Από τη πρώτη στιγμή τονίσαμε ότι η πανδημία αξιοποιείται και για επικοινωνιακούς πολιτικού χαρακτήρα σχεδιασμούς από όλους όσους (σε κυβέρνηση, αλλά και κόμματα της αντιπολίτευσης) όλα τα προηγούμενα χρόνια με την πολιτική τους έκαναν «μαύρη τη ζωή μας».
Την αρχή έκανε ο πρωθυπουργός, που με ανάρτησή του στο διαδίκτυο ζήτησε από τους βουλευτές της ΝΔ, τους υπουργούς και τους υφυπουργούς να καταθέσουν το ήμισυ του μισθού τους τούς επόμενους δύο μήνες, για την ενίσχυση του ειδικού λογαριασμού κατά του κορονοϊού. Κι αυτό συνοδευμένο με φράσεις όπως «ο πολιτικός κόσμος της χώρας μας πρέπει να σταθεί στην πρώτη γραμμή της αλληλεγγύης», «απέναντι στην υγειονομική απειλή όλοι είμαστε ίσοι» κ.ο.κ. Αντίστοιχη απόφαση ανακοίνωσε ότι πήρε και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, καταθέτοντας για τους επόμενους δύο μήνες το ήμισυ του μισθού της στον ειδικό λογαριασμό, αλλά και αιρετοί διαφόρων βαθμίδων,
Την «πάσα» πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ ζητώντας η μείωση να είναι υποχρεωτική, για τρεις μήνες αντί για δύο, και να επεκταθεί σε ευρωβουλευτές και όλους τους κρατικούς αξιωματούχους.
Ας δούμε ορισμένα ζητήματα:
1.Χρόνια τώρα υπάρχει στο τραπέζι η πρόταση του ΚΚΕ για δραστική μείωση των μισθών βουλευτών και άλλων υψηλόβαθμων κρατικών παραγόντων, την κατάργηση των αποζημιώσεων για συμμετοχή σε κοινοβουλευτικές επιτροπές και των άλλων βουλευτικών προνομίων. Πρόταση που εφαρμόζει το ΚΚΕ για τους βουλευτές του (όλα τα παραπάνω πηγαίνουν στο ταμείο του κόμματος. «Οι μισθοί, αποζημιώσεις, συντάξεις ή άλλα οικονομικά οφέλη που απορρέουν από τη θέση τους είναι έσοδα του Κόμματος και διατίθενται σε αυτό» άρθρο 39) και αφορά όχι μόνο «καιρούς πανδημίας» αλλά διαχρονικά! Οι παραπάνω δεν την έχουν αποδεχτεί όλα αυτά τα χρόνια…
2.Για την αντιμετώπιση της πανδημίας προφανώς και χρειάζονται πόροι (όπως φυσικά και σταθερά, συνολικά για το Δημόσιο Σύστημα Υγείας). Όμως κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει διαχρονικά, ενώ και σήμερα δεν προχωρά η κυβέρνηση σε μια σειρά αναγκαία μέτρα όπως η επίταξη των ιδιωτικών κλινικών, κάνουν νέα δωράκια στο κεφάλαιο, πετάνε - σε όσους πετάνε - ένα 800ευρω το 45ήμερο, ετοιμάζοντας ταυτόχρονα νέο γύρο εργασιακού Αρμαγεδδώνα. Με τις κινήσεις εντυπωσιασμού απλά προσπαθούν να λάβουν από το λαό συγχωροχάρτι, προσφέροντας μερικά «καθρεφτάκια για ιθαγενείς».
3. Στη μάχη αυτή «ούτε όλοι είμαστε ίσοι», ούτε όλοι μαζί «θα πληρώσουμε το μάρμαρο». Το ίδιο συνέβη με την κρίση του 2008, το ίδιο θα συμβεί στην μετά-κορονοϊο εποχή. Ο λαός ας μην αποπροσανατολιστεί με παρόμοιες ενέργειες. Οι «ευεργεσίες» του κεφαλαίου την περίοδο αυτή (π.χ σε ιατρικό υλικό) ή πρόσκαιρη μείωση μισθών βουλευτών (ας ελπίσουμε ότι δεν είναι προοίμιο μείωσης μισθών και συνολικά στο Δημόσιο…) ας μην μας θολώσει την ευρύτερη εικόνα για το τι ετοιμάζουν μετά σε βάρος των λαϊκών – κοινωνικών-δημοκρατικών δικαιωμάτων…
