Πρωινό της Πέμπτης 2ας Απριλίου, κάπου σε πεζοδρόμιο της Βενιζέλου. Το περιστέρι απολαμβάνει το ψωμί που του έδωσαν οι γείτονες, μακριά από έννοιες για λιμούς, λοιμούς, σεισμούς και καταποντισμούς. Η φύση άλλωστε πάντα κατορθώνει να επιβληθεί στο μεγάλο «μικρόβιο», που λέγεται ανθρωπότητα. Η οποία νομίζει ότι ο πλούτος, η δόξα και τα μεγαλεία της γης είναι αιώνια. Ένα το περιστέρι κι η άνοιξη ακριβή, λοιπόν. Και με τις συνεχείς βροχοπτώσεις που έπονται, σίγουρα θέλει πολύ δουλειά, για να...γυρίσει ο ήλιος!