Χορτάσαμε δισεκατομμύρια και πάλι από τον για «πρώτη φορά Αλέκση». Α, όλα κι όλα, όταν ο Αλέκσης υπογράφει «συμβόλαιο με το λαό», το τιμά μέχρι κεραίας, δεν λέω.

Έτσι έκανε και στη Θεσσαλονίκη, με το πρόγραμμα του 2014. Φάγαμε το 2015 με χρυσά κουτάλια. Τι φουά γκρα, τι ψητές πάπιες Πεκίνου, τι αστακομακαρονάδες, τι μπον φιλέ, τι κρασιά γαλλικά Βουργουνδίας, εσοδείας 1969, τα πάντα όλα.

Διότι αρ(α)κίτισσες και αρ(α)κίτες, ο λαός θέλει τάξιμο. Δεν υποσχέθηκε άλλωστε ο Αλέκσης στα πιτσιρίκια, ότι θα μεταφέρει τη Λέσβο από τη Μυτιλήνη.

Διότι μόνο σε άγιο και μικρό μην τάξεις, λέει ο λαός μας. Εμείς ούτε μικροί είμαστε, ούτε φυσικά και άγιοι. Μ@λ@κες σίγουρα.

Μόλις ακούσουμε για δισεκατομμύρια, νομίζουμε ότι επιστρέφουμε στην εποχή του ΠΑΣΟΚ, τότε που με ένα πεντοχίλιαρο πήγαινες Βουλγαρία και έβγαζες τρεις γκόμενες, έτρωγες, έπινες και έπαιζες καμιά μπιλιά στη Σόφια.

Αυτά συντρόφισσες και σύντροφοι, μόνο ο ΜΕΓΑΣ Ανδρέας τα έκανε, για αυτό και ο λαός τον έβγαζε συνεχώς πρωθυπουργό.

Χρυσή εποχή εκείνη της «αλλαγής». Τότε που πετούσαμε ένα κιλό ροδάκινα στη χωματερή και ο σύντροφος της κλαδικής της ΕΟΚ έγραφε δέκα τόνους.

Και να τα εξοχικά εις την Κρυοπηγή και να τα μπαράκια στα Γιαννιτσά και να τα μπαρμπούτια στη Βέροια.

Που ρε θα ξαναβγεί Τσοβόλας, να τα δώσει όλα;

Συγκρίνεται ρε ο μεγάλος Μήτσος με τον Τσακαλώτο, που έχει φαντασιώσεις με τη Σκάρλετ Γιόχανσον;

Συγκρίνεται ρε η Γιόχανσον με τα προσόντα της Μιμής; Συγκρίνεται ο Αλέκσης και η αστεφάνωτη η Περιστέρα, με το νεύμα του Ανδρέα στη Μιμή και το γάμο που κάνανε;

Τι δεξιωσάρα ήταν εκείνη; Να τα καναπεδάκια, να τα φρουτ παντς, να οι σαμπάνιες και τα χαβιάρια.

Και στο τέλος το φιλί της Δήμητρας στον Ανδρέα, που από τότε έκλεισε ως γυναίκα.

Να, τέτοιες αλήθειες θέλουμε να ακούμε από τους πολιτικούς ρε. Όχι άλλα ψέμματααααα.