄Ράϊχ, την οδήγησε μέχρι και τον φόνο των παιδιών της. Ο Συγγραφέας κατορθώνει με την θυελλώδη ιστορία του να υπογράψει μια συγκλονιστική μυθιστορηματική τοιχογραφία.

Δ. Ι. ΚΑΡΑΣΑΒΒΑΣ