Γιατί οι αρμόδιοι δηλώνουν έκπληκτοι, από την έκρηξη της πανδημίας και την διατήρηση της στη Θεσσαλονίκη και τη Βόρεια Ελλάδα;
Ήξεραν ό,τι οι υψηλές θερμοκρασίες το καλοκαίρι μειώνουν την διάρκεια ζωής του ιού, και η ανάπτυξη των κοινωνικών και οικονομικών δραστηριοτήτων σε ανοιχτούς χώρους περιορίζουν την μετάδοσή του.
Το φαινόμενο θα αντιστρεφόταν μόλις θα άρχισε η πτώση των θερμοκρασιών, προς το τέλος του Καλοκαιριού, άλλωστε είχαν την δυνατότητα και πάλι, όπως στο τέλος του Χειμώνα, να δουν την εξέλιξή του στην Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη.
Στη Θεσσαλονίκη και τη Βόρεια Ελλάδα ήξεραν ό,τι:
1. Οι θερμοκρασίες πέφτουν πιο γρήγορα, όπως και η υγρασία είναι πιο υψηλή.
2. Οι κοινωνικές και οικονομικές δραστηριότητες αρχίζουν και αναπτύσσονται σε κλειστούς χώρους πιο γρήγορα από την Νότια Ελλάδα.
3. Οι φοιτητές που γυρίζουν στα πανεπιστήμια της Θεσσαλονίκης είναι αναλογικά με τον πληθυσμό της πόλης, πολύ περισσότεροι, από κάθε άλλη πόλη της χώρας.
4. Τα πανεπιστήμια είναι στο κέντρο της πόλης, σε αντίθεση με την Αθήνα, που είναι διάσπαρτα και πολλά εκτός του πολεοδομικού συγκροτήματος, γεγονός που σημαίνει πολύ μεγάλη συγκέντρωση φοιτητών, παράγοντας που ευνοεί την μεγαλύτερη μετάδοση του ιού.
5. Οι φοιτητές μετακινούνται κυρίως με τις Αστικές Συγκοινωνίες, που είναι κάκιστες, και σε κάθε περίπτωση, πολύ χειρότερες των Αθηνών.
Το εργαστήριο ανάλυσης λυμάτων του ΑΠΘ, είχε ενημερώσει από τις αρχές Οκτωβρίου ό,τι η συγκέντρωση του ιικού φορτίου είναι πολύ υψηλή και μεγαλώνει εκθετικά.
Οι αρμόδιοι όμως, έβλεπαν μόνο τα κρούσματα που πήγαιναν στα νοσοκομεία, και τα οποία ήταν λίγα, γιατί ο ιός μεταδίδονταν κυρίως μεταξύ των νέων, που σημαίνει οι φορείς ήταν πολλοί, αλλά ασυμπτωτικοί.
Αυτό φαινόταν στα λύματα, όχι στα κρούσματα που πήγαιναν στα νοσοκομεία.
Όταν από τους νέους, πέρασε τις επόμενες ημέρες στα σπίτια και στα καταστήματα διασκέδασης στους μεγαλύτερους, άρχισε η έκρηξη των κρουσμάτων και η εισαγωγή στα νοσοκομεία και στις ΜΕΘ.
Δυστυχώς, τότε το κατάλαβαν, όμως ήταν αργά πλέον.
Ήδη ο ιός είχε μεταδοθεί στις πόλεις της Κεντρικής Μακεδονίας από τις μετακινήσεις των ανθρώπων από και προς την Θεσσαλονίκη.
Το ιικό φορτίο στη Θεσσαλονίκη παραμένει υψηλό ακόμη, επειδή το μεγάλο μέρος των φορέων είναι νέοι, και κατά συνέπεια ασυμπτωτικοί, δεν εντοπίζονται από τον τρόπο που γίνονται τα τεστ, δηλαδή κυρίως σε αυτούς που έχουν συμπτώματα και πηγαίνουν στα νοσοκομεία για τεστ.
Συνεχίζει να μεταδίδεται μέσα στα σπίτια και όχι μόνο, συνεπώς, η σημαντική μείωσή του θα γίνει, όταν ο ιός κάνει τον κύκλο του, νοσήσει και εισαχθεί στα νοσοκομεία ή μπει σε ατομική καραντίνα ένα σημαντικό μέρος ανθρώπων, και εξασθενήσει το ιικό φορτίο.
Η κυβέρνηση δυστυχώς, θεώρησε και θεωρεί τη χώρα ενιαία υγειονομική περιφέρεια, ενώ αυτή έπρεπε να χωρίζεται σε τρεις ζώνες, από Βορρά προς Νότο, και να υπάρχουν διαφορετικές στρατηγικές για κάθε ζώνη.
Η Θεσσαλονίκη και η Βόρεια Ελλάδα έμειναν απροστάτευτες, και οι δηλώσεις υπουργών, ό,τι στη Θεσσαλονίκη το 30% των κατοίκων είναι φορείς, μόνο ως προάγγελος τραγωδίας ακούγεται και ως παραίτηση από τις ευθύνες της κυβέρνησης, να αντιμετωπίσει το πρόβλημα.
