Όσο η πανδημία δείχνει τα δόντια της και αποδεικνύει τα επικίνδυνα αποτελέσματα διαχείρισης της από τη κυβέρνηση τόσο πιο επιτακτική φαίνεται η ανάγκη για εφαρμογή της δυνατότητας που δίνει και το ίδιο το Σύνταγμα για ΕΠΙΤΑΞΗ του ιδιωτικού τομέα στο χώρο της Υγείας.
Η κυβέρνηση στο όνομα του πολέμου καταργεί συνταγματικά δικαιώματα σχετικά με τις πολιτικές ελευθερίες (π.χ απαγόρευση συγκεντρώσεων για Πολυτεχνείο κλπ).
Η δική μας απορία είναι : Η κυβέρνηση, που εδώ και 9 μήνες έχει αφήσει τα δημόσια νοσοκομεία χωρίς τα αυτονόητα, αντί να επιτάξει τον ιδιωτικό τομέα και τους ιδιώτες γιατρούς, τους απευθύνει ...έκκληση να συμμετάσχουν στην αντιμετώπιση της πανδημίας και να διαθέσουν το προσωπικό τους, εάν το επιθυμούν, στο δημόσιο σύστημα Υγείας. (Η αναφορά αφορά πέντε άρθρα τροπολογίας του υπουργείου Υγείας που συζητήθηκε πρόσφατα) στη Βουλή.
Εξάλλου, από την πρώτη στιγμή, τον περασμένο Απρίλη φρόντισε να διπλασιάσει την αποζημίωση από τα ασφαλιστικά ταμεία στους κλινικάρχες για κάθε κρεβάτι που δέχονταν να διαθέσουν. Καθώς διατηρούν την ευχέρεια (!) να διαλέγουν αν και ποιους θα νοσηλεύουν, δηλαδή αν τους συμφέρει να χαλάσουν τις μπίζνες, αποδεσμεύοντας κρεβάτια ΜΕΘ/απλά, που έχουν «κλείσει» ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες.
Ενώ τρέχουν οι ανάγκες και όλοι γνωρίζουν ότι δεν φτάνει το προσωπικό ακόμα και με τις μετακινήσεις που κάνει η κυβέρνηση από ΚΥ και άλλες μονάδες, συνεχίζει την πεπατημένη, την ίδια αδιέξοδη πολιτική, που θα φέρει ακόμη μεγαλύτερες αρνητικές συνέπειες. Αντί να ικανοποιήσει την ώριμη ανάγκη για επίταξη του ιδιωτικού τομέα και των ιδιωτών γιατρών υποχρεωτικά, τους καλείτε εθελοντικά. Κι αν δεν θέλουν - που δεν θέλουν - να πάνε; Πάλι το ίδιο αδιέξοδο…
Συμπερασματικά: Το Σύνταγμα προβλέπει - το ξέρουν οι κυβερνώντες- επίταξη του ιδιωτικού τομέα σε συνθήκες όχι μόνο πολέμου, πολεμικής εμπλοκής με την έννοια του πολέμου, αλλά και σε συνθήκες έκτακτες, πολέμου για την υγεία για παράδειγμα, για τις έκτακτες καταστάσεις. Κι όταν λέμε επίταξη δεν σημαίνει να δώσεις ξανά ζεστό χρήμα στους μεγαλοκλινικάρχες, στους ιδιώτες της Υγείας, οι οποίοι θησαύρισαν όλο αυτό το διάστημα και τα προηγούμενα χρόνια της κρίσης, με τις ιδιωτικές κλινικές, τα ιδιωτικά νοσοκομεία, εκμεταλλευόμενοι τον πόνο για να γιατρευτεί ένας λαϊκός άνθρωπος, οι εργαζόμενοι της χώρας μας.
