Ο ΓερμανοΕβραίος Φιλόσοφος Κάρλ Λέβιτ, στο Δοκίμιό του «Οι Πολιτικές Συνέπειες του Υπαρξισμού του Χάϊντεγγερ» (Εκδ. «Έρασμος», Β’ Έκδοση, Μτφρ. Στεφ. Ροζάνης, Αθήνα 1991), καταπιάνεται με τις άμεσες πολιτικές συνέπειες της χαϊντεγγεριανής σύλληψης της «ύπαρξης».

Ο Καρλ Λέβιτ (1897-1973), υπήρξε σπουδαστής του Έντμουντ Χούσερλ και του Μάρτιν Χάϊντεγγερ, ενώ θεωρείται από τους πιο παραγωγικούς Γερμανούς φιλοσόφους του 20ου αι., με περισσότερους από 300 τίτλους στο ενεργητικό του. Εξαιτίας της εβραϊκής καταγωγής του υποχρεώθηκε σε αυτοεξορία το 1934 και επέστρεψε το 1952 στην Γερμανία, όπου δίδαξε Φιλοσοφία στην Χαϊδελβέργη. Αντικείμενο της έρευνάς του ήταν η Φιλοσοφία της Ιστορίας και η Σκέψη του Φρίντριχ Νίτσε και του Μάρτιν Χάϊντεγγερ, ενώ θεωρήθηκε Σκεπτικός και Αγνωστικιστής Φιλόσοφος.

Η παρούσα εργασία γράφτηκε το 1939 έξω από την Γερμανία και δημοσιεύτηκε το 1946 στα γαλλικά. Εδώ ο Καρλ Λέβιτ ερευνά τις επιπτώσεις και τις ιστορικο-φιλοσοφικές συνέπειες της Φιλοσοφίας του Μάρτιν Χάϊντεγγερ, σχεδόν αποκλειστικά σε σχέση με τις ομιλίες και τις διαλέξεις του και όχι με όρους του φιλοσοφικού του έργου. Ο αναγνώστης μπορεί να επιλέξει μεταξύ του να βρει μία σημαντική υπεράσπιση της Φιλοσοφίας του Μ. Χάϊντεγγερ ή μια καταδίκη των πολιτικών του στάσεων. Υπενθυμίζεται ότι, ο Χάϊντεγγερ ανέλαβε το 1933, στην αρχή της ναζιστικής περιόδου, πολιτικές υπευθυνότητες και εμπλοκές με ένα τρόπο συνεπή ως προς την θεμελιώδη θέση του κορυφαίου έργου του «Είναι και Χρόνος» (1927).

Δ.Ι.Κ.