breaking news Νέο

Ποιος πιστεύει πια στο ευρώ; - Γράφει ο Αλέκος Χατζηκώστας

Ποιος πιστεύει πια στο ευρώ;  - Γράφει ο Αλέκος Χατζηκώστας

Με τον τίτλο «Ποιος πιστεύει πια στο ευρώ;» δημοσιεύτηκε(6/4 στα ΝΕΑ) άρθρο (αρθρογράφος Γ. Μαλούχος) σε μια εφημερίδα ε εφημερίδα που διαχρονικά στήριξε την ένταξη της χώρας μας στην ΕΟΚ, στην ΟΝΕ αργότερα, ενώ με κάθε τρόπο συνέβαλε στη εκστρατεία «Μένουμε Ευρώπη», μέμφοντας κάθε φωνή που είχε αντίθετα άποψη.

 

Στο συγκεκριμένο άρθρο γράφονται αλήθειες σχετικά με το ευρώ και της Ε.Ε με αφορμή τις εξελίξεις με την πανδημία του κορονοϊού. Ορισμένα αποσπάσματα: «…Το ευρώ (το πραγματικό και όχι το ιδεατό) δεν το πιστεύει πλέον ούτε ο πρόεδρος της Γαλλίας και το λέει απερίφραστα…Δεν υπάρχει άλλο νόμισμα στην παγκόσμια σύγχρονη τουλάχιστον ιστορία που να συνδέθηκε με κρίσεις τόσο συχνά και τόσο έντονα όσο το ευρώ. Που να προκάλεσε ξανά και ξανά τόσες αμφιβολίες για το αν θα βγάλει την επόμενη ημέρα. Που να έσπειρε πανικό στους πάντες: στις οικονομίες που το εκδίδουν, στους λαούς των χωρών του και τις διεθνείς αγορές…Αυτά και μόνο είναι αρκετά για να καταδείξουν την ακραία προβληματική φύση του παράξενου υβριδίου που αγγίζει τα όρια του κακουργήματος…Η Γερμανία αξιοποιεί την πανδημία και το ευρώ για να επιβληθεί ακόμα περισσότερο στην Ευρώπη της οποίας ήδη δεσπόζει. Το νόμισμα όχι απλώς δεν είναι κοινό, αλλά δεν είναι καν νόμισμα. Είναι όργανο επιβολής ηγεμονίας που και αν δεν φέρνει ερπύστριες μοιάζει σαν ήδη να περνά με αυτές από εκεί που πέρασε ο ιός, γκρεμίζοντας κάθε ελπίδα για να χτιστεί ξανά με την καταστροφή…»

 

Προφανώς και τα όσα «σούρνει» ο αρθρογράφος στην Ε.Ε και το ευρώ είναι πραγματικά και εκφράζουν διαθέσεις-διαπιστώσεις που υπάρχουν (ή αναπτύσσονται) τόσο στο λαό αλλά και σε τμήματα του «κατεστημένου» που το προηγούμενο διάστημα με νύχια και με δόντια υπεράσπιζαν την παραμονή της χώρας μας εκεί.

 

Στηρίζεται σε αντικειμενικά γεγονότα που έχουν να κάνουν με το μέλλον της Ε.Ε (μετά το BREXIT αλλά και της νέας μεγάλης βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης που είναι στα «σκαριά» και η πανδημία επιταχύνει…). Εκφράζουν το αντικειμενικό γεγονός ότι η όποια «λάμψη» της «ξεθωριάζει» και τα ιδεολογήματα που φιλοτεχνήθηκαν ξεπέφτουν και αυτά.

 

Η Ε.Ε ποτέ δεν ήταν ,ούτε και πρόκειται να γίνει «των λαών», «της αλληλεγγύης και ισοτιμίας», ούτε και το ευρώ το ιερό δισκοπότηρο που θα θεράπευε κάθε ασθένεια…

 

«Λυκοσυμμαχία» ήταν πάντα, όργανο κυριαρχία οικονομικής και πολιτικής του κεφαλαίου, που φυσικά δεν θα μπορούσε να τιθασεύσει ή και αν εξαφανίσει αντιθέσεις και ανταγωνισμούς μεταξύ κεφαλαιοκρατικών χωρών, μεταξύ των ίδιων των κεφαλαιοκρατών. Και η Γερμανία (ή άρχουσα τάξη δηλαδή) που θέλει μέσω αυτής της κατάστασης να κερδίσει από τις ζημιές των άλλων…

 

Οι εξελίξεις είναι διδακτικές. Η τεχνική συγκόλληση με το ευρώ κρατών με σημαντική διαφορά παραγωγικότητας, ανταγωνιστικότητας και γενικότερα ισχύος, δεν μπορεί να εξαλείψει τις αντιθέσεις τους. Αντίθετα, θα τις οξύνει. Αποκαλύπτουν ότι πίσω απ’ τα απατηλά και χρόνια καλλιεργούμενα συνθήματα της «ευρωπαϊκής αλληλεγγύης» και των «ευρωπαϊκών αξιών» κρύβεται ο αδυσώπητος ανταγωνισμός των αστικών τάξεων που συγκροτούν την ιμπεριαλιστική συμμαχία της ΕΕ.

 

Η ανάγκη για άλλο δρόμο στη χώρα μας, εκτός Ε.Ε και άλλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών, δρόμο με το λαό στο οικονομικό-πολιτικό τιμόνι είναι μονόδρομος για τα λαϊκά συμφέροντα.


Σύνδεση Συνδρομητή

Καλώς Ήρθατε! Συνδεθείτε στο λογαριασμό σας

Να με θυμάσε Ξεχάσατε τον κωδικό σας;

Δεν είστε συνδρομητής; Αίτηση Εγγραφής

Ξεχάσατε τον κωδικό σας

Αίτημα Εγγραφής