Σαράντα έξι χρόνια πέρασαν από την 24η Ιουλίου 1974, όταν η καταρρέουσα χούντα των Αθηνών, μετά την τουρκική εισβολή του «Αττίλα 1» στην Κύπρο, κάλεσε, δια χειλέων του ψευτοπροέδρου της «δημοκρατίας», Στρατηγού Φαίδωνα Γκιζίκη (σ.σ ο οποίος ουδέποτε καταδικάστηκε για τη συμμετοχή του σε αυτή την τραγωδία, όπως και οι τότε αρχηγοί των Ενόπλων Δυνάμεων!) τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, να αναλάβει την κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας. Η δημοκρατία έπαιρνε το, ματωμένο από τους νεκρούς και τον ακρωτηριασμό της Κύπρου, δρόμο της. Ένα δρόμο με πολλές στρεβλότητες, που μας οδήγησε, σαράντα έξι χρόνια μετά, να βρισκόμαστε στην ίδια, δυσχερή, θέση έναντι των Τούρκων. Η ανάγκη για μια νέα μεταπολίτευση στη χώρα μας, με πρώτο συστατικό της την εθνική ενότητα, είναι μονόδρομος. Το «boys pray for me» που είπε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στους συνεργάτες του, όταν έφτασε στο αεροδρόμιο του «Ελληνικού» από το Παρίσι, είναι ιδιαίτερα επίκαιρο και για τον Κυριάκο Μητσοτάκη!