Ο γείτονάς μου και καρδιακός φίλος μου το παπαγαλάκι ο «Γκάρη» τον αγαπώ πολύ! Τα συζητάμε όλα κάθε μέρα, χαρτί και καλαμάρι. Και ο «ΓΚΑΡΗ» επίσης μου αναφέρει πολλά δικά του... κατορθώματα... και είναι ξετρελαμένος μαζί μου!
Εγώ όμως ζηλεύω.
Γιατί αγαπάει περισσότερο από μένα τον Ηλία!
Τι να κάνω όμως; Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από την ζήλεια. «Μύρια κακά αυτής έπονται».
Μπορώ να αναφέρω πάρα πολλά παραδείγματα.
Η «ΑΓΑΠΗ» βέβαια, δεν έχει ούτε όρια, ούτε φραγμούς.
Εγώ όμως ζηλεύω και ζήλευα από μικρός! Γιατί ο «ΓΚΑΡΗ» να είναι ερωτευμένος με τον Ηλία; Ανώτερος είναι ο Ηλίας από μένα; Εντάξει παραδέχομαι ότι ο Ηλίας είναι νέο παληκάρι. Έχει και ωραία μαλλιά, ενώ τα δικά μου έπεσαν από το «βάρος των βασάνων της ζωής».
Και δεν φτάνει μόνον αυτό ερωτοτροπούν και μπροστά μου!
Αίσχος, αδικία, ντροπή, αμαρτία...
Τώρα θα μου πείτε: «Έρως ανίκατε μάχαν».
Ο Γκάρη είναι τριών (3) ετών – τον βάφτισε ο «Βασίλης», ο γιός του Ηλία.
Και σήμερα έχει γενέθλια (24 Ιανουαρίου 2017). Τον δώρισε στον Ηλία ή μάλλον τον υιοθέτησε ο Ηλίας από έναν καρδιακό – παιδικό φίλο. Τι περίεργη σχέση! Και τι αισθήματα είναι αυτά; Ο Δάμων και Φιντίας.
Να μιλήσουμε λίγο και για το «ΓΚΑΡΗ». Να του ευχηθούμε «Χρόνια Πολλά» να μεγαλώσει, να τα εκατοστήσει και να πραγματοποιηθούν οι πόθοι και τα όνειρά του. Είμαι εκατό τοις εκατό (100%) σίγουρος ότι θα γίνει τραγουδιστής. Η φωνή του κάθε πρωί που πηγαίνω για τσιγάρα στο περίπτερο του Ηλία είναι γλυκιά, το ύφος του αγαπησιάρικο.
Καλημέρα φίλε- γείτονα «ΓΚΑΡΗ» κι εκείνος ανταποδίδει: Πολύ καλημέρα σας, φίλε Χρήστο, χαίρομαι που σας βλέπω και σήμερα μου λέει. Τον φιλώ στο ράμφος του κι εκείνος τρελαίνεται.
- «ΓΚΑΡΗ» δεν έχω ακόμη εγγόνια από τα παιδιά μου και έχω εσένα...
- Κι εσύ με απαντάς παρ' όλο που είσαι τριών (3) χρόνων. Μην στενοχωριέσαι, φίλε Χρήστο. Όλα έρχονται με τη σειρά. Αναλογίσου τα εβδομήντα χρόνια που είσαι σήμερα και σκέψου το παρελθόν σου;
Τι ήσουνα μικρός και τι είσαι τώρα; Πόση σοφία απέκτησες; Θυμάσαι το τραγούδι που έλεγες μικρός στο κατηχητικό; «Σπίνε μ' αρέσει το ψάλσιμό σου, όλα τα λέγεις, όλα καλά, μα ποίος είναι ο δάσκαλός σου που σου μαθαίνει τη μουσική; Μάθε παιδί μου ο δάσκαλός μου που με μαθαίνει τη μουσική είναι ο Πλάστης όλου του κόσμου η Ευνοιά Του η Πατρική».
Τι τρώει ο «ΓΚΑΡΗ»; Δεν είναι κακόφαγο πουλί; Τρώει τα πάντα. Καταλαβαίνει την πείνα που υπάρχει στα παιδιά όλου του κόσμου.
«Τρώει τα πάντα· εκτός από αβοκάντο. «Είναι ένα είδος χαβιάρι...» και δεν θέλει να ξοδεύει την οικογένεά του, στις δύσκολες μέρες που περνάμε.
Πάρε μια βαθιά ανάσα ζωής
και αναλογίσου πως πρέπει να τη ζήσεις.
Μην πεις για τίποτε πως είναι δικό σου,
πέρα από την ψυχή σου...
Ζήσε στο όραμα Εκείνου για τον οποίο
έργα μεγάλα γίνονται.
Δον Κιχώτης,
από το «ο άνθρωπος από τη Λα Μάντσα»
(σενάριο του Dale Wassernan)
