Ο φετινός γιορτασμός της εξέγερσης του Πολυτεχνείου γίνεται σε ιδιαίτερες συνθήκες. Η πανδημία βρίσκεται σε όξυνση και αξιοποιείται από την κυβέρνηση ως άλλοθι για να περάσει μια σειρά αντιδραστικές πολιτικές σε βάρος των οικονομικών-κοινωνικών και πολιτικών μας δικαιωμάτων.
Μάλιστα προχωρά και ένα βήμα παραπάνω με βάση τις ανακοινώσεις του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη (13/11) : «…Δυστυχώς οι δρόμοι και οι διαδηλώσεις κουβαλάνε ιό και γεννάνε αρρώστια. Απαγορεύεται φέτος η πορεία, η Αστυνομία θα εφαρμόσει τον νόμο απαρέγκλιτα παντού…»
Προφανώς και είναι «προφάσεις εν αμαρτίαις». Δεκαετίες τώρα οι κυρίαρχοι κύκλοι της χώρας μας, οι πολύχρωμοι πολιτικοί εκπρόσωποι της αστικής τάξης επιδιώκουν να καταργήσουν και να σβήσουν από τη λαϊκή μνήμη και συνείδηση τα μεγάλα διδάγματα της εξέγερσης. Παρ όλα αυτά το Πολυτεχνείο αντέχει εδώ και μισό αιώνα και εξακολουθεί να εμπνέει τους σημερινούς αγώνες του λαού και της νεολαίας για ψωμί – παιδεία – δημοκρατικά δικαιώματα – εθνική ανεξαρτησία, ενάντια στις πολιτικές της πείνας, της εξαθλίωσης, της άγριας καταστολής και της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης.
Το «επιχείρημα» προστασίας της δημόσιας υγείας είναι ψεύτικο. Η κυβέρνηση, η οποία όλο αυτό το διάστημα έχει αφήσει το ΕΣΥ εντελώς ανοχύρωτο απέναντι στην πανδημία, προσπαθεί να πείσει ότι στόχος των απαγορεύσεων είναι η προστασία του λαού από τον κορονοϊό. Το ίδιο προσπάθησε (ανεπιτυχώς) να πείσει ότι συνέβη με την μεγαλειώδη συγκέντρωση στη δίκη της ναζιστικής «Χρυσής Αυγής», ή τις αγωνιστικές συγκεντρώσεις των νοσοκομειακών, χωρίς όμως να μπορεί ν’ αποδείξει ότι μετατράπηκαν σε «εστίες υπερμετάδοσης του ιού». Αντίθετα αυτό συμβαίνει καθημερινά στα Μέσα μαζικής Μεταφοράς, στα σχολεία που άνοιξαν χωρίς ουσιαστικά μέτρα προφύλαξης, στα εργοστάσια, στο άνοιγμα των συνόρων κλπ. Εκεί δηλαδή που υπάρχει ξεκάθαρη κυβερνητική ευθύνη.
Μπροστά στην πρωτοφανή κίνηση της κυβέρνησης να απαγορεύσει την φετινή επέτειο, θα πρέπει ο λαός και η νέα γενιά να σταθούν απέναντι στην κυβερνητική απόφαση και να αποκαλύψουν τους αντιδραστικούς της σχεδιασμούς. Θα πρέπει να καταδικάσουν απερίφραστα τις κυβερνητικές απαγορεύσεις και τα νέα μέτρα καταστολής. Να υπερασπίσουν τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες που κατακτήθηκαν με αιματηρούς αγώνες, όπως η εξέγερση του λαού και της νεολαίας τον Νοέμβρη του 1973. Να συμμετέχουν (με όλα τα μέτρα υγειονομικής προστασίας), στις εκδηλώσεις, συγκεντρώσεις, πορείες, όπου αυτές θα γίνουν.
Τα ιδανικά της εξέγερσης του Πολυτεχνείου δεν μπαίνουν «στον γύψο». Η ζωή θ’ αποδείξει ότι μόνο «στο δρόμο του Νοέμβρη» μπορούν να βρουν λύση τα προβλήματα λαού και νεολαίας!
