Συνέντευξη με τον Ημαθιώτη εκπαιδευτικό και σκηνοθέτη Δημήτρη Ταχματζίδη είχε ο δημοσιογράφος Αλέκος Χατζηκώστας στην εκπομπή «Λόγια σταράτα» του ΡΑΔΙΟ ΑΙΧΜΗ-102,8 την Παρασκευή 25/9/20.
Ο Δημήτρης Ταχματζίδης, εκτός από φιλόλογος στο 4ο ΓΕΛ Βέροιας, είναι κάτοχος διδακτορικού στη Γνωστική Ψυχολογία και ταυτόχρονα διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, καθώς και στο Πανεπιστήμιο Νεάπολης Πάφου στην Κύπρο. Είναι ταυτόχρονα στο 4ο έτος της Σχολής Κινηματογράφου του ΑΠΘ και με αυτή την ιδιότητα αναφέρθηκε στο μέχρι τώρα έργο, αλλά και στα σχέδια του για το μέλλον.
Απαντώντας στην ερώτηση σχετικά με τις μαθητικές κινητοποιήσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη, σημείωσε ότι «υπάρχει ανησυχία, προβληματισμός και φόβος δικαιολογημένος σε μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς», καθώς και ότι η κυβέρνηση δεν αξιοποίησε «το χρόνο που κερδήθηκε με ουσιαστικά μέτρα, όπως 15 μαθητές ανά τάξη, πρόσληψη μόνιμου, επαρκούς προσωπικού στην καθαριότητα, καθώς και εκπαιδευτικών, ευέλικτο πρόγραμμα κλπ». Αναφερόμενος στη μάσκα τη χαρακτήρισε ως απαραίτητο μέτρο, δεμένο όμως με όσα τόνισα προηγούμενα», αλλά σημείωσε και τα προβλήματα που δημιουργούνται «μετά από ένα 7ωρο μαθημάτων».
Για το πώς συνδυάζει όλα αυτά με τον κινηματογράφο σημείωσε την αγάπη του για το διάβασμα και τη δημιουργία, που αποτελούν τα βασικά του κίνητρα για την ενασχόλησή του αυτή. Τόνισε ότι «όταν αγαπάς κάτι, αυτό εξουδετερώνει κάθε κούραση», ενώ υπογράμμισε ότι « ο κινηματογράφος καλύπτει το δημιουργικό μέρος του χαρακτήρα μου, ενώ η γνωστική Ψυχολογία την πειθαρχημένη σκέψη που θα πρέπει να διαθέτω».
Αναφερόμενος στην κινηματογραφική του παραγωγή μέχρι τώρα σημείωσε : Την ταινία μικρούς μήκους «Άτιμη Ασφαλιστική» (προβλήθηκε σε εκδηλώσεις, έχει αναρτηθεί στο διαδίκτυο), το ντοκιμαντέρ για το Μανόλη Γλέζο (έχει αναρτηθεί στο διαδίκτυο), 2 ντοκιμαντέρ για τον COVID που συμμετέχουν σε Διεθνή Φεστιβάλ, ντοκιμαντέρ για τις οδούς της Βέροιας και την Εθνική Αντίσταση (θα προβληθεί σε εκδηλώσεις μόλις αρθούν τα περιοριστικά μέτρα), καθώς και μία ταινία μικρού μήκους με το Μουσικό Σχολείο. Μάλιστα τόνισε ότι η περίοδος του εγκλεισμού ήταν «μία περίοδος, πρωτόγνωρη, που ενέπνευσε σε αναστοχασμό, κάτι που εκφράστηκε και στην παραγωγή ταινιών και ντοκιμαντέρ την περίοδο αυτή».
Αναφερόμενος γενικότερα στον κινηματογράφο τόνισε ότι «η ταινία είναι συλλογική υπόθεση και πως ως 7η Τέχνη περιλαμβάνει και όλες τις άλλες Τέχνες». Τέλος κατέληξε στην πρόταση να δημιουργηθεί ένας πυρήνας τοπικά «έκφρασης, δημιουργίας και προβολής του τόπου μας, με πυρήνα την αγάπη και την Τέχνη του Κινηματογράφου».
