Συνέντευξη με τη Μαυρέτα Λενικάκη, καλλιτεχνική διευθύντρια της σχολής χορού της ΚΕΠΑ Δήμου Βέροιας, είχε τη Δευτέρα 28/9 στο ΡΑΔΙΟ ΑΙΧΜΗ-102,8 και στην εκπομπή «Λόγια σταράτα», ο δημοσιογράφος Αλέκος Χατζηκώστας.
Μιλώντας για την επανέναρξη των μαθημάτων της σχολής χορού, από τις 25/9, σημείωσε ότι «το μούδιασμα και η ανησυχία ήταν αναμενόμενη από μέρους των γονιών σχετικά με την πανδημία, όμως έχουν προβλεφτεί όλα τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας και επομένως δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος. Έξαλλου η όλη μας ζωή θα πρέπει να συνεχιστεί με τα μέτρα ασφαλείας φυσικά».
Αναφερόμενη σχετικά με τη λειτουργία της σχολής υπογράμμισε το υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης που παρέχει, υπογραμμίζοντας ότι λειτουργεί υπό την εποπτεία του υπουργείου Πολιτισμού και άρα είναι αναγνωρισμένη από το κράτος. Για τα τμήματα που λειτουργούν σημείωσε ότι αυτά είναι: Προπαρασκευαστικό τμήμα μπαλέτου για ηλικίες από 4 ετών. Μπαλέτο για παιδιά 8 έως 12 ετών. Σύγχρονος Χορός για παιδιά 13 ετών αλλά και τμήματα ενηλίκων. Τμήμα Λάτιν, Ευρωπαϊκών και Λαϊκών Ελληνικών Χορών για παιδιά από 8 ετών αλλά και τμήματα ενηλίκων. Οι εγγραφές συνεχίζονται σε όλη της διάρκειας της χρονιάς.
Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με τα δίδακτρα, τόνισε ότι «αυτά είναι αρκετά οικονομικά, κάτι που δεν το συναντάμε σε άλλους Δήμους». Υπογράμμισε παράλληλα ότι η προσπάθεια των τριών καθηγητών (και η δική της προσωπικά) είναι ο συνδυασμός και θεωρητικής εκπαίδευσης (ανατομικά ζητήματα, ρυθμού κ.α), «γιατί εμένα δεν μου αρέσει να ξέρουν μόνο να χορεύουν, αλλά και το πώς και γιατί χορεύουν». Επίσης με βάση τη μέχρι τώρα λειτουργία της στους μαθητές της σχολής, τόνισε ότι λειτουργεί μαζί τους «ως παιδαγωγός, καθηγήτρια, ψυχολόγος, αλλά και ως μάνα ουσιαστικά».
Σημειώνοντας γενικότερα τα οφέλη του χορού, τόνισε ότι «πέρα από τα οφέλη στην υγεία, υπάρχουν και αυτά της διαμόρφωσης του χαρακτήρα με στοιχεία οργάνωσης, πειθαρχίας, ομαδικότητας κ.α. Τελικά ο χορός είναι μάθημα ζωής».
Με την ιδιότητα της αντιπροέδρου του Συλλόγων Καθηγητών Β. Ελλάδας τόνισε την «ανάγκη μονιμοποίησης των συμβασιούχων που εργάζονται στις σχολές χορού των δήμων», καθώς και ότι αυτό είναι ζήτημα, παρά τη δύσκολη οικονομική περίοδο, «πολιτικής βούλησης». (Από την πλευρά μας να σημειώσουμε πέρα από την επικρότηση του αιτήματος αυτού, την έκπληξή μας για το ότι και η ίδια, παρά το γεγονός ότι εδώ και χρόνια έχει την καλλιτεχνική διεύθυνση της σχολής- που έχει απαιτήσεις σε ετήσια βάση- είναι και αυτή συμβασιούχος!)
Αναφερόμενη στα προβλήματα που θα υπάρχουν σχετικά με εκδηλώσεις της σχολής τόνισε ότι «μας έχουν κόψει τα φτερά λόγω πανδημίας, αλλά ευτυχώς έχουμε μέσα μας δημιουργικότητα και θα βρούμε τρόπο τα παιδιά να παρουσιάσουν το έργο τους».
Αναφερόμενη γενικότερα στην τάση για λειτουργίες του χορού σήμερα ιντερνετικά (στα μαθήματα αλλά και στις παραστάσεις) τόνισε την αντίθεσή της, σημειώνοντας ότι «δεν μπορεί τίποτε ν’ αντικαταστήσει τν ζωντανή διδασκαλία. Το παιδί θα πρέπει να είναι κοντά στον καθηγητή του και από την άλλη ο καθηγητής να έχει παρουσία στο έργο των παιδιών».
Τέλος δεν παρέλειψε ν’ αναφερθεί στα τεράστια πλέον προβλήματα επιβίωσης που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι του καλλιτεχνικού χώρου, ζητώντας μέτρα από πλευράς κυβέρνησης, ενώ κλείνοντας τη συνέντευξή της, με αφορμή τους διάφορους εγκλεισμούς-περιοριστικά μέτρα λόγω πανδημίας, τόνισε: «Για να σταθούμε ψυχικά υγιείς, χρειαζόμαστε το χορό, τη μουσική, τον κινηματογράφο, τη λογοτεχνία».
