Το κύριο μοτίβο της κυβέρνησης και όλων των κομμάτων που στηρίζουν αυτό το σύστημα, με αφορμή και τη συζήτηση για το νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις, είναι ότι «δεν μπορεί μια μειοψηφία να επιβάλλει τη θέλησή της στην πλειοψηφία».
Ξεχνούν όμως να πουν ότι η αστική τάξη μαζί με τους συμμάχους της, δηλαδή η πραγματική μειοψηφία του πληθυσμού, κατέχει το 90% του πλούτου, ενώ το 60% του πληθυσμού δεν κατέχει τίποτα από αυτό που ονομάζεται πλούτος …
Επομένως, στην πραγματικότητα όταν μιλούν για πλειοψηφίες και μειοψηφίες αντιστρέφουν τα πράγματα. Υπάρχει μια μειοψηφία που έχει τα πάντα στα χέρια της, τα σφετερίζεται γιατί δεν της ανήκουν, αυτή καθορίζει τα πάντα, την ιδιοκτησία, τις πολιτικές αποφάσεις, την κυριαρχία σε όλους τους τομείς, και καλεί την πλειοψηφία να συμμορφώνεται, να υποτάσσεται, να φοβάται, να μην έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό της.
Ουσιαστικά δηλαδή και το συγκεκριμένο νομοσχέδιο επιδιώκει να επιβάλει τη θέληση (και τα συμφέροντα) των λίγων ενάντια στη θέληση, τα δικαιώματα και τους αναγκαίους αγώνες γι’ αυτά, των πολλών!
Μιλούν για «πλειοψηφία» όταν γνωρίζουν ότι όλες κυβερνήσεις αποτελούν ουσιαστικά μειοψηφία στο λαό γιατί γίνονται κοινοβουλευτικές πλειοψηφίας εξαιτίας των ληστρικών εκλογικών νόμων, αλλά και της μικρής συμμετοχής των πολιτών στις κάλπες. Έτσι για παράδειγμα μία κυβέρνηση του 40% εξαιτίας του εκλογικού νόμου αποκτά πάνω από 150 βουλευτές, ενώ αν συνυπολογίσουμε την αποχή, τότε ουσιαστικά ψηφίζεται από το 25% των ψηφοφόρων,
Και κάτι ακόμη που ακούστηκε κατά κόρον και αφορά δήθεν τα μαγαζιά και την αγορά που την κλείνουν οι διαδηλώσεις. Να θυμίσουμε ότι από το 2011 έως το 2016 έκλεισαν 200.000 καταστήματα λόγω της αντιλαϊκής πολιτικής, της φοροληστείας και της φτώχειας και όχι λόγω των διαδηλώσεων.
Στην Ημαθία (που θα εφαρμοστεί και εδώ ο χουντικής έμπνευσης νόμος) στην Αλεξάνδρεια δεν γίνονται διαδηλώσεις-πορείες και όμως τα μαγαζιά κλείνουν το ένα μετά το άλλο...
Στη Βέροια και Νάουσα οι διαδηλώσεις που γίνονται (π.χ στη Βέροια στις οδούς Μητροπόλεως-Εληάς- Βενιζέλου) ουδόλως επηρεάζουν την υποτονική κίνηση των μαγαζιών π.χ στο κέντρο της πόλης...
Αλήθεια πόσα μαγαζιά δεν άνοιξαν μετά το κλείσιμο λόγω πανδημίας; Και εδώ έφταιγαν οι διαδηλώσεις που όμως δεν έγιναν;
Η Ιστορία είναι γεμάτη νόμους που τους ακύρωσαν οι αγώνες του λαού. Ας μην ξεχνούν το παλιό εργατικό σύνθημα: "Οι αντεργατικοί-αντιλαϊκοί νόμοι/ καταργούνται στο πεζοδρόμιο"...
