Παρουσιάστηκε μετά βαίων και κλάδων, ως η μετεξέλιξη του «Φιλόδημος ΙΙ». Και ως το πρόγραμμα που θα έδινε λύσεις σε όλες τις αναπτυξιακές προτάσεις των δήμων. Η αλήθεια για το «Αντώνης Τρίτσης» φυσικά είναι πολύ διαφορετική. Το κυβερνητικό «τάξε και καλοπάντρεψε» χωρίς κανέναν προσδιορισμό του ανώτατου ορίου χρηματοδότησης και χωρίς καμιά ανταγωνιστική διαδικασία, όπως ήταν φυσικό, εξετράπη της πορείας του. Έτσι, από παράταση σε παράταση, ήρθε η πικρή ώρα του πλαφόν. Αφού δεν ήταν δυνατόν να υπάρξουν τα δισεκατομμύρια ευρώ, οι προσδοκίες των δημάρχων και των περιφερειαρχών πήραν την...άγουσα για τα αποδυτήρια. Ελλάδα είμαστε, διατί να το κρύψωμεν άλλωστε! Έφυγε ο Θεοδωρικάκος, ήρθε ο Βορίδης, χάθηκαν οι υποσχέσεις!