Κατάγονταν από την Παφλαγονία και έζησε την εποχή που στον αυτοκρατορικό  θρόνο της Κωνσταντινούπολης ήταν ο Θεοδόσιος.

Οι γονείς του ήταν  πλούσιοι χριστιανοί,  από τους οποίους έμαθε  να είναι εγκρατής και να θεωρεί το χρήμα μέσο για την ανακούφιση και περίθαλψη των φτωχών και των αρρώστων. Γι ΄ αυτόν τον λόγο, όταν πέθαναν οι γονείς του μοίρασε την περιουσία του στους φτωχούς και κατέφυγε σε ένα μοναστήρι για να γίνει μοναχός.

Με την επίπονη άσκηση και την σκληραγώγηση του εαυτού του, σύντομα ο Άγιος Στυλιανός ξεπέρασε τους υπόλοιπους μοναχούς.

Θέλοντας να ασκηθεί περισσότερο εγκαταστάθηκε σε ένα ερημικό σπήλαιο, όπου προσευχόταν μελετώντας τις γραφές, έχοντας αποκοπεί από τον έξω κόσμο. Αυτοί που  σπάνια τον έβλεπαν ανέφεραν ότι την τροφή του την έφερνε ένας Άγγελος Κυρίου.

Η φήμη του Αγίου Στυλιανού είχε εξαπλωθεί σε όλη την περιφέρεια και πολλοί πιστοί έρχονταν στο σπήλαιο της ερήμου να τον βρουν και να αποκομίσουν ψυχικά και σωματικά οφέλη. Εκείνη την εποχή υπήρχε μια θανατηφόρος ασθένεια που έφερνε τον θάνατο σε όλα τα νήπια. Οι πιστοί γονείς επικαλούνταν με πίστη το όνομα του Αγίου Στυλιανού, ζωγράφιζαν την εικόνα του, και κατάφερναν να γεννούν υγιή παιδιά ή να θεραπεύονται, με τη Χάρη του Θεού, τα παιδιά που είχαν ήδη αρρωστήσει.

Ο  Άγιος Στυλιανός  πέθανε σε μεγάλη ηλικία και η μνήμη του  τιμάται στις 26 Νοεμβρίου.Η Κάρα του Αγίου βρίσκεται στη Μητρόπολη Θεσσαλιώτιδος. Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκονται στις Μονές Δαμάστας Φθώτιδος, Λειμώνος Λέσβου, Δαδίου Φθιώτιδος και Κάτω Ξενιάς Αλμυρού Μαγνησίας. Θεωρείται προστάτης των παιδιών.

Απολυτίκιο «Στήλη ἔμψυχος τῆς ἐγκρατείας, στῦλος ἄσειστος τῆς Ἐκκλησίας Στυλιανὲ ἀνεδείχθης μακάριε, ἀνατεθεὶς γὰρ Θεῷ ἐκ νεότητος κατοικητήριον ὤφθης τοῦ Πνεύματος. Πάτερ ὅσιε Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε δωρίσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος».