«Πρόκειται, ακόμη μία φορά, για έναν προϋπολογισμό (Π/Υ) φτωχό, αντιαναπτυξιακό, περιοριστικό. Έναν Π/Υ ελεγχόμενο και υπαγορευόμενο από το Παρατηρητήριο για την τοπική αυτοδιοίκηση, το οποίο μένει να ζητά μόνο, με αφοριστικό τρόπο, ο Π/Υ να είναι ρεαλιστικός και ισοσκελισμένος. Τα αναγάγει όλα σε αριθμούς και καταλήγει με παρατηρήσεις για μερικές χιλιάδες ευρώ πάνω ή κάτω. Η αποθέωση της γραφειοκρατίας.
Το Υπουργείο πάλι ευθυγραμμίζεται απόλυτα με τις παρατηρήσεις και τις συστάσεις του παρατηρητηρίου και πλειοδοτώντας υπενθυμίζει τη σχετική τιμωρία σε περίπτωση μη συμμόρφωσης. Καμία παρατήρηση εάν ο Π/Υ είναι επαρκής, αν δημιουργεί ανάπτυξη, αν αντιμετωπίζει τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα.
Έχουμε και τη διοίκηση να δηλώνει, από την αρχή, ότι ο Π/Υ καταρτίσθηκε «σύμφωνα με τις διατάξεις του παρατηρητηρίου». Καμία ένσταση, καμία πρόταση, καμία διεκδίκηση. Η λογική του «τόσο μας επιτρέπεται τόσο κάνουμε».
Εμείς, δεν θα μείνουμε στην ανάλυση κωδικών, έργων και ποσών. Δεν αλλάζει και πολλά πράγματα. Λίγες μόνο γενικές παρατηρήσεις θα κάνουμε: Είναι ένας Π/Υ με μεγάλα ταμειακά υπόλοιπα που δείχνουν αδυναμία διαχείρισης και απορρόφησης και των λίγων αυτών πόρων που είναι διαθέσιμα. Ανισοβαρής, τα 2/3 του αφορούν ανελαστικές δαπάνες και μόλις το 1/3 του, περίπου 100 εκ. ευρώ, είναι το πρόγραμμα έργων. Για μια Περιφέρεια σαν τη δική μας είναι ένα μικρό ποσό για να δημιουργήσει ανάπτυξη, κάτι που είναι ο θεσμικός ρόλος της Δευτεροβάθμιας Αυτοδιοίκησης.
Αυτή είναι η μία διάσταση του θέματος. Όμως για να είμαστε δίκαιοι πρέπει να πούμε ότι δεν είναι ο μοναδικός λόγος, που η αυτοδιοίκηση δεν μπορεί να ανταποκριθεί στον αναπτυξιακό της ρόλο.
Υπάρχει και η άλλη διάσταση: Από στοιχεία που προέρχονται από την Επιτροπή Περιφερειών της Ε.Ε. και την Ένωση Δήμων και Περιφερειών, είναι η μικρή χρηματοδότηση. Σύμφωνα λοιπόν με αυτά ο μέσος ευρωπαϊκός όρος συνολικών εσόδων στο επί τοις εκατό του ΑΕΠ είναι 16,5%. Στον σχετικό πίνακα η Ελλάδα βρίσκεται στην προτελευταία θέση με 3%, με πρώτες χώρες τη Δανία με 38,8% και τη Σουηδία με 28%. Από αυτό το ποσοστό πάλι μόνο το 0,2% προέρχεται από φορολογία, ενώ στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι το 6,7%. Η σχέση των εσόδων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με το ΑΕΠ είναι ένας διεθνής δείκτης της συγκέντρωσης ή αποκέντρωσης ενός Κράτους. Ένα δεύτερο συμπέρασμα που συνάγεται από αυτά τα στοιχεία, από το χαμηλό ποσοστό φορολόγησης, είναι ότι η κύρια πηγή των εσόδων της τοπικής αυτοδιοίκησης είναι το κεντρικό κράτος κάτι που δείχνει και το βαθμό εξάρτησής της από την κεντρική χρηματοδότηση.
Όλα αυτά αποδεικνύουν ότι αντικειμενικοί λόγοι περισσότερο και λιγότερο υποκειμενικοί περιορίζουν την δυναμική της τοπικής αυτοδιοίκησης και προς αυτή την κατεύθυνση πρέπει να στραφούν οι αγώνες μας, εάν θέλουμε να βελτιώσουμε τη θέση της. Χρειάζεται ένα νέο μοντέλο οργάνωσης του Ελληνικού Κράτους. Σ΄ αυτό το μοντέλο ο ρόλος της Αυτοδιοίκησης πρέπει να είναι αναβαθμισμένος.
Το είπαμε και στο παρελθόν το επαναλαμβάνουμε, η οποιαδήποτε απόφαση για τον Π/Υ πρέπει να περιλαμβάνει και ένα πολιτικό σκεπτικό με διαπιστώσεις, με ανάγκες, με δυνατότητες και με διεκδικήσεις. Να σταλεί προς την Ελληνική Κυβέρνηση, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Περιφερειών. Τίποτα δεν μας περιορίζει σ΄ αυτό είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε.
Τη συγκεκριμένη λοιπόν πρόταση Π/Υ της διοίκησης, με τις αδυναμίες και τις ανεπάρκειες που επισημάνθηκαν, που δεν συμπεριλαμβάνει τουλάχιστον την ένσταση και την διεκδίκηση από τους εθνικούς και ευρωπαϊκούς θεσμούς για αύξηση των πόρων αντίστοιχα των ευρωπαϊκών αυτοδιοικήσεων, εμείς την καταψηφίζουμε».
