• Θαλάσσιες αγελάδες! Τις πήρε ο τυφώνας Ντόριαν και κολύμπησαν 8 χιλιόμετρα!

Δεν είναι μόνο η αγελάδα που γελά αλλά κι εκείνη που κολυμπά! Τρεις αγελάδες έχουν γίνει διάσημες αφού τις παρέσυρε ο τυφώνας Ντόριαν στην θάλασσα αλλά εκείνες κατάφεραν να κολυμπήσουν και να σωθούν!

Οι τρεις αγελάδες, οι οποίες είχαν παρασυρθεί από το πέρασμα του τυφώνα Ντόριαν από ένα νησί της Βόρειας Καρολίνας, ανήκουν σε ένα κοπάδι από το νησί Τσένταρ αυτής της αμερικανικής πολιτείας, αλλά είχαν παρασυρθεί τον Σεπτέμβριο από ένα “μίνι τσουνάμι” που είχε προκαλέσει ο τυφώνας Ντόριαν.

Θεωρούνταν νεκρές μέχρι που εντοπίστηκαν σε Εθνικό Πάρκο της νήσου Άουτερ Μπανκς. Τώρα βρίσκεται σε εξέλιξη ένα σχέδιο μεταφοράς τους πίσω στον τόπο τους.

Αξιωματούχοι του Εθνικού Πάρκου εκτιμούν ότι οι αγελάδες κολύμπησαν περίπου 8 χλμ για να βγουν στη στεριά.

Ο τυφώνας Ντόριαν πέρασε στις αρχές Σεπτεμβρίου από το σύμπλεγμα νησιών Άουτερ Μπανκς της Βόρειας Καρολίνας συνοδευόμενος από ισχυρούς ανέμους και βροχοπτώσεις που προκάλεσαν πλημμύρες. Από εκεί μετακινήθηκε στις Μπαχάμες, όπου σκοτώθηκαν δεκάδες άνθρωποι.

*****

• Μια φωλιά από παπαρούνες στο Μνημείο Πεσόντων στην Αυστραλία

Στις αρχές του προηγούμενου μήνα, το προσωπικό του Australian War Memorial στην Κανμπέρα της Αυστραλίας εντόπισε κάτι το παράξενο: μία μία, εξαφανίζονταν οι παπαρούνες από τον τάφο ενός ανώνυμου στρατιώτη.

Τους πήρε χρόνο να καταλάβουν τι συνέβαινε: ένα περιστεράκι που είχε μπει μέσα έπαιρνε τις παπαρούνες για να φτιάξει μια φωλίτσα στο παραπέτο ενός βιτρώ. Θεωρήθηκε ότι, με κάποιον τρόπο, η πολύχρωμη φωλιά παρέπεμπε στους εορτασμούς της Ημέρας Μνήμης της 11ης Νοεμβρίου.

Το προσωπικό του Μνημείου Πεσόντων ενημέρωσε την εφημερίδα Sydney Morning Herald ότι το βιτρώ που κατά τύχη διάλεξε το περιστεράκι για να χτίσει το σπίτι του τιμά τη μνήμη του πληγωμένου στρατιώτη και συμβολίζει την «αντοχή». Δήλωσε, επίσης, ότι η φωλιά από παπαρούνες είναι «υπενθύμιση του ισχυρού δεσμού ανάμεσα σε άνθρωπο και ζώο, στο πεδίο της μάχης».

Μπορεί στις μέρες μας τα περιστέρια να είναι αντιπαθητικά, αλλά ήταν χρήσιμοι σύμμαχοι στη μάχη. «Ιδιαίτερα στους πρώτους πολέμους του προηγούμενου αιώνα, η επικοινωνία ήταν πολύ δύσκολη. Στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, η ασύρματη επικοινωνία ήταν στα σπάργανα, και τα τηλεφωνικά καλώδια καταστρέφονταν λόγω του καταιγισμού βομβών. Κατά συνέπεια, τα περιστέρια χρησιμοποιούντο στον πόλεμο, στην περίπτωση που δυο στρατιώτες ήθελαν από εκεί που βρίσκονταν να στείλουν ένα μήνυμα στα μετόπισθεν. Ένα περιστέρι μπορούσε να περάσει από εκεί που τίποτα δεν μπορούσε να περάσει» εξηγεί στο Bored Panda η ιστορικός δρ. Μελέα Χάμπτον. Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, σε 32 περιστέρια απονεμήθηκε το The PDSA Dickin Medal, παράσημο το οποίο δίνεται σε ζώα που επέδειξαν υψηλή αίσθηση καθήκοντος. Μία από τις πλέον αξιομνημόνευτες παρασημοφορήσεις ήταν αυτή του περιστεριού «Λευκό Όραμα» λόγω του ότι «υπηρετώντας στη RAF, παρέδωσε μήνυμα, σε εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες, και έτσι συνέβαλε στη διάσωση πληρώματος αεροσκάφους τον Οκτώβριο του 1943».

*****

• Πρώτο ραντεβού: Ποιος θα πληρώσει; Αυτό το εστιατόριο δίνει τη λύση!

Ένα εστιατόριο στο Εδιμβούργο εισήγαγε μια νέα πολιτική για να βοηθήσει ζευγάρια στο πρώτο ραντεβού που θέλουν να μοιραστούν τον λογαριασμό του δείπνου.

Το Blackwood’s Bar and Grill ελπίζει ότι ο διακανονισμός του θα απομακρύνει κάθε αμηχανία μεταξύ των ζευγαριών στις πρώτες τους εξόδους, όταν αισθάνονται ανήσυχα για τον καλύτερο τρόπο διαχείρισης αυτού του μη προσφιλούς ζητήματος.

Όσοι επιθυμούν να μοιραστούν το ποσό του λογαριασμού πρέπει απλά να το πουν, όταν κάνουν κράτηση στο εστιατόριο, μέσω τηλεφώνου ή online. Όταν ο σερβιτόρος που εξυπηρετεί το τραπέζι φέρνει τον λογαριασμό, θα παραδώσει δύο ξεχωριστές αποδείξεις για κάθε πελάτη, ο οποίος πληρώνει το μισό ποσό του γεύματος.

Ο Γκάρι Χάρντινγκ, διευθυντής του εστιατορίου Blackwood, χαρακτήρισε, σύμφωνα με δημοσιεύματα βρετανικών εφημερίδων τη συγκεκριμένη πολιτική ως “διακανονισμό του 21ου αιώνα”.

“Όταν φτάνει ο λογαριασμός, μπορεί να προκαλέσει κάποιες δυσάρεστες συζητήσεις μεταξύ δύο ανθρώπων και έχουμε κάνει δική μας υπόθεση την παροχή βοήθειας ώστε να μην προκαλείται αυτή η αμηχανία” είπε.

“Μας αρέσει να κάνουμε τα πράγματα διαφορετικά και δεν υπάρχει άλλο εστιατόριο στην πόλη που να προσφέρει κάτι τέτοιο” πρόσθεσε.

“Δεν επιβάλουμε τη ρύθμιση στα ζευγάρια. Οι επισκέπτες πρέπει απλά να το αναφέρουν μόνο όταν κάνουν την κράτηση” υπογράμμισε.

*****

• Η στάση τραμ που έγινε μουσείο λουλουδιών

Ωθούμενη από την ανάγκη να ξαναφέρει τη φύση στο τσιμέντο μιας πόλης, μια Πολωνή καλλιτέχνης μετέτρεψε μια στάση τραμ σε μια πλατεία της πόλης Λοτζ σε ένα μικρό «μουσείο» λουλουδιών.

«Το Λοτζ, εκ πρώτης όψεως, φαίνεται πολύ γκρίζο και λυπημένο, αλλά είναι και πολύ μοναδικό. Είναι μια πόλη με ροπή στην τέχνη και πολλά συμβαίνουν εδώ, πολλή τέχνη δρόμου και πολλά φεστιβάλ» δήλωσε, στο Bored Panda, η Dominika Cebula.

«Το κύριο χόμπι μου είναι η τέχνη – αποφοίτησε άλλωστε από την Ακαδημία Καλών Τεχνών του Λοτζ – αλλά μου αρέσει να περιβάλλομαι από φυτά εσωτερικών χώρων μιας και νιώθω καλύτερα στη φύση» απάντησε, όταν ρωτήθηκε για την πηγή έμπνευσης του πρότζεκτ της.

Αντί να αρχίσει να διανέμει φυλλάδια και μπροσούρες, η νεαρή καλλιτέχνης πήρε εκατοντάδες φυτά, τα αποξήρανε, τα τοποθέτησε σε υάλινες θήκες και τα τοποθέτησε στη στάση τραμ στην πλατεία Dabrowskiego. Άλλωστε, εκεί κοντά είναι μια αγορά λουλουδιών.

«Με ενέπνευσε η συναισθηματική σημασία του να προσφέρεις λουλούδια σε κάποιον, η σημασία των λουλουδιών στην κουλτούρα μας και η παρουσία τους σε όλες τις σημαντικές στιγμές της ζωής μας» εξομολογήθηκε. «Επιπλέον, νιώθω ότι στις σύγχρονες πόλεις υπάρχει έλλειμμα φύσης. Θα ήθελα να παρουσιάσω περισσότερο χρώμα και λουλούδια, γιατί ο κόσμος είναι πιο ήρεμος στη φύση» κατέληξε.

Το όνομα του πρότζεκτ της Dominika Cebula είναι «Νοσταλγία».