breaking news Νέο

Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης

Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης

Γεννήθηκε  στις 7 Φεβρουαρίου του 1906 στο χωριό Άγιος Ιωάννης της Καρυστίας και το κοσμικό του όνομα ήταν Ευάγγελος Μπαϊρακτάρης. Κατάγονταν από πολυμελή, φτωχή αλλά ευσεβή οικογένεια, και ο πατέρας του αναγκάστηκε να φύγει στην Αμερική, όπου δούλεψε στην κατασκευή της διώρυγας του Παναμά.

Ο Ευάγγελος  παρακολούθησε μόνο μαθήματα της πρώτης τάξης δημοτικού, διότι έπρεπε να βόσκει  πρόβατα στο βουνό.  Σε ηλικία 7 χρονών πήγε να δουλέψει στην Χαλκίδα και λίγο αργότερα στον Πειραιά για να δουλέψει στο παντοπωλείο ενός συγγενούς.

Δώδεκα χρονών έφυγε κρυφά στο Άγιο Όρος, στην καλύβα του Αγίου Γεωργίου στα Καυσοκαλύβια, υπό την καθοδήγηση δυο Γερόντων του Παντελεήμονα και του Ιωαννίκιου. Αφοσιώθηκε στους δυο Γέροντες, και σε ηλικία 14 ετών εκάρη μοναχός, παίρνοντας το όνομα Νικήτας και δυο χρόνια αργότερα έγινε μεγαλόσχημος.

Όταν έγινε 19 χρονών, αρρώστησε ο Γέροντάς του  και ο Νικήτας εγκατέλειψε το Άγιο Όρος και επέστρεψε στην Εύβοια, στην Μονή του Αγίου Χαραλάμπους Λευκών. Το 1926 χειροτονήθηκε ιερέας στον Άγιο Χαράλαμπο Κύμης και έλαβε το όνομα Πορφύριος.

Αργότερα έγινε πνευματικός εξομολόγος, αρχιμανδρίτης και για ένα χρονικό διάστημα εργάστηκε σαν εφημέριος στο χωριό Τσακαίοι της Εύβοιας.

Στην Εύβοια, στην Ιερά Μονή Αγίου Χαραλάμπους, έζησε δώδεκα χρόνια, διακονώντας τους ανθρώπους ως πνευματικός και εξομολόγος, και τρία χρόνια στην Άνω Βάθεια, στην εγκαταλελειμμένη Μονή του Αγίου Νικολάου.Το 1940  ο Γέροντας Πορφύριος  πήγε στην Αθήνα,  στην Πολυκλινική Αθηνών όπου παρέμεινε 33 χρόνια, προσφέροντας πλούσιο πνευματικό έργο, βοηθώντας τους φτωχούς και τους αρρώστους.  Το καλοκαίρι  του 1979,  εγκαταστάθηκε στο Μήλεσι   όπου ήθελε να χτίσει ένα μοναστήρι. Εκεί ζούσε σε ένα τροχόσπιτο,  κάτω από άθλιες  συνθήκες που επηρέασαν την κατάσταση της υγείας του. Εργάζονταν ακαταπόνητα για να πετύχει τον ιερό σκοπό του και στις 26 Φεβρουαρίου του 1990 θεμελίωσε το Καθολικό της Μονής Μεταμορφώσεως.

Διαισθανόμενος το τέλος της ζωής του τον Ιούνιο του 1991  αναχώρησε στο Άγιο Όρος στην καλύβα του Αγίου Γεωργίου του Καυσοκαλύβη, όπου πριν από 70 χρόνια είχε καρεί μοναχός.

Πέθανε στις 4,31 το πρωί της 2ας  Δεκεμβρίου του 1991.

Η μνήμη του τιμάται στις 2 Δεκεμβρίου.

Ἀπολυτίκιον

«Ἰχνηλάτης τῶν πάλαι πατέρων γέγονας, Ἁγιωνύμου τοῦ Ὄρους ἀσκήσας Σκήτῃ σεπτῇ, Τριάδος τῆς Ζωαρχικῆς, τῶν Καυσοκαλυβίων, ἄβυσσος θείων δωρεῶν, λυτήρ δεινῶν ἀσθενειῶν, ἐδείχθης ὦ θεοφόρε. Πορφύριε οἰκουμένης, πάσης, ποιμήν ἡμῶν καί στήριγμα».


Σύνδεση Συνδρομητή

Καλώς Ήρθατε! Συνδεθείτε στο λογαριασμό σας

Να με θυμάσε Ξεχάσατε τον κωδικό σας;

Δεν είστε συνδρομητής; Αίτηση Εγγραφής

Ξεχάσατε τον κωδικό σας

Αίτημα Εγγραφής