Τελικά με αυτόν το Μητσοτάκη, γκαντεμιά στη γκαντεμιά μας πάει, αδέρφια. 

Εκεί που ετοιμαστήκαμε το τριήμερο να την κάνουμε για Μεθώνη μεριά, να στήσουμε τη σκηνή μας δίπλα στα βοτσαλάκια και να λιάσουμε την κορμάρα μας, που τη χτίσαμε με κόπο, καταναλώνοντας μόνο υγιεινά φαγητά, όπως πατσά, γαριδάκια και σοκολάτες, τσααακ, μας τα χάλασε ο καιρός.

Γιατί να βρέξεις σήμερα, κύριε καιρέ μας. Να κάνουμε διήμερο στο resort μας, που διαθέτει και βιολογικές τουαλέτες, στη...φύση, βεβαίως, βεβαίως, θέλαμε.

Εσύ εκεί, να μελανιάσουμε από το κρύο μέσα στη σκηνή, με ξηρά τροφή. Καμιά σαρδέλα πικάντικη «φλόκος» με ψωμί χωριάτικο από τα λιντλ, δεμέστιχα και κορν μπιφ Αργεντινής, εσοδείας 1945.

Άσε και το άλλο. Να είσαι συνεχώς στη σκηνή με το έτερον σου ήμισυ και να σου ζητήσει και τίποτε. Τι να της πεις; Δεν μπορώ, έχω πονόδοντο; Σου χτυπά ένα σερακτίλ και άμα θες μην εκτελείς τα συζυγικά σου καθήκοντα.

Kαι δεν πας Μεθώνη, Μακρύγιαλο, Κορινό και παραλία Κατερίνης, την κάνεις για Σέλι μεριά. Εννιά βαθμούς θα έχει το μεσημέρι, εεεε. Άντε να ανάψεις την ξυλόσομπα, να κατεβάσεις, καλοκαιριάτικα, παλτά και γούνες, για να κάνεις τσάρκα βράδυ πλατεία. Δεν λέει, αφού και εκεί θα βρέχει.

Πού είναι ρε οι καλές εποχές Τσιορδοχαρδαλιά, που την αράζαμε σπίτι. με δυο πίτσες και έξι χένινγκερ και βλέπαμε τελεβισιόν, ο καθένας στο δωμάτιό του. Και να το πόσοι αρρώστησαν από τον κορωνοϊό και να πόσοι πέθαναν και να πόσοι είναι στην καραντίνα. 

Σου γινόταν η καρδιά μαύρη που δεν έβγαζες ούτε το σκύλο σου για κατούρημα.

Ναι ρε, αναπολούμε τις καλές εποχές, με τις καλοσυνάτες γριούλες που έβγαζαν τη μάσκα πάνω από τη μύτη τους. Και τους μερακλήδες τους γέρους που πήγαιναν με το μπαστούνι βόλτα πέριξ της οικείας τους, για να μη στεναχωρήσουν τον κυρ Σωτήρη.

Τσιόρδα και Χαρδαλιά θα λέμε αδέρφια και θα κλαίμε, αναπολώντας περασμένα μεγαλεία.

Καλό τριήμερο και προσοχή στα ρεύματα, εσείς οι παλιότεροι. Μη σας τρέχουμε την Τρίτη στα Νοσοκομεία!