• Mια μπανάνα στον τοίχο που πουλήθηκε για 120.000 δολάρια

Ο ανατρεπτικός εικαστικός καλλιτέχνης Μαουρίτσιο Κάτελαν κατόρθωσε για άλλη μία φορά να στρέψει τα φώτα της δημοσιότητας γύρω από τον χαρακτήρα και το μήνυμα ενός έργου του, με τίτλο «Comedian», μια αληθινήμπανάνα, που κόλλησε με μία γκρίζα μονωτική ταινία, στον τοίχο του περιπτέρου της γκαλερί Perrotin του Μιλάνου, η οποία συμμετέχει στην Art Basel Miami Beach.

Ο Ιταλός δημιουργός, που είχε προκαλέσει σκάνδαλο στις ΗΠΑ με τη δημιουργία του «America», ή αλλιώς γνωστή ως «χρυσή λεκάνη τουαλέτας» (Cesso d’ oro), δηλώνει πως η ιδέα για ένα έργο, εμπνευσμένο από τημπανάνα του ήλθε στο μυαλό προ ενός έτους.

Έκτοτε όποτε ταξίδευε, έπαιρνε μαζί του μία μπανάνα και την τοποθετούσε στον τοίχο των δωματίων των ξενοδοχείων που διέμενε, πασχίζοντας να εμπνευσθεί. Πραγματοποίησε μάλιστα πολλές εκδοχές της, σε ρητίνη, σε βερνικωμένο μπρούντζο, για να καταλήξει στην ιδέα αυτής καθαυτής τηςμπανάνας στη φυσική μορφή της.

Μόλις ο θεατής ξεπεράσει την αρχική έκπληξη, ξεκινά μία ιστορική αναπόληση στην εικονοποιΐα της Ποπ Αρτ (άλλωστε η εικόνα της μπανάνας που δημιούργησε ο Άντι Γουόρχολ για τον πρώτο δίσκο των Βέλβετ Άντεργκραουντ του Λου Ριντ, είναι η πρώτη σκέψη κι αναφορά που έρχεται στο μυαλό όλων), αλλά και στα πρώτα έργα του ίδιου του Κάτελαν.

Για του λόγου το αληθές, η τιμή της δημιουργίας αυτής του Κάτελαν έχει διαμορφωθεί στα 120.000 δολάρια. Για την ιστορία δε, η μπανάναπροέρχεται από ένα παντοπωλείο του Μαϊάμι και η επόμενη δικαιολογημένη σκέψη είναι αν θα υπάρξει (ή πρέπει να υπάρχει) επόμενη καλλιτεχνική (η μη) παρέμβαση στο έργο, όταν η φύση θα πάρει την κανονική της πορεία…

*****

• Sia: Πήγε ινκόγκνιτο σε σούπερ μάρκετ και πλήρωσε τα ψώνια πολιτών!

Η τραγουδίστρια-τραγουδοποιός Sia- οι περισσότεροι την ξέρουμε από την επιτυχία «Chandelier» – εντυπωσίασε προσφάτως τους θαυμαστές της με την καλοψυχία της. Στις 27 Νοεμβρίου, πήγε γνωστό σουπερμάρκετ και άρχισε να πληρώνει τα ψώνια όλων.

Η 43χρονη μουσικός κρατά μυστική την ταυτότητά της, φορώντας εκκεντρικές περούκες που κρύβουν το πρόσωπό της και οι θαυμαστές της δυσκολεύονται να την αναγνωρίσουν αμέσως. Η Sia μπήκε στο σουπερμάρκετ την παραμονή της Ημέρας των Ευχαριστιών, και είπε ότι λέγεται Cici και ότι κέρδισε τη λοταρία πριν αρχίσει να πληρώνει τους λογαριασμούς των πελατών. Για «κακή» της τύχη, κάποιος την αναγνώρισε και ζήτησε μια φωτογραφία μαζί της.

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πήραν φωτιά. «Μ’ αρέσει το ό,τι δεν το έκανε αυτό για να αναγνωρίσουν ότι επιδεικνύει καλοψυχία, το έκανε επειδή είναι καλόψυχος άνθρωπος. Δεν ήθελε ο κόσμος να ξέρει ποια ήταν ή για ποιον λόγο το έκανε» τουίταρε κάποιος.

*****

• Κι όμως συνέβη στο μουσείο: Eπισκέπτες και εκθέματα που ταιριάζουν κουτί

Σαν να ήταν σχεδιασμένο, σα να είναι γραφτό να βρεθούν από κοντά, άνθρωποι και έργα τέχνης! 

Ο Stefan Draschan περνά τον χρόνο του περιμένοντας τους επισκέπτες του μουσείου να ταιριάξουν με τα έργα τέχνης και το αποτέλεσμα δείχνει πως καμιά φορά...αξίζει να περιμένουμε! Τέλειο!

*****

• Ξύλο μέχρι τελικής πτώσεως έπεσε μετά από αγώνα μπάσκετ, χωρις κανένας να ξέρει το γιατί

Ένας απλός αγώνας μπάσκετ μεταξύ δύο ομάδων ενός Λυκείου στην Αριζόνα, μετατράπηκε σε αγώνα μποξ. Ανελέητο ξύλο, έπεσe όχι μόνο μεταξύ των παικτών των δύο ομάδων, αλλά και μεταξύ παραγόντων, θεατών, γονιών των παιδιών.

Οι ομάδες που αγωνίστηκαν ήταν η SkyLine κόντρα στην Cesar Chaver. Κέρδισαν οι πρώτοι με 63-57. Ο αγώνας είχε λήξει και οι συμπαίκτες αντάλλασσαν φιλικό χαιρετισμό, όταν ένας παίκτης από την δεύτερη ομάδα, αναίτια, χωρίς καμία αφορμή έριξε σε ένα παίκτη της αντίπαλης ομάδα, μπουνιά, και μάλιστα τόσο δυνατή που.. εκτοξεύτηκε προς τα πίσω.

Τότε σαν κάποιος να έδωσε ένα σύνθημα άρχισε το ξύλο. Που σε πονά και που σε σφάζει. Οι παρευρισκόμενοι πρέπει να εκτονώθηκαν ο καθένας όπως μπορούσε. Μπουνιές, κλωτσιές, χαστούκια εκτοξεύονταν προς κάθε κατεύθυνση επί δικαίων και αδίκων. Kαθένας έδερνε όποιον έβρισκε μπροστά του.

Το ξύλο έπεφτε βροχή και έπρεπε να προσπαθήσουν πολύ οι ψυχραιμότεροι για να σταματήσουν το επεισόδιο.

*****

• Το νησί όπου θάβονταν φτωχοί, ξεχασμένοι, μετανάστες και ασθενείς του AIDS

Ένα από τα λιγότερο γνωστά νησιά της Νέας Υόρκης, το νησί Χαρτ, που είναι γνωστό και ως «το νησί των νεκρών» εξαιτίας των ομαδικών τάφων που βρίσκονται εκεί και στους οποίους έχουν ταφεί σχεδόν ένα εκατομμύριο Νεοϋορκέζοι, θα είναι σύντομα προσβάσιμο από το κοινό έπειτα από πολλά χρόνια.

Από το 1869 το νησί αυτό των 500 στρεμμάτων που βρίσκεται ανατολικά του Μπρονξ χρησιμεύει ως τάφος για τους φτωχούς και τους ξεχασμένους, ανάμεσά τους και χιλιάδες παιδιά, όπως και για πολλούς ασθενείς με AIDS οι οποίοι πέθαναν στην αρχή της επιδημίας τη δεκαετία του 1980, αφού τους είχαν απορρίψει οι συγγενείς τους και άλλα νεκροταφεία είχαν αρνηθεί να τους δεχθούν.

Περίπου 1.200 άνθρωποι εξακολουθούν να θάβονται κάθε χρόνο στο νησί Χαρτ, κυρίως κρατούμενοι από τη φυλακή Ράικερς που βρίσκεται εκεί κοντά.

Μέχρι τώρα το νησί διαχειριζόταν η υπηρεσία φυλακών της Νέας Υόρκης, η οποία επέτρεπε πολύ σπάνια επισκέψεις και μόνο μετά το 2007: γι΄αυτό τον λόγο πολλοί συγγενείς ανθρώπων που έχουν ταφεί στο νησί δεν έχουν καταφέρει να τους επισκεφθούν.

Έπειτα από προσφυγή αναγνωρίστηκε το δικαίωμά τους να επισκέπτονται τακτικά τους νεκρούς τους το 2015. Όμως η υπηρεσία φυλακών εξακολουθούσε να επιτρέπει μόνο δύο επισκέψεις τον μήνα.

Στο νησί υπάρχουν μικρά, λευκά σημάδια που υποδεικνύουν την τοποθεσία των ομαδικών τάφων, σε κάθε έναν από τους οποίους βρίσκονται 150 ενήλικες ή 1.000 παιδιά.