Σύμφωνα με τον Αίσωπο, ένα χωριατόπουλο εξέλαβε ως τραγούδι τον ήχο που έβγαζαν κάποια σαλιγκάρια, που ψήνονταν στα κάρβουνα και με αγανάκτηση είπε τα ακόλουθα : «Ω κάκιστα ζώα, των οικιών υμών εμπιπραμένων, αυτοί άδετε». Με άλλα λόγια, είπε στα σαλιγκάρια πως, ενώ τα σπίτια τους καίγονταν, αυτά τραγουδούσαν! Τη στιγμή που η ροδακινοπαραγωγή της Ημαθίας πλήττεται για πολλοστή φορά, όπως ανακοίνωσε η ΕΚΕ, με την επιβολή επιπλέον δασμών της τάξης του 25% στις εξαγωγές της κομπόστας μας στις ΗΠΑ, ενώ τα επιτραπέζια ροδάκινα για μια ακόμη, συνεχή, χρονιά, πουλήθηκαν κάτω του κόστους από τους παραγωγούς, ο μύθος του Αισώπου καθίσταται ιδιαίτερα επίκαιρος. Προς την κυβέρνηση που οφείλει να βρει λύση για τα τεράστια προβλήματα των αγροτών, των συνεταιρισμών και των ιδιωτικών επιχειρήσεων του χώρου.

«Οι παραγωγοί είναι σε άθλια οικονομική κατάσταση. Οι ροδακινιές κατά μεγάλο ποσοστό έμειναν από πέρυσι ακλάδευτες και τώρα κατακόπτονται και τα δένδρα. Τα αλυσοπρίονα δουλεύουν ασταμάτητα στο αγρόκτημα της Νάουσας. Μεγάλο το κακό για την εθνική μας οικονομία. Έστω και αργά, δεν μπορεί να γίνει τίποτε;», αναφέρει ο 90χρονος «αιώνιος έφηβος» του τόπου μας. Μανώλης Βαλσαμίδης.

Προσυπογράφουμε, συμμεριζόμενοι την αγωνία του και στο ζήτημα του ρωσικού εμπάργκο. Φυσικά τα αλυσοπρίονα δουλεύουν σε όλη την Ημαθία, ετοιμάζοντας τα...κάρβουνα για τη μεγάλη φωτιά, που θα έχει αλυσιδωτές επιπτώσεις στην τοπική οικονομία.

Των...αγροκτημάτων υμών εμπιπραμένων, αυτοί άδετε, λοιπόν!