Η τέχνη της ζωής δε βρίσκεται στην απομάκρυνση των προβλημάτων, αλλά στην εξέλιξη που έρχεται μέσα από αυτά

Μπέρνανρντ Μπαρούχ

Πως πάνε τα πράγματα; "με ρώτησε η φίλη μου η Σόφη καθώς μπαίναμε σε ένα εστιατόριο. "Η ζωή είναι ωραία" απάντησα αμέσως. "Και βέβαια είναι", συμφώνησε η Σόφη.

"Ακόμα και στα χειρότερά της η ζωή εξακολουθεί να είναι ωραία". Ακόμα και όταν οι καιροί είναι δύσκολοι και δεν μπορούμε να δούμε καθαρά προς τα που κατευθυνόμαστε, η ζωή είναι ένα δώρο. Κάποιες φορές οι πιο σκληρές εποχές είναι οι πιο παραγωγικές και μας κάνουν να ωριμάζουμε περισσότερο.

Επισκέφτηκα κάποτε το σπίτι ενός πολύ πλούσιου γιατρού που τον έλεγαν Γιάννη. Ο Γιάννης είχε πολλά πανάκριβα αυτοκίνητα, έπαιζε μπιλιάρδο σε ένα τραπέζι ολυμπιακών διαστάσεων στο γραφείο του και απολάμβανε ένα σωρό ανέσεις. Καθώς κουβέντιαζα με την οικογένειά του την ώρα του δείπνου, ο Γιάννης άρχισε να θυμάται: "Όταν παντρευτήκαμε δεν είχαμε τίποτε. Μέναμε σε ένα μικρό διαμέρισμα και μετρούσαμε τη δεκάρα. Έρχονταν στιγμές που δεν ξέραμε πως θα τα βγάζαμε πέρα. Καθώς κοιτάζω πίσω τώρα, μπορώ να πω πώς ήταν μία από τις καλύτερες περιόδους της ζωής μας. Κατά κάποιον τρόπο απολάμβανα περισσότερο εκείνη την περίοδο του αληθινού μόχθου παρά το τώρα, που είμαι επιτυχημένος και έχω τόσα πλούτη".

Η ζωή είναι πάντα ωραία! Δεν είναι πάντα άνετη, εύκολη ή κατανοητή, αλλά είναι ωραία. Ορισμένες φορές οι πιο δύσκολες στιγμές μας φέρνουν κοντά με έναν τρόπο που θα μέναμε απομονωμένοι. Όταν ζούσα στο Νιού Τζέρσεϊ, η μοναδική φορά που είδα και μίλησα με κάποιον γείτονά μου, ήταν μετά από μια χιονοθύελλα, όταν βοηθούσαμε ο ένας τον άλλο να τραβήξουμε τα αυτοκίνητά μας που είχαν θαφτεί κάτω από το χιόνι.

Πολλές οικογένειες μου έχουν πει ότι ένα πρόβλημα υγείας τους, τους έφερε πιο κοντά μ΄έναν τρόπο που διαφορετικά δε θα είχε συμβεί ποτέ.

Η ζωή είναι ωραία, ακόμα και στις χειρότερες στιγμές της. Όταν η αγάπη είναι παρούσα. Όταν ακουμπάς και στηρίζεσαι στο Θεό.

Σ' ευχαριστώ για όλες τις ευλογίες που μου χαρίζεις, Θεέ μου, απλόχερα, ακόμα κι όταν δεν το καταλαβαίνω.

Βοήθησέ με να συνεχίζω να απολαμβάνω την ομορφιά της ζωής που μου δίνεις.

Ευγνωμονώ κάθε εμπειρία, με την πίστη πως ο Θεός είναι, μέσα μου.

Αυτή την διαβεβαίωση μας δίνει ο Απόστολος των Εθνών Μέγας Παύλος για στήριγμα στη ζωή μας. Η αγάπη για το συνάνθρωπο είναι η πόρτα στην ευτυχία της ζωής. Τον Ονήσιμο θυμάμαι όταν κάνω αυτές τις σκέψεις.

Ο άγιος Απόστολος Ονήσιμος

Ο Ονήσιμος ήταν ένας εκ των Εβδομήκοντα Αποστόλων.

Υπήρξε δούλος του Φιλήμονα, αλλά αντιτάχθηκε στον αφέντη μου και διέφυγε στη Ρώμη. Εκεί άκουσε το Ευαγγέλιο από τον Απόστολο Παύλο και βαπτίστηκε. Ο Παύλος, ο οποίος είχε μεταστρέψει και τον Φιλήμονα στην αληθινή Πίστη, συμφιλίωσε τους δύο - Φιλήμονα και Ονήσιμο, τον κύριο και τον δούλο - και έγραψε ιδιαίτερη επιστολή στον Φιλήμονα. Η πασίγνωση αυτή Επιστολή είναι από τα πιο συγκινητικά κείμενα της Αγίας Γραφής. Παρακαλώ σε περί του εμού τέκνου, ον εγέννησα εν τοις δεσμοίς μου... τάχα γαρ διά τούτο εχωρίσθη προς ώραν, ίνα αιώνιον αυτόν απέχης, ουκέτι ως δούλον, αλλ' υπέρ δούλον, αδελφόν αγαπητόν, μάλιστα εμοί (Φιλήμ. 1:10, 15, 16). Πράγματι, συγκινημένος από την επιστολή αυτή, ο Φιλήμονας δέχθηκε τον Ονήσιμο ως αδελφό, απελευθερώνοντάς τον από τη δουλεία. Αργότερα ο Ονήσιμος χειροτονήθηκε επίσκοπος απ' τους ίδιους τους Αποστόλους και δέχθηκε ν΄ανέλθει στον επισκοπικό θρόνο της Εφέσου μετά τον θάνατο του Αποστόλου Τιμοθέου. Αυτό φαίνεται από επιστολή του αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου. Την εποχή των διωγμών από τον αυτοκράτορα Τραϊανό ο Ονήσιμος, που ήταν ήδη πρεσβύτης, συνελήφθη και οδηγήθηκε στη Ρώμη. Εκεί οδηγήθηκε στον έπαρχο Τέρτυλο ο οποίος διέταξε να φυλακιστεί και ν' αποκεφαλιστεί. Όταν αυτό συνέβη, κάποια πλούσια γυναίκα πήρε τη σορό του και την τοποθέτησε σε ασημένια λειψανοθήκη· το έτος 109 τελέστηκε η εξόδιος ακολουθία του με όλες τις τιμές.