Μια φορά κι έναν καιρό

ένας γιατρός γιάτρευε τους γιατρούς.

διδάσκοντας ανώτερο ανθρωπισμό στην επιστήμη…

Της μάθαινε, πως τα ΠΡΑΓΜΑΤΑ

δεν είναι αντικείμενα λύσεων αλλά αντικείμενα σχέσεων.

Της μάθαινε τις θεραπευτικές λέξεις

Πουλίμ`

Ρίζαμ` και στερέαν

Λελεύω σε τσικάριμ

Γουρμπάν

και έκανε και κάτι πολύ πιο τολμηρό,

λέγοντας στην Ηλικία του,

να κάνει εκείνη ότι ήθελε και

αυτόν να τον αφήσει ήσυχο να ζήσει τα νιάτα του Κόσμου.

Γι` αυτό «έκανε μήνυση»

στον θησαυρισμό και την αυτοπροβολή,

τάβαλε  με τους οργανισμούς «Αποπλάνησης Αθώων»,

γι` αυτό πολιτεύτηκε μακρύτερα απ` την θεατρική πολιτική,

γι` αυτό ήταν στήριγμα στους αστήρικτους.

Μια προστατευτική γέφυρα ήτανε ο Θανάσης

για να συναντήσουν οι νεότεροι το Κόσμο των Μεγάλων.

Τι όμορφη εμπειρία η σχέση μαζί σου Θανάση!

Ι.Α.Ναζλίδης