Δυο σχεδόν μήνες μετά την ολοκλήρωση της φετινής παραγωγικής περιόδου, είναι η ώρα του απολογισμού αλλά και του προγραμματισμού για την επόμενη χρονιά.

Η συνολική παραγωγή ανήλθε στους 380.000 τ. έναντι 277.000 τ. του προηγούμενου έτους.  Παρ’ ότι έχουμε μια αύξηση της τάξης του 37%, εντούτοις υπολείπεται των  προσδοκιών. Έχοντας δηλωθεί στον ΟΣΔΕ 183.000 στρέμματα, και με μια κανονική καρπόδεση, εύλογα περιμέναμε πολύ μεγαλύτερη παραγωγή.  Βεβαίως μεσολάβησαν οι ζημίες του Ιουλίου (φαινόμενο Μέδουσα), όπου χάθηκαν πολλές χιλιάδες τόννοι.

Πιστεύουμε όμως ότι σημαντικό ρόλο για το χαμηλό τελικό αποτέλεσμα έπαιξαν η μικροκαρπία και η συγκομιδή μεγάλου ποσοστού ανώριμων-πράσινων ροδακίνων. Τις αιτίες της μικροκαρπίας προφανώς τις γνωρίζουν καλά οι παραγωγοί μας και ελπίζουμε να τις θεραπεύσουν την επόμενη περίοδο.  Ανεξήγητη παραμένει η επιμονή στη συλλογή πράσινων ροδακίνων.

Τα δυο αυτά χαρακτηριστικά, αλλά κι άλλα ποιοτικά προβλήματα, συνέβαλαν σε θεαματική αύξηση του κόστους, αφού δεκάδες χιλιάδες τόννοι αγοράστηκαν ως α’ ποιότητα και τελικά οδηγήθηκαν στη χυμοποίηση. Διακινδυνεύεται έτσι η ανταγωνιστικότητα του προϊόντος στην παγκόσμια αγορά, αφού υπάρχει κίνδυνος να αμφισβητηθεί και η ποιοτική του υπεροχή.

Είναι απόλυτα κατανοητή η δύσκολη θέση των παραγωγών μας στο περιβάλλον κρίσης που όλοι λειτουργούμε (κόστος παραγωγής, ασφαλιστικά, φορολογία κ.τ.λ.).

Οφείλουμε όμως όλοι μας, να αγωνιστούμε για να κρατήσουμε ζωντανό το μόνο ίσως προϊόν της περιοχής που αξιοποιείται στο σύνολό του και εξάγεται σ’ όλο τον κόσμο.

Από την πλευρά μας ξεκινάμε μια προσπάθεια διαλόγου και συνεννόησης με τους παραγωγούς μας. Στόχος να αποκαταστήσουμε την εμπιστοσύνη μεταξύ των δυο πλευρών, να κατανοήσουμε και να λύσουμε τα προβλήματα που όλοι αντιμετωπίζουμε.

Παραγωγοί, βιομηχανίες και εργαζόμενοι οφείλουμε να επιβεβαιώσουμε τη θέση του προϊόντος μας στην παγκόσμια αγορά, για να έχουμε εισοδήματα που θα ικανοποιούν όλους.

Πρέπει να απογοητεύσουμε τους ανταγωνιστές μας.