Ο Ρίτσαρντ Γουόλιν, Αμερικανός Ιστορικός των Ιδεών και Καθηγητής Ιστορίας και Συγκριτικής Φιλολογίας στο City University of New York, στην έξοχη Μελέτη του «Τα Παιδιά του Χάϊντεγκερ» (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Μτφρ. Μαν. Βασιλάκης, Επιμ. Περ. Βαλλιάνος, Ηράκλειο 2019), διερευνά τις επιρροές που δέχτηκαν τέσσερις ξεχωριστοί Εβραίοι Φοιτητές, και μελλοντικοί κορυφαίοι Διανοητές, από τον Καθηγητή τους Μάρτιν Χάϊντεγκερ, που ωστόσο συνέδεσε την τύχη του με τον Εθνικοσοσιαλισμό.

Ο Μάρτιν Χάϊντεγκερ (1889-1976), υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους Φιλοσόφους του 20ου αι. Το έργο του έδωσε την ευκαιρία σε άλλους Στοχαστές ώστε να γραφτούν πολλά και συναρπαστικά έργα της Νεωτερικής Σκέψης. Ωστόσο, η συνεργασία του με το Ναζιστικό Καθεστώς έγινε η αιτία να κηλιδωθεί η φήμη και το έργο του. Ο Ρ. Γουόλιν, στην σπουδαία Μελέτη του, διερευνά τους τρόπους με τους οποίους τέσσερις Εβραίοι Φοιτητές του Μ. Χάϊντεγκερ προσέγγισαν την σχέση του Καθηγητή τους με τον Ναζισμό, και πόσο αυτό επηρέασε την δική τους σκέψη. Πρόκειται για τις περιπτώσεις της Χάνα Άρεντ (1906-1975), Καρλ Λέβιτ (1897-1973), Χανς Γιόνας (1903-1993) και Χέρμπερτ Μαρκούζε (1898-1979).

Ο Ρ. Γουόλιν βρίσκει στις αντιδράσεις και το έργο των τεσσάρων Γερμανοεβραίων Διανοητών, τις απαντήσεις σε πολλά ερωτήματα για την φύση της υπαρξιακής απογοήτευσης, αλλά και για το σημείο όπου οι Ιδέες συναντούν την Πολιτική.

Δ. Ι. ΚΑΡΑΣΑΒΒΑΣ