Σαράντα έξι χρόνια συμπληρώθηκαν στις 15 Ιουλίου από το προδοτικό πραξικόπημα, που διέταξε ο  «αόρατος» δικτάτορας, Ταξίαρχος Δημήτρης Ιωαννίδης, εναντίον του Μακαρίου στην Κύπρο. Πραξικόπημα που επιτέλεσε το «καθήκον» του Ιωαννίδη εναντίον του έθνους, αφού άνοιξε την «Κερκόπορτα» για την εισβολή των στρατευμάτων του...σοσιαλιστή Ετσεβίτ στη Μεγαλόνησο, σε δύο φάσεις. Τον «Αττίλα 1» στις 20 Ιουλίου και τον «Αττίλα 2» στις 14 Αυγούστου του 1974, όταν στην Αθήνα ήταν εγκατεστημένη η κυβέρνηση εθνικής ενότητας με πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, αφού η χούντα είχε καταρρεύσει στις 24 Ιουλίου. Ο Ιωαννίδης διέταξε τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ Στρατηγό Μπονάνο (σ.σ ο Μπονάνος, ο Γκυζίκης και οι άλλοι αρχηγοί των επιτελείων ουδέποτε  φυλακίστηκαν, παρά το ότι ξεπούλησαν την Κύπρο, προφανώς γιατί τους «προστάτευσαν» ΗΠΑ και ΝΑΤΟ!) , ο οποίος τη Δευτέρα 15 Ιουλίου ανέθεσε το πραξικόπημα στον Ταξίαρχο Γεωργίτση, που υπηρετούσε στην Εθνική Φρουρά. Ακολούθησε ο «διορισμός» του Σαμψών ως προέδρου-μαριονέτα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το τελειωτικό χτύπημα στον Ελληνισμό και τη δικαιολογία στην Τουρκία να εισβάλει στην Κύπρο δίνει φυσικά (όσο και αν κάποιοι θέλουν να ξεχνούν) ο Μακάριος, την Παρασκευή 19 Ιουλίου, με την ομιλία του στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. «Τα γεγονότα της Κύπρου δεν αποτελούν εσωτερική υπόθεση των Ελληνοκυπρίων. Αφορούν και επηρεάζουν και τους Τουρκοκυπρίους. Το πραξικόπημα της ελληνικής χούντας αποτελεί εισβολή, και οι συνέπειές του πλήττουν ολόκληρο τον κυπριακό λαό, Έλληνες και Τούρκους». Ακολουθεί η εισβολή και το μαρτύριο των χιλιάδων νεκρών και αγνοουμένων, με Ελλαδίτες και Κυπρίους αξιωματικούς και οπλίτες να πολεμούν ηρωικώς και να πέφτουν στην ιερή μας γη, «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι», χωρίς οπλισμό και υποδομή, τον οποίο είχε φροντίσει να καταστρέψει η χούντα του Ιωαννίδη και το αντίπαλο δέος των «Μακαριακών».