Διανύσαμε το πρώτο μήνα του χρόνου δύο χιλιάδες είκοσι (2020).

Σήμερα πρώτη Φεβρουαρίου του Αγίου Μάρτυρος Τρύφωνος, τρία χωριά της Βέροιας Ημαθίας πανηγυρίζουν για τον Προστάτη των Αμπελουργών. Είναι τα χωριά:

1. Αγία Βαρβάρα
2. Στενήμαχος και
3. Τρίλοφος ή  Κούκλενα ή Γιαβόρτσα ή Πλατανοχώρι λόγω των πολλών και τεράστιων πλατάνων που είχε στα πολλά ποτάμια.

Οι κάτοικοι του χωριού «Τρίλοφος» είναι:

1. Πρόσφυγες Ανατολικής Ρωμυλίας
2. Ντόπιοι
3. Βλάχοι
4. Βουλγαροπρόσφυγες
5. Πόντιοι – Μικρασιάτες

Οι ασχολίες τους, βασικές είναι τα αμπέλια, τα ροδάκινα, ολίγα καλαμπόκια, σιτηρά και η εναλλακτική σταυλίσια κτηνοτροφία λόγω των εδαφολογικών αλλαγών και της φύσης γενικότερα. Παράγουν και τυριά και κρέατα άριστης ποιότητας.

Υπάρχουν στο χωριό οκτώ (8) αποστακτήρια για τσίπουρο, με γλυκάνισο και χωρίς γλυκάνισο – γράπα, όπως συνηθίζεται να λέγεται.

Όσον αφορά βέβαια για τα κρασιά του χωριού δεν υπάρχουν καλύτερα.

Αρκετοί κάτοικοι είναι εργάτες βιομηχανικών μονάδων, όπως Μπουτάρης – Λαναράς – Κονσερβοποιεία κλπ.

Πριν δέκα πέντε χρόνια (15) οι βιομηχανικές μονάδες ήταν πολλαπλάσιες! «Βρε πως αλλάζουν οι καιροί!!!»

Πολλοί Τριλοφιώτες ασχολήθηκαν οι ίδιοι και ανέπτυξαν διάφορες βιοτεχνίες και προόδευσαν και πρόσφεραν στην κοινωνία της Ημαθιώτικης Βέροιας.

Επίσης δεν έλειψαν και οι άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών.

Ο ιερέας του χωριού – εδώ και είκοσι (20) χρόνια στον Τρίλοφο – Γεώργιος Γαλάνης από την Κρανιά Ελασσόνας, είναι δραστήριος άνθρωπος και χαμηλών τόνων, ήρεμος άνθρωπος, καλοκάγαθος, πιστός στα καθήκοντά του και αγαπητός σε όλους τους χωριανούς.

Αντιπρόσωπος του χωριού στα πολιτικά – δηλαδή πρόεδρος είναι ο Νίκος Καραγιάννης.

Πρόεδρος του Εκπολιτιστικού Συλλόγου «Αριστοτέλης» είναι η κύρια – καθ’ όλα κυρία – Μαρία Καραγιάννη. Πανέξυπνη, πρόσχαρη, γελαστή και σ’ ένα λεπτό γίνεσαι φίλος της. Παρά πολύ μεγάλη η προσφορά της, να μην χαθούν τα ήθη και τα έθιμα, τα ιερά και τα όσια. Νάχουν τα νέα παιδιά – αγόρια και κορίτσια – «αποκούμπι» στη ζωή τους. Γιατί η ζωή – αγαπητοί φίλοι – χωρίς στηρίγματα σε αυτά τα δύσκολα χρόνια, είναι βασανιστική. Χρειαζόμαστε όραμα και ελπίδα. Ψάχνουμε με συνοδοιπόρους και συναγωνιστές!

«Ο τους γενναίους άνδρας αποδεχόμενος,

Εν τοις ιδίοις καιροίς ουκ

απολειφθήσεται της μιμήσεως».

Μέγας Βασίλειος

Ο Άγιος μάρτυς Τρύφων

Ο Τρύφων γεννήθηκε από φτωχούς γονείς στην πόλη Λάμψακο της Φρυγίας. Από παιδί το επάγγελμά του ήταν χηνοβοσκός. Τόσο μεγάλη ήταν η χάρη που έλαβε από το Θεό, ώστε μπορούσε να θεραπεύει ασθένειες ανθρώπων και ζώων και να εκδιώκει τα πονηρά πνεύματα. Εκείνη την εποχή στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία βασίλευε ο αυτοκράτορας Γορδιανός. Η κόρη του, Γορδιανή, έχασε τα λογικά της και το γεγονός προξένησε βαθιά λύπη στον αυτοκράτορα. Όλοι οι γιατροί δεν μπορούσαν να τη βοηθήσουν. Ένα πονηρό πνεύμα, που μίλησε με το στόμα της Γορδιανής, ομολόγησε ότι κανένας δεν μπορούσε να το εκδιώξει εκτός από τον Τρύφωνα. Αφού κλήθηκαν πολλοί κάτοικοι της αυτοκρατορίας με αυτό το όνομα, η Θεία Πρόνοια επέτρεψε να κληθεί και ο νεαρός Τρύφων. Τον έφεραν στη Ρώμη και πράγματι θεράπευσε τη θυγατέρα του αυτοκράτορα. Ο αυτοκράτορας αντάμειψε με πολλά δώρα το χηνοβοσκό Τρύφωνα κι εκείνος με τη σειρά του, μόλις επέστρεψε στη Λάμψακο, τα μοίρασε στους φτωχούς. Πίσω στην πατρίδα του ο άγιος νέος συνέχισε να βόσκει το κοπάδι με τις χήνες του και να προσεύχεται στο Θεό. Όταν ο διώκτης των χριστιανών Δέκιος στέφθηκε αυτοκράτορας, ο άγιος Τρύφων βασανίστηκε βάναυσα και μαρτύρησε για τον Χριστό. Υπέμεινε περιχαρής όλα τα βασανιστήρια, λέγοντας: «Είθε, για το όνομα του Κυρίου και Θεού μου Ιησού Χριστού, να αξιωθώ να πεθάνω διά του πυρός και του μαρτυρίου!». Όλα τα βασανιστήρια τον άφηναν σώο και αβλαβή και στο τέλος καταδικάστηκε σε αποκεφαλισμό. Πριν να τον αποκεφαλίσουν, ο Τρύφων προσευχήθηκε και έτσι παρέδωσε την ψυχή του στον Δημιουργό Του. Ήταν το έτος 250.

Για τη βιογραφία του Αγίου Τρύφωνα συνέβαλε και με βοήθησε ο αγαπητός μου φίλος – και αδελφός Κωνσταντίνος – που γνωριζόμαστε είκοσι χρόνια και…

Είναι μικρότερός μου, αρκετά χρόνια, αλλά στην γνώση των εκκλησιαστικών «σοφός». Είναι ευγενέστατο παιδί, ήπιο και γλυκομίλητο. «Μακάρι να τον μοιάζαμε όλοι». Προσφέρει τις υπηρεσίες του αφιλοκερδώς, στην Ιερά Μητρόπολη Βέροιας. Δεν λείπει από καμία εξόδιο Ακολουθία, καθ’ ότι έχει και το χάρισμα του ψάλτη. Στο σπίτι δε που μένει τα βιβλία που έχει είναι τόνοι ολόκληροι. Για κάθε θέμα και μόρφωση πνευματική τέτοια που θα τον «ζήλευαν» και οι «Δώδεκα Απόστολοι» του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού.

Το πανηγύρι ξεκίνησε με την θεία Λειτουργία, τον Αγιασμό και στην συνέχεια με την διάθεση φαγητού και άφθονου κρασιού προς τιμήν του Αγίου Τρύφωνα.

Η Διοικούσα Εκκλησιαστική Επιτροπή με τις συζύγους των ήταν καθ’ όλα αντάξιοι του έργου τους.

Πολύς κόσμος, πολλά εδέσματα, κόκκινο κρασί και χορός.

Ν’ αναφέρουμε και τον λουκουματζή, γελαστός, πρόσχαρος που άφησε για λίγο την Αττική για να τιμήσει τον Άγιο Τρύφωνα,  να τον παρακαλέσει για τα αμπέλια του στο Μαρκόπουλο της Αττικής και που

εκτός από το κουπάκι που αγόραζες δύο (2) ευρώ, σε κερνούσε άλλους δύο (2) λουκουμάδες.

Ορχήστρα ήταν οι γνωστοί καλλιτέχνες αδελφοί Ψαθά από Νάουσα, με πλούσιο ρεπερτόριο και πρόθυμοι να παίξουν ότι σκοπό ζητούσε ο καθένας.

Πρώτη Φεβρουαρίου δύο χιλιάδες είκοσι (1-2-2020) και η ημέρα ήταν ανοιξιάτικη.

Ο παρατηρητής