Το 1942, ο Στέφαν Τσβάιχ και η γυναίκα του Lotte (από τους πιο συνεπείς αντιφασίστες), απελπισμένοι για το σκοτεινό μέλλον της Ευρώπης και του πολιτισμού της, (εξαιτίας του ΧΙΤΛΕΡ), αυτοκτόνησαν και οι δύο.
Όμως, λίγο πριν από την αυτοχειρία τους, ο Τσβάιχ, έγραψε: «Η αίσθηση του καθήκοντος έχει όρια... Εκεί όπου κανείς δεν μπορεί πια, δεν έχει τη δύναμη να το εκπληρώσει... Εκεί είναι τα όριά του...».
Ποιά είναι τα όρια των Ελλήνων;
Σε όλο τον κόσμο, έγινε πλέον κατανοητό ότι η υπομονή των Ελλήνων, έναντι της Τουρκικής απειλής, έφτασε στα όριά της. Μόνο που, αυτά δεν είναι όρια αδυναμίας εκτέλεσης του καθήκοντός μας, όπως πιστεύουν οι Τούρκοι, αλλά όρια αποφασιστικότητας υπεράσπισης των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.
Στη θέση που βρισκόμαστε σήμερα, εμείς οι Νοέλληνες, βρέθηκαν, πολλές φορές και οι πρόγονοί μας. Και τότε, χρειάστηκε (μη έχοντας άλλη επιλογή), να αντιμετωπίσουν πολλαπλάσιους βαρβάρους.
Το ίδιο, καλούμαστε να πράξουμε κι εμείς σήμερα.
Το οφείλουμε στα παιδιά μας και στα παιδιά της Ευρώπης, που απειλούνται από έναν καινούργιο ΧΙΤΛΕΡ. Αυτός λέγεται ΕΡΝΤΟΓΑΝ και οδηγεί εναντίον τους, έναν βάρβαρο και απολίτιστο λαό.
Διατηρώ ανεπιφύλακτα την πεποίθηση ότι, αν αντισταθούμε στις προκλήσεις των Τούρκων θα δικαιωθούμε, γιατί, ο αγώνας μας είναι δίκαιος και σύμφωνος με τις επιταγές του Θεού, στον οποίο ως χριστιανοί ορθόδοξοι, πιστεύουμε!
Θα πετύχουμε, γιατί δεν έχουμε άλλη επιλογή, απέναντι σ' έναν λαό, ο οποίος κατά καιρούς, επιτίθεται στους γείτονές του, χωρίς ίχνος ντροπής και ηθικής ευαισθησίας, προκειμένου να εξασφαλίσει, όπως ο ίδιος ομολογεί, τον ανάλογο «ζωτικό χώρο», επειδή, (λόγω κουλτούρας και πίστης), γεννοβολούν σαν τα κουνέλια, προκειμένου να δημιουργήσουν τον στρατό που χρειάζονται για να υλοποιήσουν τα βρώμικα σχέδιά τους.
Αν, υποχωρήσουμε και τώρα, έχοντας δίπλα μας ή πάνω από το κεφάλι μας έναν τέτοιο λαό, η χώρα μας, αλλά και η Ευρώπη ολάκερη, θα ζήσει στο σκοτάδι.
Όσοι, από εμάς, θα έχουμε την ατυχία να βιώσουμε ένα τόσο φρικιαστικό μέλλον, είμαι σίγουρος ότι θα λέμε: «Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή».
Γι' αυτός, εμπρός Έλληνες! Όλοι μαζί στο καθήκον. Ήρθε η ώρα!
Μουρατίδης Κων/νος
